Działając na podstawie art. 14a § 1 ustawy z dnia 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.), w odpowiedzi na pismo z dnia 28.01.2004 r. w sprawie zajęcia stanowiska w zakresie przepisów prawa podatkowego, dotyczących ewidencjonowania przychodów uzyskiwanych od osób fizycznych z tytułu świadczenia usług telekomunikacyjnych, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Przemyślu informuje:

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z dnia 26.07.1991 r. (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), za przychód z działalności gospodarczej uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, natomiast art. 14 ust. 1g pkt 2 cyt. ustawy, wprowadzony nowelizacją ustawy z 12.11.2003 r. opublikowaną w Dz. U. z 2003 r. Nr 202, poz. 1956, obowiązującą od 1.01.2004 r. stanowi, iż w przypadku świadczenia usług telekomunikacyjnych, radiokomunikacyjnych, z wyjątkiem usług opłacanych za pomocą żetonów lub kart telefonicznych, za datę powstania przychodu należnego (niezależnie od tego czy był uiszczony, czy nie) uważa się wynikający z faktury termin płatności, a jeżeli termin ten nie jest określony, ostatni dzień miesiąca, w którym wystawiono fakturę.

Na podstawie § 19 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26.08.2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475 ze zm.), w przypadku świadczenia usług zapisy w księdze dokonywane są na podstawie wystawionych faktur, a w przypadku sprzedaży nieudokumentowanej fakturami - na podstawie wystawionego na koniec dnia dowodu wewnętrznego, w którym w jednej kwocie wykazana jest wartość tych przychodów za dany dzień, o ile nie jest prowadzona ewidencja sprzedaży lub ewidencja przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Zgodnie z § 20 cyt. wyżej rozporządzenia, podatnicy, którzy ewidencjonują obrót przy zastosowaniu kas rejestrujących, dokonują zapisów w księdze na podstawie danych wynikających z raportów dobowych, skorygowanych o wartości dotyczące zwrotów towarów (usług) wynikające z odrębnych ewidencji. Należy zauważyć, iż zgodnie z § 20 ust. 4 ww. rozporządzenia podatnicy ewidencjonujący obrót za pomocą kas fiskalnych nie wpisują do księgi kwot wynikających z faktur dokumentujących sprzedaż, które zostały uprzednio zarejestrowane przy zastosowaniu kasy. W takiej sytuacji kopię faktury łączą w sposób trwały ze zwróconym oryginałem paragonu i dlatego klient, który otrzymał oryginał paragonu, aby otrzymać fakturę musi zwrócić paragon. Dane z wyciągów bankowych, służą tylko do ewidencji dokonywanych, bądź nie dokonywanych wpłat przez abonentów.