INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 22 czerwca 2012 r. (data wpływu 25 czerwca 2012 r.), uzupełnionym w dniu 18 września 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 czerwca 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca, jako osoba fizyczna, prowadzi działalność gospodarczą, rozliczając podatek dochodowy w zeznaniu PIT-36L, na podstawie zapisów w podatkowej księdze przychodów i rozchodów. Jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Na otrzymanej – na podstawie aktu notarialnego w darowiźnie od swoich rodziców –niezabudowanej działce Wnioskodawca wybudował, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, budynki mieszkalne w zabudowie szeregowej.

Otrzymana w darowiźnie niezabudowana działka, stanowiąca osobisty, odrębny majątek Wnioskodawcy, nie została ujęta w podatkowej księdze przychodów i rozchodów jako koszt uzyskania przychodu.

Wnioskodawca sprzedaje budynki mieszkalne wraz z gruntem trwale z nim związanym oraz z udziałem w wydzielonej drodze. Zarówno budynek, grunt trwale z nim związany i udział w drodze są wycenione osobno.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca wykazuje i opodatkowuje przychód ze sprzedaży budynków mieszkalnych, pomniejszony o koszty uzyskania przychodów.

Przychód ze sprzedaży działek gruntu i udziałów w wydzielonej drodze rozlicza jako przychód poza działalnością gospodarczą – zeznaniem PIT-39, gdyż otrzymana w darowiźnie nieruchomość stanowi osobisty, odrębny majątek Wnioskodawcy i nie stanowi kosztu uzyskania przychodu w prowadzonej działalności gospodarczej.

Działki pod budynki mieszkalne i udziały w drodze Wnioskodawca sprzedaje rozliczając proporcjonalnie wartość darowizny (z aktu notarialnego) do poszczególnych budynków bez marży.

Wnioskodawca zaznacza, że sprzedaż działek nastąpiła przed upływem 5 lat od daty otrzymania ich w darowiźnie.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy Wnioskodawca prawidłowo rozlicza przychód ze sprzedaży budynków mieszkalnych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej...
2. Czy przychód ze sprzedaży części działki przynależnej do budynku mieszkalnego i udziału w drodze przynależnego do każdego budynku mieszkalnego można rozliczać i opodatkowywać jako przychód poza działalnością gospodarczą w zeznaniu PIT-39...
3. Czy otrzymana w darowiźnie działka, o określonej w akcie notarialnym wartości, na której wybudowano w ramach prowadzonej działalności gospodarczej budynki mieszkalne w zabudowie szeregowej, może być ujęta w podatkowej księdze przychodów i rozchodów jako koszt w rubryce: Zakup towarów handlowych i materiałów według cen zakupu...

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź w zakresie możliwości zaliczenia wartości działki do kosztów uzyskania przychodów. W części dotyczącej zasad ujęcia wartości działki w podatkowej księdze przychodów i rozchodów oraz w zakresie kwalifikacji sprzedaży nieruchomości do źródła przychodów – wniosek zostanie rozpatrzony odrębnymi rozstrzygnięciami.

Zdaniem Wnioskodawcy, otrzymana w darowiźnie działka nie stanowi kosztu uzyskania przychodu prowadzonej działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W treści interpretacji indywidualnej z dnia 25 września 2012 r. Nr ITPB1/415-699a/12/HD tutejszy organ przesądził, iż przychód ze sprzedaży budynków mieszkalnych w zabudowie szeregowej wraz z gruntem trwale z nimi związanym oraz udziałem w wydzielonej drodze, jako towarów handlowych – stanowi dla Wnioskodawcy w całości przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.).

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodu są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ww. ustawy.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera wykazu wydatków, który przesądzałby o ich zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, zatem przyjmuje się, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością, których celem jest osiągnięcie przychodów lub zabezpieczenie albo zachowanie źródła przychodów, tak aby to źródło przynosiło przychody także w przyszłości.

W takim ujęciu kosztami tymi będą zarówno wydatki pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty.

Zatem aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodu musi spełniać łącznie następujące przesłanki:

• musi być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
• nie może być wymieniony w art. 23 ww. ustawy, wśród wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów,
• musi być należycie udokumentowany.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca wybudował – w ramach prowadzonej działalności gospodarczej – budynki mieszkalne w zabudowie szeregowej. Przedmiotowe budynki wybudowane zostały na działce, którą Wnioskodawca otrzymał od swoich rodziców w drodze darowizny. Wnioskodawca sprzedaje budynki mieszkalne wraz z gruntem trwale z nimi związanym oraz z udziałem w wydzielonej drodze.

Z przeanalizowanych regulacji prawnych wynika, że przepis art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych uzależnia możliwość zaliczenia wydatku w ciężar kosztów uzyskania przychodów od spełnienia m.in. warunku, że musi on zostać poniesiony przez podatnika. Zatem biorąc powyższy zapis pod uwagę stwierdzić należy, iż skoro nabycie gruntu w drodze darowizny (nieodpłatnie), stanowiącego wraz z wybudowanymi na nim budynkami towar handlowy – to wartość przedmiotowego gruntu nie może być zaliczona do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej przez Wnioskodawcę pozarolniczej działalności gospodarczej, ponieważ nie została spełniona jedna z przesłanek wynikająca z ww. art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. wymóg poniesienia kosztu. Według definicji „kosztu” zawartej w Słowniku języka polskiego Wydawnictwo Naukowe PWN, pojęcie to oznacza – sumę pieniędzy wydatkowanej na kupno lub opłacenie czegoś, natomiast definicja „kosztów” z tegoż słownika oznacza nie co innego jak – nakłady, wydatki poniesione przez przedsiębiorstwo w celu wytworzenia (nabycia) określonego produktu.

W przypadku Wnioskodawcy nabycie gruntu w drodze darowizny – nie ma charakteru odpłatnego, nie można więc mówić o „poniesieniu kosztu”. Z tego względu – przy tym sposobie nabycia – brak odpłatności decyduje o niemożności zaliczenia w ciężar kosztów uzyskania przychodów wartości przedmiotowego gruntu.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 270).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.