INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012r. poz. 749) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 31 maja 2012r. (data wpływu 19 czerwca 2012r.), uzupełnionego pismami z dnia 14 sierpnia 2012r. (data wpływu 27 sierpnia 2012r.) oraz z dnia 11 września 2012r. (data wpływu 18 września 2012r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku dla wyrobu węglowego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 czerwca 2012r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku dla wyrobu węglowego.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 14 sierpnia 2012r. oraz z dnia 11 września 2012r. będącego odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 5 września 2012r. znak: IBPP4/443-265/12/LG.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Wspólnota Mieszkaniowa składa się z jednego budynku. W budynku tym znajdują się łącznie 34 lokale, w tym: 32 lokale mieszkalne (1.286,08 m²), jeden lokal użytkowy (obecnie wykorzystywany jako lokal gastronomiczny 118,29 m²) oraz 1 garaż nieogrzewany (14,90m²). Na dzień dzisiejszy 28 lokali mieszkalnych stanowi własność osób fizycznych, natomiast pozostałe lokale (4 lokale mieszkalne, 1 lokal użytkowy i 1 garaż) stanowią własność „X” S.A. Wszystkie lokale mieszkalne oraz lokal użytkowy wyposażone są w instalację centralnego ogrzewania. Budynek ogrzewany jest ciepłem wytwarzanym w lokalnej kotłowni zlokalizowanej na poziomie piwnicznym budynku. Wspólnota zaopatruje się w węgiel typu „groszek – ekoret” w firmie „Y” Sp. z o.o. z siedzibą w … przy ulicy … Przewiduje się zapotrzebowanie na rok 2012 w ilości 60 ton. Do dnia 31 maja 2012r. Wspólnota nabyła 29,96 ton węgla. W cenach dostaw „Y” Sp. z o.o. ujął podatek akcyzowy, nie biorąc pod uwagę faktu, iż ponad 90% wyrobów węglowych zużywanych jest przez gospodarstwa domowe. W ocenie dostawcy brak jest podstaw do zastosowania wobec Wspólnoty Mieszkaniowej zwolnienia z podatku akcyzowego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy stanowisko Wnioskodawcy, tj. zwolnienie z akcyzy węgla zużywanego przez gospodarstwa domowe i objęcie podatkiem akcyzowym węgla zużywanego na ogrzanie lokali użytkowych, zgodne jest z intencją art. 31a ust.2 pkt 3 ustawy o podatku akcyzowym...

Zdaniem Wnioskodawcy, dostawca węgla, jakim jest w przypadku Wspólnoty Mieszkaniowej, „Y" Sp. z o.o. winien zastosować zwolnienie z akcyzy węglowej w stosunku do gospodarstw domowych znajdujących się we wspólnocie mieszkaniowej tj. do 91,58% każdego zamówienia, natomiast pozostałe 8,42% objąć podatkiem akcyzowym. Zdaniem Wspólnoty Mieszkaniowej wszyscy obywatele winni być równi wobec stosowanego prawa.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1a ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 ze zm.), zwanej dalej ustawą, użyte w ustawie określenia oznaczają: wyroby węglowe - wyroby energetyczne, określone w poz. 19-21 załącznika nr 1 do ustawy.

Wyrobami węglowymi – stosownie do zapisu ust. 1 pkt 1a powyższego artykułu - są wyroby energetyczne, określone w poz. 19-21 załącznika nr 1 do ww. ustawy.

W załączniku tym wymieniono:

• w poz. 19 pod kodem CN ex 2701: węgiel; brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgla - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych,
• w poz. 20 pod kodem CN ex 2702: węgiel brunatny (lignit), nawet aglomerowany, z wyłączeniem gagatu - jeżeli jest przeznaczony do celów opałowych,
• w poz. 21 pod kodem CN ex 2704 00: koks i półkoks, z węgla, węgla brunatnego (lignitu) lub torfu, nawet aglomerowany; węgiel retortowy - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych.
  
