W odpowiedzi na pismo z dnia 30.03.2004r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w Zgierzu działając na podstawie art. 14a § 1 ustawy z dnia 29.08.1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.) informuje, że ;

W myśl przepisu art.11 ust.1 ustawy z dnia 26.07.1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-16, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Urząd Gminy zawarł z rodzicem niepełnosprawnego dziecka umowę, na mocy której rodzic zobowiązał się do dowozu dziecka do szkoły, natomiast Gmina do zwrotu ponoszonych kosztów dojazdu. Przedmiotowa umowa zawarta została w związku z ciążącym na Gminie obowiązkiem zapewnienia dowozu do szkoły i opieki dzieciom niepełnosprawnym, wynikającym z przepisu art. 17 ust. 3a ustawy z dnia 7.09.1991r. o systemie oświaty (Dz. U. z 1996r. Nr 67, poz. 329 ze zm.). Art. 17 tejże ustawy, w określonych okolicznościach, nakłada na gminy obowiązek zapewnienia bezpłatnego transportu i opieki w czasie przewozu dzieci niepełnosprawnych uczęszczających do szkół podstawowych i gimnazjów albo zwrot kosztów przejazdu środkami komunikacji publicznej. Faktem jest, iż kwota otrzymywanego zwrotu kosztów dojazdu jest dla rodzica przychodem w myśl wyżej cytowanego art. 11, to jednak zgodnie z ogólną zasadą wynikającą z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podlega dochód podatnika.

A zatem biorąc pod uwagę, iż w analizowanym stanie faktycznym następuje zwrot ponoszonych przez podatnika kosztów dojazdu dziecka do szkoły, nie występuje podstawa opodatkowania, a co za tym idzie obowiązek podatkowy w podatku dochodowym od osób fizycznych.