Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) podstawą obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 3 i art.28-30, oraz art. 30a-30c stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1,2,4,4a-4e, ust 5c,6,8 ust 10-12 lub art. 24b ust. 1 i 2 lub art. 25, po odliczeniu kwot wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.

Za wydatki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 6 zgodnie z ust 7a pkt 3 uważa się wydatki poniesione na zakup i naprawę indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, z wyjątkiem sprzętu gospodarstwa domowego.

Warunkiem odliczenia wydatków, o których mowa w ust. 7a, jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek:

1. orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach, lub
2. decyzji przyznającej rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową albo rentę socjalną, albo
3. orzeczenia o niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16 roku życia, wydanego na podstawie odrębnych przepisów

Wysokość wydatków na cele określone w ust 7a ustala się na podstawie dokumentów stwierdzających ich poniesienie, z wyjątkiem wydatków, o których mowa w ust 7a pkt 7, 8 i 14.

Wydatki, o których mowa w ust. 7a, podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. W przypadku gdy wydatki były częściowo sfinansowane (dofinansowane) z tych funduszy (środków ), odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami, a kwotą sfinansowaną (dofinansowaną) z tych funduszy (środków) lub zwróconą w jakiejkolwiek formie.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiują pojęć „sprzęt” oraz „urządzenia i narzędzia techniczne”.

W ujęciu Słownika Języka Polskiego – „urządzenie” to rodzaj mechanizmu lub zespół elementów, przyrządów służących do wykonywania określonych czynności, ułatwiających pracę.

Aparat słuchowy jest niewątpliwie urządzeniem (przedmiotem) ułatwiającym niesłyszącemu wykonywanie czynności życiowych. Baterie i filtry są elementami wymiennymi tego aparatu. Zgodnie z literalnym brzmieniem cytowanego art. 26 ust 7a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych , odliczeniu podlegają wydatki na zakup i naprawę indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi.

W chwili zakupu sprzęt, narzędzia i urządzenia powinny spełniać swoją funkcję rehabilitacyjną. Przepis powyższy nie zawiera dyspozycji uprawniających do odliczenia zakupionych części i elementów wymiennych.

Tym samym , wydatek związany z zakupem baterii i filtrów do aparatu słuchowego nie jest wydatkiem na cele rehabilitacyjne w rozumieniu przepisów ustawy, a zatem nie podlega odliczeniu.