INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012r. poz. 749) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 04 lipca 2012r. (data wpływu 06 lipca 2012r.) uzupełnionym pismem (data wpływu 17 września 2012r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie obowiązku prowadzenia ewidencji wyrobów węglowych przez pośredniczący podmiot węglowy – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 06 lipca 2012r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie obowiązku prowadzenia ewidencji wyrobów węglowych przez pośredniczący podmiot węglowy.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem, będący odpowiedzią na wezwanie z dnia 03 września 2012r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Art. 31a ust.3 reguluje możliwość zastosowania zwolnienia z podatku akcyzowego od wyrobów węglowych o którym mowa w art. 31a ust. 1 w sprzedaży do podmiotów wymienionych w art. 16 ust. 3a i brzmi:

Warunkiem zwolnienia, o którym mowa w ust. l jest:

1. pisemne powiadomienie właściwego naczelnika urzędu celnego o zamiarze rozpoczęcia działalności gospodarczej jako pośredniczący podmiot węglowy, o którym mowa w art. 16 ust. 3;
2. posiadanie przez pośredniczący podmiot węglowy, pisemnego potwierdzenia powiadomienia o zamiarze rozpoczęcia działalności gospodarczej jako pośredniczący podmiot węglowy, o którym mowa w art. 16 ust. 3b,
3. dołączenie do przemieszczanych wyrobów węglowych dokumentu dostawy.
   
   

Zdarzenie 1

Wnioskodawca posiadający status pośredniczącego podmiotu węglowego, zakupuje węgiel na kopalni i bez przemieszczenia odsprzedaje go kolejnemu pośrednikowi mającemu status pośredniczącego podmiotu węglowego (dla ułatwienia nazwę go podmiotem B), który z kolei swoim transportem przewozi go z kopalni do podmiotu zwolnionego ze względu na zużycie wymienionego na podstawie art. 31a ust. 2.

Podmiot B, który przemieszcza wyroby węglowe do podmiotu zwolnionego ze względu na zużycie wymienionego w art. 31a ust. 2 jest zobowiązany do dołączenia do przemieszczanych wyrobów węglowych dokumentu dostawy, którego wzór i stosowanie określa Minister Finansów na podstawie art. 38 ustawy.

Wnioskodawca opierając się na informacji ze strony Ministerstwa Finansów o nazwie „Obieg dokumentu dostawy w obrocie wyrobami węglowymi zwolnionymi od akcyzy na terytorium kraju – przykłady” nie wystawia Pomiotowi B dokumentu dostawy, ponieważ nie ma między nimi przemieszczenia wyrobów węglowych. Na fakturze sprzedaży VAT wystawionej przez Wnioskodawcę dla podmiotu B, istnieje adnotacja o „sprzedaż bez przemieszczenia wyrobów węglowych” oraz podstawa prawna zastosowanego zwolnienia.

Faktura sprzedaży VAT o której mowa powyżej nie jest wykazywana przez Wnioskodawcę w miesięcznym zestawieniu dokumentów dostawy do jakiego jest zobowiązany zgodnie z art. 21a ust. 1.

Zdarzenie 2

Wnioskodawca posiadający status pośredniczącego podmiotu węglowego, zakupuje wyroby węglowe na kopalni i przywozi je na swój skład węglowy. Skład ten został wykazany w powiadomieniu właściwego naczelnika urzędu celnego o zamiarze rozpoczęcia działalności gospodarczej jako pośredniczący podmiot węglowy, jako miejsce prowadzenia działalności. Wnioskodawca potwierdza i odsyła kopalni wystawiony przez nią dokument dostawy.

Skład węglowy o którym mowa powyżej jest współużytkowany wraz z Podmiotem C, który posiada status pośredniczącego podmiotu węglowego. Podmiot C odkupuje, w miarę potrzeby, węgiel od Wnioskodawcy, przy czym nie następuje jego przemieszczenie.

Wnioskodawca opierając się na Informacji ze strony Ministerstwa Finansów o nazwie „Obieg dokumentu dostawy w obrocie wyrobami węglowymi zwolnionymi od akcyzy na terytorium kraju – przykłady” nie wystawia Pomiotowi C dokumentu dostawy, ponieważ nie ma między nimi przemieszczenia wyrobów węglowych. Na fakturze sprzedaży VAT wystawionej przez Wnioskodawcę dla podmiotu C, istnieje adnotacja o „sprzedaż bez przemieszczenia wyrobów węglowych” oraz podstawa prawna zastosowanego zwolnienia.

