Zdodnie z art. 22a ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. Nr 14 poz. 176 z 2000 r. ze zm.) amortyzacji podlegają z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania: maszyny, urządzenia i środki transportu – o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą. Jednakże art. 22d ust. 1 ww. ustawy mówi, iż Podatnicy mogą nie dokonywać odpisów amortyzacyjnych od składników majątku, o których mowa w art. 22a i 22b, których wartość początkowa określona zgodnie z art. 22g, nie przekracza 3.500 zł : wydatki poniesione na ich nabycie stanowią wówczas koszty uzyskania przychodu w miesiącu oddania do używania.

W przypadku zakupu wtryskarki ma zastosowanie art. 22g ust. 17 Jeżeli środki trwałe uległy ulepszeniu w wyniku przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, wartość początkową tych środków, ustaloną zgodnie z ust. 1, 3-9 i 11-15, powiększa się o sumę wydatków na ich ulepszenie w tym także o wydatki na nabycie części składowych lub preferyjnych, których jednostkowa cena nabycia przekracza 3.500 zł.

Reasumując powyższe wydatki na nabycie form wtryskowych można zaliczyć bezpośrednio w koszty uzyskania przychodu, a w przypadku zakupu wtryskarki – zaliczyć ją do środków trwałych i dokonywać odpisów amortyzacyjnych bez powiększenia o zakupione wcześniej formy wtryskowe.

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach Ośrodek Zamiejscowy w Bielsku-Białej uzupełnia informację:

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów.

Wydatki poniesione na nabycie form wtryskowych stanowią koszt uzyskania przychodów w miesiącu oddania ich do używania, jednakże pod warunkiem, że poniesiony wydatek przyczynił się lub mógł się przyczynić do osiągnięcia przez podatnika przychodu z danego źródła.