  

Z objaśnień do załącznika nr 1 do ustawy o podatku akcyzowym wynika iż oznaczenie „ex” - dotyczy tylko danego wyrobu z danej pozycji lub kodu.

Z opisu przedstawionego we wniosku wynika, iż do Wspólnoty Mieszkaniowej należy budynek, w którym znajdują się ogółem 34 lokale (32 lokale mieszkalne, 1 lokal użytkowy – ogrzewane i 1 nieogrzewany garaż), o łącznej powierzchni 1.419,27 m² (przy czym powierzchnia nieogrzewanego garażu wynosi 14,90 m²). W stosunku do ogólnej powierzchni ogrzewanej 91,58% stanowią lokale mieszkalne, a 8,42% lokal użytkowy. Wspólnota celem ogrzania ww. lokali dokonuje zakupu wyrobu węglowego typu groszek - ekoret z wykorzystaniem własnej kotłowni.

Wobec powyższego wyjaśnić należy, iż przeznaczenie węgla do celów opałowych - jak wynika z cyt. powyżej poz. 19 załącznika nr 1 do ustawy - pozawala zaliczyć go do wyrobów akcyzowych.

Zgodnie z art. 9a ust. 1 ustawy, w przypadku wyrobów węglowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1. sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju;
2. nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów węglowych;
3. dostawa wewnątrzwspólnotowa wyrobów węglowych;
4. import wyrobów węglowych;
5. eksport wyrobów węglowych;
6. użycie wyrobów węglowych do celów innych niż wskazane w art. 31a ust. 2, przy czym za takie użycie uważa się naruszenie warunków zwolnienia, jak i sprzedaż, dostawę wewnątrzwspólnotową albo eksport wyrobów węglowych przez podmiot korzystający ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 2, niebędący pośredniczącym podmiotem węglowym, zamiast użycia go do celów zwolnionych;
7. użycie lub sprzedaż wyrobów węglowych uzyskanych w drodze czynu zabronionego pod groźbą kary;
8. powstanie ubytków wyrobów węglowych.
   
   

Zasadą jest, iż obrót wyrobami akcyzowymi objęty jest opodatkowaniem akcyzą (art. 9a ust. 1 ustawy). Tym niemniej prawodawca przewidział liczne wyjątki od tej zasady.

Zgodnie bowiem z art. 31a ust. 1 ustawy, zwalnia się od akcyzy sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju przez pośredniczący podmiot węglowy pośredniczącemu podmiotowi węglowemu lub podmiotowi korzystającemu ze zwolnienia, o którym mowa w ust. 2.

W świetle art. 31a ust. 2 ustawy, zwalnia się od akcyzy wyroby węglowe zużywane:

1. w procesie produkcji energii elektrycznej;
2. w procesie produkcji wyrobów energetycznych;
3. przez gospodarstwa domowe, organy administracji publicznej, jednostki Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, podmioty systemu oświaty o których mowa w art. 2 ustawy z dnia 7 września 1991r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004r. Nr 256, poz. 2572, z późn. zm.), żłobki i kluby dziecięce, o których mowa w ustawie z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3 (Dz. U. Nr 45, poz. 235, Nr 131, poz. 764 i Nr 171, poz. 1016), podmioty lecznicze, o których mowa w art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011r. o działalności leczniczej (Dz. U. Nr 112, poz. 654, Nr 149, poz. 887, Nr 174, poz. 1039 i Nr 185, poz. 1092), jednostki organizacyjne pomocy społecznej, o których mowa w art. 6 pkt 5 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2009 r. Nr 175, poz. 1362, z późn. zm.), organizacje, o których mowa w art. 3 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. z 2010 r. Nr 234, poz. 1536, z późn. zm.);
4. do przewozu towarów i pasażerów koleją;
5. do łącznego wytwarzania ciepła i energii elektrycznej;
6. w pracach rolniczych, ogrodniczych, w hodowli ryb, oraz w leśnictwie;
7. w procesach mineralogicznych, elektrolitycznych i metalurgicznych oraz do redukcji chemicznej; procesy mineralogiczne oznaczają procesy sklasyfikowane w nomenklaturze NACE pod kodem DI 26 ,,produkcja produktów z pozostałych surowców niemetalicznych" w rozporządzeniu Rady (EWG) nr 3037/90 z dnia 9 października 1990r. w sprawie statystycznej klasyfikacji działalności gospodarczej we Wspólnocie Europejskiej (Dz. Urz. UE L 293 z 24.10.1990, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 02, t. 04, str. 177, z późn. zm.);
8. przez zakłady energochłonne do celów opałowych;
9. przez podmioty gospodarcze, w których wprowadzone zostały w życie systemy prowadzące do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej.
   
