Zgodnie z brzmieniem art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) od dochodu przed opodatkowaniem można odliczyć wydatki na cele rehabilitacyjne ponoszone przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne, do których zgodnie z art. 26 ust. 7e zalicza się małżonka, dzieci własne i przysposobione, dzieci obce przyjęte na wychowanie, pasierbów, rodziców, rodziców małżonka, rodzeństwo, ojczyma, macochę, zięciów i synowe – jeżeli w roku podatkowym 2003 dochody tych osób niepełnosprawnych nie przekraczają kwoty 9.120 zł.

Stosownie do ust. 7a pkt 3 powołanego wyżej przepisu, za wydatki na cele o których mowa ust. 1 pkt 6, uważa się wydatki poniesione na zakup i naprawę indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności.

Wysokość wydatków ustala się na podstawie dowodu poniesienia wydatku (art. 26 ust. 7, w związku z art. 26 ust. 7c ww. ustawy o podatku dochodowym).

Przez wydatki na cele rehabilitacyjne należy rozumieć wydatki związane z przywracaniem w możliwie wysokim stopniu sprawności organizmu oraz przystosowaniem osoby niepełnosprawnej do czynnego udziału w życiu społecznym. Istotne jest również aby dany przedmiot odpowiadał wymogom określonym w przepisie. Zakupiony sprzęt, urządzenia i narzędzia techniczne powinny charakteryzować się indywidualnym przeznaczeniem i niezbędnością w rehabilitacji oraz ułatwiać wykonywanie czynności życiowych.

Z rozpatrywanego pisma wynika, że poniosła Pani wydatek na zakup igieł Tender, baterii do pompy, pojemnika na insulinę, adaptera do pompy jak też nagwintowanego tłoka stanowiących niezbędne części do funkcjonowania pompy insulinowej dla dziecka posiadającego orzeczenie o niepełnosprawności.

Biorąc pod uwagę wyżej przytoczone przepisy należy stwierdzić, że wydatki poniesione na ww. części zamienne podlegają odliczeniu od dochodu, gdyż niewątpliwie odpowiadają one wymogom, o których mowa w art. 26 ust. 7a pkt 3 ww. ustawy.

Dodatkowym warunkiem, którego spełnienie jest konieczne, aby można było odliczyć od dochodu wydatki na cele rehabilitacyjne jest to, by poniesione wydatki nie były finansowane ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych lub Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, albo nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie. W przypadku gdy wydatki były częściowo finansowane z tych funduszy (środków), odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą sfinansowaną z tych funduszy (środków) lub zwróconą z jakichkolwiek innych środków (art. 26 ust. 7b ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).