Naczelnik Urzędu Skarbowego w Szczytnie, w odpowiedzi na pismo z dnia 29.04.2004 r. (data wpływu 30.04.2004 r.), na podstawie art. 14 a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.), udziela pisemnej informacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego w sprawie opodatkowania podatkiem od towarów i usług świadczenia usługi polegającej na użyczeniu lokalu użytkowego.

Umowa użyczenia jest jedną z umów nazwanych, obok najmu i dzierżawy, regulujących zasady używania rzeczy. Zgodnie z art. 710 Kodeksu cywilnego, przez umowę użyczenia użyczający zobowiązuje się zezwolić biorącemu przez czas oznaczony lub nie oznaczony, na bezpłatne używanie oddanej mu w tym celu rzeczy. Innymi słowy, umowa użyczenia polega na nieodpłatnym oddaniu rzeczy innej osobie do czasowego z niej korzystania z zastrzeżeniem obowiązku jej zwrotu. Przedmiotem użyczenia mogą być tylko rzeczy, a więc przedmioty materialne (art. 45 Kodeksu cywilnego).

W myśl przepisu art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535), podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust.2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Działalność gospodarcza, stosownie do uregulowań zawartych w art. 15 ust. 2 ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 cytowanej ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Stosownie do art. 8 ust. 2 cytowanej ustawy, nieodpłatne świadczenie usług niebędące dostawą towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług, jeżeli nie są one związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, a podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami, w całości lub w części, traktuje się jak odpłatne świadczenie usług.

Analiza powyższych przepisów wskazuje, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatne świadczenie usług, za wyjątkiem przypadków wskazanych w cytowanym przepisie art. 8 ust. 2 oraz pewnych przypadków wymienionych w art. 8 ust. 1 ustawy (nie mających zastosowania w przedmiotowej sprawie). Na podstawie dokumentów będących w posiadaniu Urzędu Skarbowego ustalono, iż był Pan zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług od 25.01.2002 r. do 29.02.2004 r. (VAT-Z z dnia 29.03.2004 r.).

W świetle powołanych wyżej przepisów i przedstawionego stanu faktycznego, zawarcie przez Pana po dniu 29 lutego br., umowy użyczenia lokalu użytkowego oznacza, iż świadczy Pan usługę nie podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.