Z przedstawionego przez Podatnika stanu faktycznego wynika, że Spółka aktualnie finansuje trzy inwestycje:I, II, III.Dwie inwestycje są budowane na terenach stanowiących własność Spółki X, natomiast wybudowane obiekty w ramach trzeciej inwestycji z uwagi na uwarunkowanie techniczne są umiejscowione na gruntach Spółki Y i stanowić będą własność Spółki Y. W 2004 roku Spółki zawarły umowę o budowę infrastruktury i jej współfinansowanie obiekty wykonane przez Spółkę Y będą umożliwiać uruchomienie i eksploatację przez Spółkę X nowo budowanych instalacji. Strony ustaliły, że Spółka X pokryje część kosztów inwestycji wybudowanej na terenie Spółki Y. W ocenie Spółki X dofinansowanie inwestycji budowanej na gruntach należących do Spółki Y stanowi dla niej koszt uzyskania przychodu w momencie poniesienia.

W ocenie Dyrektora Izby Skarbowej wydatki będące przedmiotem niniejszego zapytania nie spełniają warunku niezbędnego do zastosowania przepisu art.15 ust.1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie z zasadą wyrażoną w tym przepisie o zakwalifikowaniu określonych wydatków do kosztów uzyskania przychodów decyduje przede wszystkim związek przyczynowo – skutkowy powodujący, iż wydatek taki ma wpływ na powstanie bądź zwiększenie przychodu podatnika. Chodzi tu o konkretne przychody uzyskane w danym roku podatkowym, które będą wielkością wyjściową w obliczaniu podatku, a nie bliżej nieokreślone przychody, które będą osiągane w niewiadomym czasie lub w ogóle nie będą osiągane.

Reasumując zauważyć należy, że przedmiotowe wydatki mają charakter nakładów inwestycyjnych, stąd nie mogą być traktowane w całości jako koszt uzyskania przychodów w chwili ich ponoszenia.