W odpowiedzi na pismo z dnia 24.10.2003 r. Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Kielcach uprzejmie wyjaśnia.

Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 3 i art. 28-30, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1 i 2 oraz ust. 4-6 i 8-12 lub art. 24b ust. 1 i 2 lub art. 25, po odliczeniu kwot wydatków na cele rehabilitacyjne, ponoszonych przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.

W myśl art. 26 ust. 7a pkt 3 ustawy za wydatki, o których mowa w ust. 1 pkt 6, uważa się wydatki poniesione na zakup i naprawę indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności.

W myśl art. 26 ust. 7d ustawy warunkiem odliczenia tych wydatków jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek:
1)orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach, lub
2) decyzji przyznającej rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy albo rentę szkoleniową, albo
3)orzeczenia o rodzaju i stopniu niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16 roku życia, wydanego na podstawie odrębnych przepisów.

Przepisy ust. 7a-7d stosuje się odpowiednio do podatników, na których utrzymaniu pozostają następujące osoby niepełnosprawne: małżonek, dzieci własne i przysposobione, dzieci obce przyjęte na wychowanie, pasierbowie, rodzice, rodzice małżonka, rodzeństwo, ojczym, macocha, zięciowie i synowe, – jeżeli w roku podatkowym 2003 dochody tych osób niepełnosprawnych nie przekraczają kwoty 9.120,00 zł. (art. 26 ust. 7e) ustawy).

Przepis art. 26 ust. 7f ustawy stanowi, iż ilekroć w przepisach ust. 7a jest mowa o osobach zaliczonych do:
1) I grupy inwalidztwa - należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku, do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:
a) całkowitą niezdolność do pracy oraz niezdolność do samodzielnej egzystencji albo
b) znaczny stopień niepełnosprawności,

2)II grupy inwalidztwa - należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:
a) całkowitą niezdolność do pracy albo
b) umiarkowany stopień niepełnosprawności.

Ponadto stosownie do art. 26 ust. 7g ustawy odliczenia, o których mowa w ust. 7a, mogą być dokonane również w przypadku, gdy osoba, której dotyczy wydatek, posiada orzeczenie o niepełnosprawności, wydane przez właściwy organ na podstawie odrębnych przepisów obowiązujących do dnia 31 sierpnia 1997 r. lub w odniesieniu do dzieci do lat 16 - orzeczenie o niepełnosprawności wydane przez lekarza specjalistę.

Z pisma wynika, iż córka podatnika choruje na cukrzycę typu pierwszego tj. insulino zależną. Podatnik zakupił dla córki pompę insulinową, która zmniejszy ryzyko powstawania powikłań zdrowotnych. Do pompy systematycznie dokupuje wkłucia, dreny, adaptery oraz baterie, niezbędne do prawidłowego działania urządzenia. Są to części wchodzące w skład pompy, które okresowo muszą być wymieniane. Podatnik wydatki z tego tytułu chciałby odliczyć od dochodu w ramach ulgi na cele rehabilitacyjne.

W związku z powyższym wyjaśniamy, iż do urządzeń, które cechują się indywidualnym przeznaczeniem należy zaliczyć pompę insulinową, o której mowa w zapytaniu, jeżeli jej zastosowanie wynika z niepełnosprawności danej osoby. Zakup czy naprawa tego urządzenia uprawnia do skorzystania z prawa do odliczenia na podstawie art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy, pod warunkiem, że osoba, której dotyczy wydatek posiada dowód jego poniesienia oraz stosowne orzeczenie o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do określonego stopnia niepełnosprawności.

Nadmienić też należy, iż wydatki na cele rehabilitacyjne, wymienione w art. 26 ust. 7a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie były finansowane ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek innej formie. W przypadku, gdy wydatki były częściowo finansowane z tych funduszy (środków), odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą sfinansowaną z tych funduszy (środków) lub zwróconą z jakichkolwiek innych środków.