   

Zgodnie z art. 31a ust. 3 ustawy, warunkiem zwolnienia, o którym mowa w ust. 1, jest:

1. pisemne powiadomienie właściwego naczelnika urzędu celnego o zamiarze rozpoczęcia działalności gospodarczej jako pośredniczący podmiot węglowy, o którym mowa w art. 16 ust. 3a;
2. posiadanie, przez pośredniczący podmiot węglowy, pisemnego potwierdzenia powiadomienia o zamiarze rozpoczęcia działalności gospodarczej jako pośredniczący podmiot węglowy, o którym mowa w art. 16 ust. 3b;
3. dołączenie do przemieszczanych wyrobów węglowych dokumentu dostawy.
   
   

Stosownie zaś do zapisu art. 31a ust. 4 – 7 ustawy warunkiem zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 2, jest prowadzenie ewidencji wyrobów węglowych zużywanych do celów zwolnionych, z wyłączeniem podmiotów, o których mowa w ust. 2 pkt 3 ustawy.

Podmiot zużywający to w świetle art. 2 ust. 1 pkt 22 lit. a ustawy, podmiot mający miejsce zamieszkania, siedzibę lub miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, który wyroby akcyzowe objęte zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie zużywa na cele uprawniające do zwolnienia.

Reasumując stwierdzić należy, w świetle wyżej zacytowanych przepisów, że Wspólnota Mieszkaniowa, działająca w imieniu ogółu właścicieli prowadzonych gospodarstw domowych i podmiotu (-ów) gospodarczego (-ych) prowadzącego (-ych) działalność gospodarczą w danej nieruchomości, zużywa wyroby węglowe zarówno do ogrzewania pomieszczeń lokali mieszkalnych (gospodarstw domowych) jak i lokali użytkowych.

Tym samym stwierdzić należy, że zużywany przez Wspólnotę Mieszkaniową węgiel w celu ogrzania budynku składającego się z lokali mieszkalnych i użytkowych, będzie objęty zwolnieniem z podatku akcyzowego na podstawie art. 31a ust. 2 pkt 3 ustawy, w części służącej dostarczeniu ciepła do lokali mieszkalnych (gospodarstw domowych) należących do Wspólnoty.

Natomiast zużycie węgla w części dotyczącej lokali użytkowych nie może korzystać ze zwolnienia z akcyzy.

Tym samym Wnioskodawca (Wspólnota Mieszkaniowa) winna proporcjonalnie dokonać zakupu węgla do celów zużycia objętego zwolnieniem na podstawie art. 31a ust. 2 pkt 3 ustawy oraz do celów zużycia wyłączonego z zakresu zwolnień (opodatkowanego akcyzą).

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Należy także poinformować Wnioskodawcę, iż zgodnie z art. 9a ust. 1 pkt 6 ustawy przedmiotem opodatkowania jest użycie wyrobów węglowych do celów innych niż wskazane w art. 31a ust. 2, przy czym za takie zużycie uważa się również naruszenie warunków zwolnienia, jaki i sprzedaż, dostawę wewnątrzwspólnotową albo eksport towarów węglowych przez podmiot korzystający ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31 ust. 2, niebędący pośredniczącym podmiotem węglowym.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.