Interpretacja Urzędu Skarbowego w Dębicy
PO I 415-7/04
z 13 maja 2004 r.
Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Rodzaj dokumentu
informacja o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego
Sygnatura
PO I 415-7/04
Data
2004.05.13
Autor
Urząd Skarbowy w Dębicy
Temat
Podatek dochodowy od osób fizycznych --> Koszty uzyskania przychodów --> Pojęcie i wysokość kosztów uzyskania przychodów
Słowa kluczowe
czynsz inicjalny
niedobory
opłata
rata leasingowa
Pytanie podatnika
Czy opłata wstępna wnoszona na poczet rat leasingu operacyjnego oraz powstanie niezawinionych niedoborów stanowi koszt uzyskania przychodu?
W odpowiedzi na zapytanie z dnia 2.04.2004 r (data wpływu do tut. Urzędu 6.04.2004 r.), Naczelnik Urzędu Skarbowego w Dębicy, zgodnie z art. 14a § 1 ustawy z dnia 29.08.1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.), informuje, że definicję kosztów uzyskania przychodu zawiera art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), który stanowi, iż kosztem uzyskania z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodu, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ww. ustawy. 1. Z przedstawionego przez pana stanu faktycznego oraz załączonej umowy wynika, iż zawarta umowa posiada charakter umowy leasingu operacyjnego, gdyż:
Wobec powyższego opłaty ustalone w umowie leasingu ponoszone przez korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu używania środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych - czyli tzw. czynsz leasingowy – stanowią przychód finansującego i odpowiednio koszt uzyskania korzystającego zgodnie z art. 23b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym. Opłata wstępna jest wnoszona przez podatnika na poczet rat leasingu operacyjnego i zgodnie z powołanymi wyżej przepisami stanowi koszt uzyskania w momencie zapłaty. 2. Ustawa o podatku dochodowym w części dotyczącej kosztów uzyskania przychodów nie posługuje się pojęciem niezawinionych niedoborów i nadwyżek. Natomiast pojęcia te wiążą się z obowiązkiem sporządzania inwentaryzacji i dotyczą różnic między stanem faktycznym a stanem wykazanym w księgach. Zgodnie z art. 27 ustawy z dnia 29.09.1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694 ze zm.) przeprowadzenie i wyniki inwentaryzacji należy odpowiednio udokumentować i powiązać z zapisami w księgach. Ujawnione w toku inwentaryzacji różnice między stanem rzeczywistym a stanem wykazanym w księgach rachunkowych należy wyjaśnić i rozliczyć w księgach rachunkowych tego roku obrotowego, na który przypadł termin inwentaryzacji. Powstanie niedoborów, jeżeli zostało wyjaśnione, obciąży koszty działalności. W związku z powyższym pogląd wyrażony przez podatnika co do zaliczenia opłaty wstępnej i niedoborów do kosztów uzyskania przychodu należy uznać za prawidłowy. |
doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.