Faktura sprzedaży VAT o której mowa powyżej nie jest wykazywana przez Wnioskodawcę w miesięcznym zestawieniu dokumentów dostawy do jakiego jest zobowiązana zgodnie z art. 21a ust. 1.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, iż pomyłkowo powołał się na art. 21a ust. 1, który nie ma znaczenia dla przedstawionego zdarzenia, w zdarzeniu istotnym zapytaniem jest czy faktura z adnotacją „sprzedaż bez przemieszczenia wyrobów węglowych” powinna być wykazywana w miesięcznym zestawieniu dowodów dostawy.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy zgodnie z przedstawionym w zdarzeniu 1 stanem faktycznym można zastosować zwolnienie z podatku akcyzowego od wyrobów węglowych na podstawie art. 31a ust. 3 ...

Czy zgodnie z przedstawionym w zdarzeniu 2 stanem faktycznym można zastosować zwolnienie z podatku akcyzowego od wyrobów węglowych na podstawie art. 31a ust. 3 ...

Zdaniem Wnioskodawcy, odczytując informację ze strony Ministerstwa Finansów o nazwie „Obieg dokumentu dostawy w obrocie wyrobami węglowymi zwolnionymi od akcyzy na terytorium kraju – przykłady” uważa, iż dokument dostawy o którym mowa w ustawie, jest warunkiem niezbędnym do zastosowania zwolnienia jeżeli podmiot sprzedający wyroby węglowe, równocześnie je przemieszcza. Potwierdza takie przekonanie, brzmienie art. 31a ust. 3 pkt 3 które brzmi „dołączenie do przemieszczanych wyrobów węglowych dokumentu dostawy”.

Ponieważ przemieszczanie zgodnie z definicją słownikową to; przenoszenie na inne miejsce, w domyśle przewożenie, transportowanie, nie może być dorozumiane jako przeniesienie prawa własności transakcją kupna - sprzedaży, gdy towar nie zmienia miejsca pobytu.

Powszechne stosowanie dokumentu dostawy w każdej transakcji sprzedaży lub dostawy wyrobów węglowych (niezależnie czy są przemieszczane czy nie) do podmiotów wymienionych w art. 31a ust. 1 i 2 byłoby niepotrzebnym wymogiem biurokratycznym dlatego, Wnioskodawca uważa swoje stanowisko w tej kwestii za właściwe.

Wnioskodawca stwierdza zatem, że w przypadku sprzedaży wyrobów węglowych do podmiotów w art. 31a ust. 1 i 2, gdy nie następuje równocześnie ich przemieszczenie nie jest warunkiem koniecznym wystawienie dla tych wyrobów dokumentu dostawy, warunki zastosowania zwolnienia są spełnione zgodnie z art. 31a ust. 3.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy zauważyć, iż ocena stanowiska przedstawionego przez Wnioskodawcę dotyczy jedynie sprzedaży węgla pomiędzy Wnioskodawcą (pośredniczącym podmiotem węglowym), a nabywcą (będącym również pośredniczącym podmiotem węglowym), gdyż tylko taka sytuacja jest objęta przedstawionym stanem faktycznym podlegającym interpretacji oraz zakresem pytań Wnioskodawcy. Tym samym niniejsza interpretacja nie odnosi się do sprzedaży wyrobów węglowych podmiotom korzystającym ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 2 – sytuacja ta bowiem nie jest objęta przedstawionym stanem faktycznym co do którego udzielana jest indywidualna interpretacja przepisów prawa podatkowego.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 i pkt 1a ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz. U. z 2011r. nr 108, poz. 626 ze zm.), zwanej dalej ustawą, za wyroby akcyzowe uważa się wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe oraz wyroby tytoniowe, określone w załączniku nr 1 do ustawy, przy czym wyroby energetyczne, określone w poz. 19-21 tego załącznika są wyrobami węglowymi.

W poz. 19 ww. załącznika pod kodem ex CN 2701 wymieniono węgiel; brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgla - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych, w pozycji 20 pod kodem ex CN 2702 węgiel brunatny (lignit), nawet aglomerowany, z wyłączeniem gagatu - jeżeli jest przeznaczony do celów opałowych, natomiast w poz. 21 pod kodem CN ex 2704 00 koks i półkoks, z węgla, węgla brunatnego (lignitu) lub torfu, nawet aglomerowany; węgiel retortowy - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych. Stosownie do objaśnień do załącznika nr 1 do ustawy, ex - dotyczy tylko danego wyrobu z danej pozycji lub kodu.

