Przedmiotem działalności Spółki jest spedycja i transport międzynarodowy. Za wykonane usługi transportowe Spółka wystawia faktury w walutach obcych.

Spółka uważa, że zgodnie z przepisem art. 12 ust. 3 i 3a przychody wyrażone w walutach obcych przelicza się według kursu średniego ogłaszanego przez NBP z dnia uzyskania przychodu. Za datę powstania przychodu uważa się dzień wystawienia faktury, nie później jednak niż ostatni dzień miesiąca, w którym wykonano usługę. Faktury wystawione w walucie obcej należy przeliczać według średniego kursu NBP z dnia wystawienia faktury, a faktury wystawiać w miesiącu zakończenia usługi.

Stosownie do przepisu art. 12 ust. 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz.U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) przychodami z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej są także przychody należne, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. Jeżeli przychody wyrażone są w walutach obcych, a między dniem ich uzyskania i dniem faktycznego otrzymania występują różne kursy walut, przychody te odpowiednio podwyższa się lub obniża o różnice wynikające z zastosowania kursu kupna walut z dnia faktycznego otrzymania przychodów, ustalonego przez bank, z którego usług korzystał uzyskujący przychód, oraz z zastosowania kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia uzyskania przychodu. W cytowanym przepisie mowa jest o dwóch momentach istotnych dla przeliczenia przychodu określonego w walucie obcej. Są to: dzień uzyskania przychodu oraz dzień faktycznego otrzymania przychodu.

Dniem uzyskania przychodu jest dzień, w którym powstaje należność z tytułu wykonanego świadczenia i równocześnie dzień powstania należnego przychodu. Stosownie do przepisu art. 12 ust. 3a w/w ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych za datę powstania przychodu należnego, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c i 3d, dzień wystawienia faktury (rachunku), nie później jednak niż ostatni dzień miesiąca w którym: 1) wydano rzecz, zbyto prawo majątkowe lub 2) wykonano usługę, w tym częściowo wykonano usługę, jeżeli jej częściowe wykonanie stanowi wynikający z umowy lub z odrębnych przepisów tytuł do zapłaty, lub 3) otrzymano zapłatę za wykonanie świadczenia – w pozostałych przypadkach. Dzień faktycznego otrzymania przychodu to natomiast dzień wpływu zapłaty z tytułu powstałej należności.

Zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 12 ust. 3 w/w ustawy podatkowej, zdanie drugie; przy wycenie przychodów wyrażonych w walutach obcych dla celów podatkowych należy stosować następujące kursy walut: kurs średni NBP z dnia uzyskania przychodu (powstania należności), kurs kupna banku, z którego usług korzystał podatnik na dzień otrzymania przychodu (uzyskania zapłaty należności).

W przedstawionym przez Podatnika stanie faktycznym, mając na względzie wyżej powołane przepisy prawa podatkowego, stanowisko Spółki należy uznać za prawidłowe. W przypadku świadczeń wyrażonych w walutach obcych przychodem Spółki jest wynikająca z faktury kwota w walucie obcej przeliczona na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia uzyskania przychodu. Prawidłowe jest też twierdzenie Spółki, iż przychód należny z tytułu wykonania usługi powstaje w dniu wystawienia faktury, nie później jednak niż w ostatnim dniu miesiąca, w którym wykonano usługę.