Działając na podstawie art. 14a ustawy z dnia 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.), Naczelnik Podkarpackiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie, po zapoznaniu się z treścią pisma F. „Ś.” w L. z dnia 2.03.2004 r. (bez znaku) o udzielenie pisemnej informacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego, udziela poniższych wyjaśnień:

Z przedstawionego przez spółkę stanu faktycznego wynika, że kupuje katalogi wyrobów dla potrzeb związanych ze sprzedażą swoich wyrobów. Z treści katalogów można dowiedzieć się o całej gamie produkowanych przez spółkę wyrobów, ich zastosowaniu, właściwościach, dostępnych kolorach oraz innych informacjach niezbędnych przy sprzedaży wyrobów do hurtowni, sklepów czy indywidualnych klientów. Zdaniem spółki wydatki związane z zakupem katalogów są kosztem sprzedaży w pełnej wysokości, bez podziału na koszty limitowane do wysokości 0,25 % przychodu. Wraz z pismem spółka przesłała katalog wyrobów swojej firmy.

Zgodnie z postanowieniami art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy z dnia 15.02.1992 r o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji i reklamy w części przekraczającej 0,25 % przychodów, chyba że reklama prowadzona jest w środkach masowego przekazu lub publicznie w inny sposób. Reklama to rozpowszechnianie informacji o towarach, ich zaletach, wartościach, miejscach i możliwości nabycia, chwalenie, zalecanie czegoś. Przez reklamę należy rozumieć oddziaływanie producenta (sprzedawcy), polegające na perswazji za pomocą np. katalogu wyrobów służące poinformowaniu go o towarze, wzbudzeniu zainteresowania klienta. Reklama nosi znamiona publicznej, gdy jest powszechna, ogólna, gdy działanie to występuje w miejscu dostępnym dla wszystkich, oficjalnie i jawnie. Aczkolwiek nie istnieje legalna definicja pojęcia „reklamy” należy ogólnie uznać, że reklama jest pewnym zbiorem informacji na temat towaru, czy usługi wraz z dodatkowymi elementami wartościującymi, które mają zachęcić do kupna reklamowanego produktu czy usługi. Informacja o towarze przekazywana w formie katalogów miałaby miejsce, wówczas gdy katalogi zawierałyby jedynie informacje o produktach firmy bez elementów wartościujących te produkty. Nadmienić należy, że każdy producent, produkując wyrób jest zobowiązany dołączyć instrukcję zawierającą podanie podstawowych informacji o danym produkcie.

Przesłany przez spółkę katalog wyrobów w ocenie tut. organu podatkowego nie zawiera tylko informacji o towarach, bowiem niektóre stwierdzenia np.: „Ś. – farba o bardzo wysokiej białości i rewelacyjnie niskiej cenie”, „E. – farba o podwyższonej odporności na ścieranie, charakteryzująca się znacznie wyższymi parametrami, ale przy zachowaniu relatywnie niskiej cenie”, „E. - luksusowa to doskonały kompromis jakości i ceny – jest to najpopularniejsza farba emulsyjna produkowana przez F. S.A.” wyraźnie wskazują zalety towarów i noszą znamiona reklamy.

O zaliczeniu danego wydatku do kosztów reklamy publicznej lub niepublicznej decyduje zawsze jej odbiorca, adresat. Do wydatków limitowanych należą zatem te, które z założenia są kierowane wyłącznie do konkretnego adresata. Wszelkie natomiast reklamy firmy kierowane do anonimowego kręgu potencjalnych konsumentów zalicza się do reprezentacji i reklamy prowadzonej publicznie.