Dla węgla i koksu przeznaczonych do celów opałowych objętych pozycjami CN 2701, 2702 oraz 2704 00 ustawodawca przewidział w art. 89 ust. 1 pkt 1 ustawy, stawkę podatku w wysokości 1,28 zł/1 gigadżul (GJ).

Stosownie do art. 88 ust. 1 i ust. 6 ustawy, podstawą opodatkowania wyrobów energetycznych jest ich ilość, wyrażona, w zależności od rodzaju wyrobów, w litrach gotowego wyrobu w temperaturze 15 ^oC lub w kilogramach gotowego wyrobu, albo wartość opałowa, wyrażona w gigadżulach (GJ).

Do celów poboru akcyzy ustala się wartości opałowe wyrobów węglowych, które wynoszą odpowiednio:

1. 23,8 GJ/1000 kilogramów dla węgla objętego pozycją CN 2701;
2. 8,6 GJ/1000 kilogramów dla węgla brunatnego objętego pozycją CN 2702;
3. 27,5 GJ/1000 kilogramów dla koksu objętego pozycją CN 2704.
   
   

Stosownie do art. 9a ust. 1 ustawy, w przypadku wyrobów węglowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1. sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju;
2. nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów węglowych;
3. dostawa wewnątrzwspólnotowa wyrobów węglowych;
4. import wyrobów węglowych;
5. eksport wyrobów węglowych;
6. użycie wyrobów węglowych do celów innych niż wskazane w art. 31a ust. 2, przy czym za takie użycie uważa się naruszenie warunków zwolnienia, jak i sprzedaż, dostawę wewnątrzwspólnotową albo eksport wyrobów węglowych przez podmiot korzystający ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31a ust. 2, niebędący pośredniczącym podmiotem węglowym, zamiast użycia go do celów zwolnionych;
7. użycie lub sprzedaż wyrobów węglowych uzyskanych w drodze czynu zabronionego pod groźbą kary;
8. powstanie ubytków wyrobów węglowych.
   
   

Dodatkowo należy zwrócić uwagę na pojęcie „sprzedaży wyrobów węglowych”, o którym mowa w art. 9a ust. 1 pkt 1 ustawy.

I tak, w myśl art. 9a ust. 2 ustawy, za sprzedaż wyrobów węglowych uznaje się ich:

1. sprzedaż, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny;
2. zamianę, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny;
3. wydanie w zamian za wierzytelności;
4. wydanie w miejsce świadczenia pieniężnego;
5. darowiznę, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny;
6. wydanie w zamian za dokonanie określonej czynności;
7. przekazanie lub wykorzystanie na potrzeby reprezentacji albo reklamy;
8. przekazanie przez podatnika na potrzeby osobiste podatnika, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, a także zatrudnionych przez niego pracowników oraz byłych pracowników;
9. użycie na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej.
   
   

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 23a ustawy, pośredniczącym podmiotem węglowym jest podmiot mający siedzibę lub miejsce zamieszkania na terytorium kraju, dokonujący sprzedaży, dostawy wewnątrzwspólnotowej, nabycia wewnątrzwspólnotowego, importu lub eksportu wyrobów węglowych, podlegających zwolnieniu od akcyzy.

Stosownie do art. 31a ust. 1 pkt 1 ustawy, zwalnia się od akcyzy sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju przez pośredniczący podmiot węglowy pośredniczącemu podmiotowi węglowemu lub podmiotowi korzystającemu ze zwolnienia, o którym mowa w ust. 2.

W myśl art. 31a ust. 3 ustawy, warunkiem zwolnienia, o którym mowa w ust. 1, jest:

1. pisemne powiadomienie właściwego naczelnika urzędu celnego o zamiarze rozpoczęcia działalności gospodarczej jako pośredniczący podmiot węglowy, o którym mowa w art. 16 ust. 3a;
2. posiadanie, przez pośredniczący podmiot węglowy, pisemnego potwierdzenia powiadomienia o zamiarze rozpoczęcia działalności gospodarczej jako pośredniczący podmiot węglowy, o którym mowa w art. 16 ust. 3b;
3. dołączenie do przemieszczanych wyrobów węglowych dokumentu dostawy.
   
