Przepis art. 21 ust. 2a ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (DZ. U. Nr Nr 11/93, poz. 50 ze zm.) wprowadzony ustawą z dnia 30 sierpnia 2002 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 153, poz. 1272) nakłada dodatkowe warunki, które podatnik musi spełnić, aby otrzymać bezpośredni zwrot podatku z urzędu skarbowego. Zgodnie z tym przepisem, kwota zwrotu podatku od towarów i usług nie może być wyższa od kwoty podatku naliczonego wynikającego z otrzymanych faktur zakupu, z których należność została w całości uregulowana oraz z dokumentów celnych, z których podatek został zapłacony. Warunek uregulowania należności lub zapłaty podatku, o którym mowa w ust. 2a ww. artykułu, uznaje się za spełniony, jeżeli uregulowanie tych należności lub zapłata podatku nastąpiły przed dniem złożenia deklaracji podatkowej. Jeśli podatnik wykazuje z poprzedniego miesiąca kwotę podatku z przeniesienia, mogą na rozliczenie podatkowe podatku od towarów i usług wpływać także faktury z poprzednich okresów rozliczeniowych.W świetle powyższego, jeśli Spółka w deklaracji dla podatku od towarów i usług za kwiecień, maj i czerwiec 2003 r. nie wykazała kwoty z przeniesienia na następny okres rozliczeniowy, to faktury z kwietnia opłacone w czerwcu 2003 r. nie mogą być podstawą do wyliczenia limitu zwrotu podatku od towarów i usług za czerwiec 2003 r.

Generalne zasady dotyczące korekt w zakresie podatku od towarów i usług zawarte zostały w art. 81-81c Ordynacji podatkowej. W myśl art. 81 Ordynacji podatkowej, skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji wraz z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty. Prawo materialne w zakresie podatku - zarówno ustawa o podatku od towarów i usług jak i rozporządzenie wykonawcze - dopuszczają możliwość poprawiania popełnionych przez podatnika błędów zarówno w dokumentacji prowadzonej dla potrzeb VAT, jak i w składanych do urzędu skarbowego miesięcznych rozliczeniach tego podatku - deklaracjach VAT-7. Wprowadzony do ustawy o podatku od towarów i usług przepis z art. 19 ust. 3 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług stanowi, że obniżenie podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie może nastąpić wcześniej niż w rozliczeniu za miesiąc, w którym podatnik otrzymał fakturę. Jak wynika z przepisów art. 19 ust. 3a ustawy o podatku od towarów i usług, obniżenie podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie może nastąpić wcześniej niż w miesiącu otrzymania przez nabywcę towaru lub wykonania usługi. W ustawie o podatku od towarów i usług, w art. 19 ust. 3b, przewidziano dla podatku od towarów i usług szczególny tryb korygowania deklaracji podatkowej w przypadku nie wykazania w terminach określonych w art. 19 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług podatku naliczonego do odliczenia. Zgodnie z tym przepisem, jeżeli podatnik nie dokonał odliczenia podatku naliczonego w terminach, o których mowa w art. 19 ust. 3, może obniżyć kwotę podatku należnego, przez dokonanie korekty deklaracji dla podatku od towarów i usług za okresy wskazane w tych ustępach jednak nie później niż w ciągu roku, licząc od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym podatnik nabył prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.
Art. 19 ust. 3c stanowi, że korekty, o których mowa w ust. 3b, mogą być dokonane wyłącznie w przypadku, gdy spełnione zostały łącznie następujące warunki:
1) nie zostało wobec podatnika wszczęte postępowanie podatkowe lub postępowanie kontrolne przez urząd skarbowy lub organ kontroli skarbowej za okres, którego dotyczy korekta,
2) w całości została uregulowana należność obejmująca kwotę podatku z tytułu zakupionych towarów i usług, a w przypadku od importu towarów - kwota podatku wynikająca z dokumentów celnych lub decyzji, o których mowa w art. 11c.
Zgodnie z art. 4 pkt 5 ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11/93, poz. 50 ze zm.) zwanej dalej ustawą o podatku od towarów i usług, przez import usług rozumie się usługi spełniające następujące warunki:
- usługa świadczona jest na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej,
- należność za usługę przekazywana jest osobie lub jednostce mającej siedzibę bądź miejsce zamieszkania za granicą.
Obowiązek podatkowy z tytułu importu usług powstaje z chwilą dokonania przez usługobiorcę całości lub części zapłaty, nie później jednak niż 30 dnia od dnia wykonania usługi - zgodnie z art. 6 ust. 8b pkt 5 ustawy o podatku od towarów i usług.
W świetle cytowanych powyższej przepisów, tutejszy organ podatkowy nie podziela stanowiska Spółki, że obowiązek podatkowy z tytułu importu usług powstaje w miesiącu otrzymania faktury od kontrahenta zagranicznego (po dniu powstania obowiązku podatkowego), gdyż wcześniej nie był znany koszt usługi.
Zgodnie z treścią art. 6 ust. 8b pkt 5 ustawy o podatku od towarów i usług, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania przez usługobiorcę całości lub części zapłaty, nie później jednak niż 30 dnia od dnia wykonania usługi. Podatnik zawierając umowę z kontrahentem zagranicznym powinien w umowie określić między innymi wartość usługi. Na tej podstawie obliczyć podatek należny od zakupionej usługi w miesiącu dokonania (całości lub części) zapłaty nie później jednak niż 30 dnia od dnia wykonania usługi.
W sytuacji, gdy Spółka sama nie obliczyła sobie podatku należnego od importu usług, powinna z chwilą otrzymania faktury (po dniu powstania obowiązku podatkowego) odprowadzić podatek należny poprzez skorygowanie deklaracji VAT-7 za miesiąc, w którym powstał obowiązek podatkowy.
Zgodnie z art. 15 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, podstawą opodatkowania w imporcie usług (za wyjątkiem usług turystyki wyjazdowej) jest kwota, którą usługobiorca jest obowiązany zapłacić usługodawcy w tym również koszty zwiększające wartość importowanej usługi.