Art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) za przychód kształtujący podstawę opodatkowania uznaje między innymi wartość otrzymanych nieodpłatnie świadczeń oraz przychodów w naturze.

Jakkolwiek ustawa podatkowa nie precyzuje tego, co w jej rozumieniu jest świadczeniem nieodpłatnym, to wszakże nie ulega wątpliwości, iż przez pojęcie nieodpłatnego świadczenia należy rozumieć te wszystkie zdarzenia prawne lub gospodarcze w działalności osób prawnych, których skutkiem jest nieodpłatne przysporzenie w majątku tej osoby, mające konkretny wymiar finansowy. Przysporzenie takie następuje kosztem innego podmiotu i nie jest związane z nim zobowiązanie do wykonania jakiegokolwiek świadczenia wzajemnego.

Oznacza to, że świadczenie uzyskane przez podatnika w sytuacji, gdy spełniający świadczenie uzyskuje albo ma uzyskać od podatnika w przyszłości wzajemnie jakieś inne przysporzenie majątkowe, nie ma charakteru nieodpłatnego.

Ze stanu faktycznego przedstawionego w piśmie wynika, że Jednostka zamierza podpisać z firmą niemiecką umowę na świadczenie w jej imieniu usług gwarancyjnych (serwisowych) dotyczących

urządzeń jakie ta firma sprzedała bez udziału Jednostki na terenie Polski (projektu umowy nie przedłożono). Za wykonanie tych usług Jednostka otrzymywać będzie wynagrodzenie.

Ponieważ wykonanie usług gwarancyjnych wymagać będzie sprowadzenia do Polski części zamiennych, Jednostka nie zamierza ich kupować czy świadczyć usługę z powierzonych przez gwaranta częściach, lecz na mocy tej umowy nabywać je nieodpłatnie, a następnie montować u podmiotów, którym firma niemiecka (gwarant) uznała zgłoszone pod jej adresem roszczenia gwarancyjne. Nabycie części zamiennych będzie miało charakter jednostkowy związany z konkretnym zleceniem do wykonania.

Zdaniem podatnika nabycie części zamiennych w tym trybie nie będzie stanowić dla Jednostki nieodpłatnego świadczenia podlegającego opodatkowaniu w związku z art. 12 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy podatkowej, ponieważ dostawa odbywać się będzie w ramach umowy wzajemnej, a istotą nieodpłatnego świadczenia jest brak jakiejkolwiek ekwiwalentności z drugiej strony.

Z przedstawionym stanowiskiem tut. organ podatkowy nie zgadza się, bowiem Jednostka świadczyć będzie usługi gwarancyjne o charakterze odpłatnym, a z opisanej w treści pisma planowanej umowy nie wynika zobowiązanie się podatnika do wykonania na rzecz dającego nieodpłatnie części zamienne innych świadczeń będących za nie zapłatą.

A zatem należy uznać, iż w wyniku nieodpłatnego nabycia części Jednostka uzyska przychód w naturze co zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy stanowi jej przychód podatkowy.

Wartość tego przychodu należy wycenić stosownie do zasad określonych w art. 12 ust. 5 tej samej ustawy. Natomiast w fakturze sprzedaży usług gwarancyjnych Jednostka winna obciążyć gwaranta wartością części zamiennych zużytych do wykonania tych usług oraz konsekwentnie wartość tych części uwzględnić w kosztach uzyskania przychodów.

Końcowo tut. organ podatkowy zauważa, że cena za usługę gwarancyjną nie będzie obejmować wartości wykorzystanych do jej wykonania części zamiennych tylko w przypadku gdy usługa ta świadczona będzie na powierzonych a nie przekazanych nieodpłatnie przez gwaranta częściach.