   

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca posiadający status pośredniczącego podmiotu węglowego dokonuje zakupu węgla od kopalni. Nabyty węgiel Wnioskodawca zamierza następnie sprzedać dalszemu pośrednikowi, który także posiada status pośredniczącego podmiotu węglowego, a który to podmiot swoim transportem przewozi go z kopalni do podmiotu zwolnionego ze względu na zużycie. Transakcjom zawartym przez Wnioskodawcę z kopalnią, a następnie przez Wnioskodawcę z pośredniczącym podmiotem węglowym faktycznie nie towarzyszy przemieszczanie się węgla będącego przedmiotem sprzedaży i Wnioskodawca nie wystawia dokumentu dostawy.

W drugiej sytuacji Wnioskodawca również dokonuje zakupu węgla od kopalni, lecz przewozi go na swój skład węglowy, który został wykazany w powiadomieniu skierowanym do naczelnika urzędu celnego jako miejsce prowadzenia działalności gospodarczej. Skład węglowy jest współużytkowany z innym podmiotem posiadającym status pośredniczącego podmiotu węglowego, który odkupuje od Wnioskodawcy węgiel, lecz nie następuje również jego przemieszczenie.

Przedmiotem wniosku jest kwestia, czy w ww. opisanych sytuacjach Wnioskodawca, nie wystawiając dokumentu dostawy, może zastosować zwolnienie z podatku akcyzowego dla przedmiotowych wyrobów węglowych.

Stosownie do powyższego, w sytuacji sprzedaży wyrobów węglowych dokonywanych przez Wnioskodawcę (pośredniczący podmiot węglowego) na rzecz innego podmiotu pośredniczącego dokonywanej na terenie kopalni lub na terenie składu węglowego, która to sprzedaż następuje bez przemieszczenia wyrobów węglowych, dla zachowania warunków zwolnienia nie jest wymagane dołączenie do sprzedawanych wyrobów dokumentu dostawy.

Powyższe stanowisko potwierdza powołany powyżej przepis art. 31a ust. 3 pkt 3 jak i przepis § 2 ust. 1 pkt 5 lit a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 30 sierpnia 2010r. w sprawie dokumentu dostawy, ewidencji wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, warunków i sposobu ich zwrotu oraz środków skażających alkohol etylowy (Dz. U. Nr 160, poz. 1075 ze zm.), w brzmieniu obowiązującym od 2 stycznia 2012r., zgodnie z którym dokument dostawy jest wystawiany przez pośredniczący podmiot węglowy – w przypadku przemieszczania sprzedanych przez niego wyrobów węglowych do pośredniczącego podmiotu węglowego lub podmiotu korzystającego ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31 ust. 2 ustawy.

Powyższe oznacza zarazem, iż w sprawie nie będą miały zastosowania przepisy § 2 ust. 8 i 9 rozporządzenia w sprawie dokumentu dostawy, który stanowi, iż podmiot, który wystawił dokument dostawy, sporządza miesięczne zestawienie wystawionych dokumentów dostawy. Jeden egzemplarz tego zestawienia przekazuje właściwemu naczelnikowi urzędu celnego w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, którego dotyczy zestawienie.

Natomiast ust. 9 ww. rozporządzenia stanowi. iż, zestawienie, o którym mowa w ust. 8, zawiera informację o dacie jego sporządzenia, nazwie albo imieniu i nazwisku oraz adresie siedziby albo miejsca zamieszkania podmiotu sporządzającego zestawienie oraz wykaz wystawionych dokumentów dostawy.

Reasumując w sprawie będącej przedmiotem wniosku tj. w przypadku sprzedaży wyrobów węglowych przez Wnioskodawcę posiadającego status pośredniczącego podmiotu węglowego na rzecz innego pośredniczącego podmiotu węglowego przy jednoczesnym braku przemieszczenia sprzedawanych wyrobów węglowych, dla zachowania warunków zwolnienia z akcyzy wyrobów węglowych nie jest wymagane wystawienie przez Wnioskodawcę dokumentu dostawy.

Jednocześnie skoro Wnioskodawca przy sprzedaży objętej przedstawionym stanem faktycznym nie wystawia dokumentów dostawy to nie może również sporządzać zestawienia tych dokumentów.

Mając powyższe na uwadze stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.