Pismo niniejsze jest informacją o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie podatnika, w której nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym, o której stanowi art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.).

W dniu 6 maja 2004 r. Spółka zwróciła się z wnioskiem do Naczelnika Opolskiego Urzędu Skarbowego w Opolu o udzielenie pisemnej informacji dotyczącej zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na remont pieców służących do wypalania wapna.

Jak wynika z treści wniosku, Spółka eksploatuje piece do wypału wapna, które co kilka lat wymagają okresowych remontów polegających głównie na wymianie obmurówki ogniotrwałej i innych elementów, które ulegają zniszczeniu na skutej działania wysokich temperatur. Spółka nie ma wątpliwości co do tego, że wykonywane prace są remontem w ścisłym tego słowa znaczeniu, ma natomiast wątpliwości czy wydatki te mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów jednorazowo, to znaczy w momencie ich poniesienia, czy tez powinny być odnoszone w koszty uzyskania przychodu sukcesywnie, poprzez ich rozpisywania na czas eksploatacji pieca (do następnego remontu).

Zdaniem Spółki nie ma Ona ani obowiązku ani możliwości rozkładania w czasie poniesionych wydatków i przypisywania ich w koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie w ustalonym w drodze szacunku okresie ich „użyteczności" ponieważ:

• przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie wymuszają i nawet nie dają możliwości rozpisywania w czasie poniesionych wydatków,
• wydatki na remont odnoszą się wprawdzie do przychodów osiąganych w dłuższym okresie, ale nie można ich przypisać do określonego przedziału czasowego, ponieważ nie można przewidzieć w jakim terminie zostanie przeprowadzony kolejny remont.

Naczelnik Opolskiego Urzędu Skarbowego po przeanalizowaniu stanu faktycznego udziela następującego wyjaśnienia:

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wyraźnie wyłączonych przez ustawodawcę w art. 16 ust. 1 ustawy. Powyższe oznacza, że do kosztów uzyskania przychodów można zaliczyć wydatki mające związek przyczynowo - skutkowy z osiąganymi przychodami. Pomiędzy kosztami remontów przedmiotów związanych z działalnością gospodarczą, a osiąganiem przychodów (lub możliwością ich osiągnięcia) związek taki z pewnością zachodzi, co daje podstawy do zaliczania kosztów tych remontów do kosztów uzyskania przychodów. Zasada potrącalności kosztów uzyskania przychodów wynika natomiast z art. 15 ust 4 powołanej ustawy. Zgodnie z tym przepisem koszty uzyskania przychodów są potrącane tylko w tym roku podatkowym, którego dotyczą, to jest są potrącane także koszty uzyskania poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy, lecz dotyczące przychodów roku podatkowego oraz określone co do rodzaju i kwoty koszty uzyskania, które zostały zarachowane, chociaż ich jeszcze nie poniesiono, jeżeli odnoszą się do przychodów danego roku podatkowego, chyba że ich zarachowanie nie było możliwe; w tym przypadku są one potrącane w roku, w którym zostały poniesione.

Z treści powołanego wyżej przepisu odnoszącego się do kosztów poniesionych w latach poprzednich lecz dotyczących przychodów danego roku podatkowego wynika wprawdzie powinność rozliczania w czasie tzw.. kosztów przyszłych okresów. Zasada ta nie ma jednak zastosowania w sytuacjach, gdy poniesionych wydatków nie można ściśle powiązać z konkretnym przychodem lub okresem - tak jak w przypadku opisanym w piśmie.

W takich przypadkach przyjmuje się, że wydatki te stanowią koszty uzyskania przychodów w roku ich poniesienia.

W świetle powyższego uznaje się, że stanowisko Spółki przedstawione w powołanym na wstępie piśmie jest prawidłowe.