INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012r. poz. 749) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 20 lipca 2012r. (data wpływu 24 lipca 2012r.) uzupełnionym pismem z dnia 17 września 2012r. (data wpływu 21 września 2012r.) oraz pismem z dnia 26 września (data wpływu 28 września 2012r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania liści tytoniu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 lipca 2012r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania liści tytoniu.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 17 września 2012r. oraz pismem z dnia 26 września 2012r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca ma zamiar importować lub kupić od producentów, rolników lub hurtowników krajowych lub też unijnych liście tytoniu, nieodżyłowane, suszone, bez łodyg i żył, nieokrojone, zgniecione i sprasowane dla potrzeb transportu, nienadające się do palenia bez przetworzenia, niebędące odpadami tytoniowymi, które byłyby pozostałościami liści tytoniu i produktami ubocznymi uzyskanymi podczas przetwarzania tytoniu lub produkcji wyrobów tytoniowych, oddanymi do sprzedaży detalicznej, niebędącyml papierosami, cygarami lub cygaretkami, a nadającymi się do palenia, o grupie kodów CN 24 01 10 i CN 24 01 20. Spółka zamierza następnie ww. liście tytoniu pakować w opakowania 500 g i 1000 g oraz wprowadzić do obrotu detalicznego pod nazwą: nieprzetworzone liście tytoniu. Produkt zawierał będzie stosowne informacje, iż nie nadaje się do palenia bez dalszej obróbki przemysłowej oraz iż nie może być sprzedawany nieletnim.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy produkty, które Wnioskodawca zamierza wprowadzić do obrotu podlegają podatkowi akcyzowemu...

Zdaniem Wnioskodawcy, towar który zamierza sprzedawać Wnioskodawca nie podlega podatkowi akcyzowemu, bowiem mieszanie odmian i pakowanie nie jest formą uszlachetniania. Stąd skoro Wnioskodawca zakupi towar bez akcyzy, odsprzedaż detaliczna również nie powinna być opodatkowana akcyzą.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz. U. 2011 r. Nr 108, poz. 626 ze zm.), zwana dalej ustawą, reguluje opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej „akcyzą”, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy (art. 1 ust. 1).

W myśl art. 2 pkt 1 ustawy, wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe oraz wyroby tytoniowe, określone w załączniku nr 1 do ustawy. W poz. 42 tego załącznika wskazano bez względu na kod CN: papierosy, tytoń do palenia, cygara i cygaretki.

Zgodnie z art. 98 ust. 1 ustawy, do wyrobów tytoniowych w rozumieniu ustawy zalicza się bez względu na kod CN:

1. papierosy;
2. tytoń do palenia;
3. cygara i cygaretki.
   
   

W ust. 2-8 art. 98 ustawy ustawodawca dla potrzeb cyt. ustawy zdefiniował powyższe pojęcia, w myśl których odpowiednio:

Za papierosy uznaje się:

1. tytoń zrolowany nadający się do palenia w tej postaci, który nie jest cygarami ani cygaretkami w rozumieniu ust. 4;
2. tytoń zrolowany, który w drodze prostej, nieprzemysłowej obróbki jest umieszczany w tutkach z bibuły papierosowej;
3. tytoń zrolowany, który w drodze prostej, nieprzemysłowej obróbki jest owijany w bibułę papierosową.
   
   

Do celów akcyzy, tytoń zrolowany, o którym mowa w ust. 2, uznaje się za:

1. dwa papierosy - w przypadku gdy, wyłączając filtr lub ustnik, jest on dłuższy niż 8 centymetrów, ale nie dłuższy niż 11 centymetrów;
2. trzy papierosy - w przypadku gdy, wyłączając filtr lub ustnik, jest on dłuższy niż 11 centymetrów, ale nie dłuższy niż 14 centymetrów;
3. cztery papierosy - w przypadku gdy, wyłączając filtr lub ustnik, jest on dłuższy niż 14 centymetrów, ale nie dłuższy niż 17 centymetrów;
4. pięć papierosów - w przypadku gdy, wyłączając filtr lub ustnik, jest on dłuższy niż 17 centymetrów, ale nie dłuższy niż 20 centymetrów.
   
