Na podstawie art. 14 a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (Dz.U. Nr 137, poz. 926 ze zm. ) Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie udziela następującej informacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego.

Zgodnie z przedstawionym stanem stanem faktycznym, pracownik zatrudniony w Spółce na umowę o pracę, złożył pisemny wniosek o obliczanie i pobieranie od swoich miesięcznych wynagrodzeń zaliczki na podatek dochodowy w wysokości 25%, a nie jak dotychczas 19%.

Zgodnie z obowiązującą w 2004 r. skalą podatkową zawartą w art. 27 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych ( Dz. U z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm. ), stawki podatku wynoszą : 19 % , 30%, 40%.

Zasady obliczania i poboru zaliczek przez płatnika od wypłaconych pracownikom wynagrodzeń ze stosunku pracy zawarte są w art. 32 powołanej wyżej ustawy. Zgodnie z tym przepisem podatek pobierany jest z zachowaniem wyżej wymienionej skali podatkowej, tj. za miesiące od początku roku do miesiąca włącznie, w którym dochód podatnika w tym zakładzie przekroczył kwotę stanowiącą górną granicę pierwszego przedziału skali – 19% dochodu uzyskanego w danym miesiącu, oraz odpowiednio 30% i 40 % w następnych miesiącach, zależnie od wysokości dochodu uzyskanego od początku roku. Przepis ten przewiduje również obniżenie stawek z 30% na 19% i z 40% na 30% dla określonej wysokości dochodów, jeżeli podatnik złoży płatnikowi oświadczenie, że za dany rok podatkowy zamierza opodatkować dochody łącznie z małżonkiem lub jako osoba samotnie wychowująca małoletnie dzieci ( art. 32 ust 1 a ).

Natomiast zgodnie z art. 41a w/w ustawy płatnicy o których mowa w art. 31 ustawy tj. dokonujący wypłat ze stosunku pracy, na wniosek podatnika obliczają i pobierają w ciągu roku wyższe zaliczki na podatek dochodowy. Wysokość stopy procentowej miesięcznej zaliczki, również przy jej podwyższeniu na wniosek podatnika , powinna wynikać z obowiązującej skali podatkowej tj. stanowić 30% lub 40% .

Zgodnie z cytowanym wyżej art. 41a ustawy wysokość zaliczek na wniosek podatnika może ulec wyłącznie podwyższeniu, zatem w przypadku gdy wnioskowana zaliczka, wobec wysokości dochodu uzyskanego od początku roku, stanie się niższa niż obowiązująca, płatnik obowiązany jest od następnego miesiąca pobierać zaliczki w wysokości wynikającej z art. 32 w/w ustawy.