   

Za cygara lub cygaretki, biorąc pod uwagę ich właściwości i zwykłe oczekiwania konsumentów, uznaje się:

1. tytoń zrolowany o zewnętrznym owinięciu z naturalnego tytoniu,
2. tytoń zrolowany z poszarpanym, wymieszanym wkładem, owinięty liściem tytoniu w naturalnym kolorze cygara z odtworzonego tytoniu pokrywającym produkt w całości, łącznie z filtrem, tam gdzie zachodzi taka konieczność, ale nie ustnik, w przypadku cygar z ustnikiem, gdzie waga sztuki, wyłączając filtr lub ustnik, wynosi nie mniej niż 2,3 grama i nie więcej niż 10 gramów, a obwód równy

-jeżeli są oraz mogą być przeznaczone wyłącznie do palenia w stanie niezmienionym.

Za tytoń do palenia uznaje się:

1. tytoń, który został pocięty lub inaczej podzielony, skręcony lub sprasowany w postaci bloków oraz nadający się do palenia bez dalszego przetwarzania przemysłowego;
2. odpady tytoniowe będące pozostałościami liści tytoniu i produktami ubocznymi uzyskanymi podczas przetwarzania tytoniu lub produkcji wyrobów tytoniowych, oddane do sprzedaży detalicznej, niebędące papierosami, cygarami lub cygaretkami, a nadające się do palenia.
   
   

Produkty składające się w części z substancji innych niż tytoń, lecz poza tym spełniające kryteria ustalone w ust. 4, są traktowane jako cygara i cygaretki.

Produkty składające się w całości albo w części z substancji innych niż tytoń, lecz poza tym spełniające kryteria ustalone w ust. 2, 3 lub 5, są traktowane jako papierosy i tytoń do palenia. Jednakże nie traktuje się jako wyrobów tytoniowych produktów, które nie zawierają tytoniu i są wykorzystywane wyłącznie w celach medycznych.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca ma zamiar importować lub kupić od producentów, rolników lub hurtowników krajowych lub też unijnych liście tytoniu, nieodżyłowane, suszone, bez łodyg i żył, nieokrojone, zgniecione i sprasowane dla potrzeb transportu, nienadające się do palenia bez przetworzenia, niebędące odpadami tytoniowymi, które byłyby pozostałościami liści tytoniu i produktami ubocznymi uzyskanymi podczas przetwarzania tytoniu lub produkcji wyrobów tytoniowych, oddanymi do sprzedaży detalicznej, niebędącyml papierosami, cygarami lub cygaretkami, a nadającymi się do palenia, o grupie kodów CN 24 01 10 i CN 24 01 20. Spółka zamierza następnie ww. liście tytoniu pakować w opakowania 500 g i 1000 g oraz wprowadzić do obrotu detalicznego pod nazwą: nieprzetworzone liście tytoniu. Produkt zawierał będzie stosowne informacje, iż nie nadaje się do palenia bez dalszej obróbki przemysłowej oraz iż nie może być sprzedawany nieletnim.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii czy sprzedaż liści tytoniu, nieodżyłowanych, suszonych, bez łodyg i żył, nieokrojonych, zgniecionych i sprasowanych, zapakowanych w opakowaniu 500g i 1000g nienadających się do palenia bez ich dalszego przetworzenia przemysłowego, podlega opodatkowaniu podatkiem akcyzowym.

Odnosząc zatem powyższe do przedstawionych wyżej definicji wyrobów tytoniowych zawartych w ustawie stwierdzić, iż przedstawione przez Wnioskodawcę nieprzetworzone, nienadające się do palenia liście tytoniowe nie spełniają warunków do zaklasyfikowania ich do wyrobów tytoniowych w rozumieniu ustawy o podatku akcyzowym. Tym samym produkt ten nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem akcyzowym.

Mając powyższe na uwadze stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Należy jednak podkreślić, iż zadaniem tut. Organu w postępowaniu w przedmiocie wydania interpretacji jest ocena prawna przedstawionego zdarzenia przyszłego, a nie dokonywanie jakichkolwiek własnych ustaleń faktycznych związanych z postępowaniem podatkowym, o którym mowa w Dziale IV Ordynacji podatkowej. Bowiem wniosek strony o wydanie interpretacji indywidualnej wyznacza granice rozpoznawania danej sprawy i jest rozpatrywany zgodnie z Rozdziałem 1a Działu II Ordynacji podatkowej, który nie przewiduje w tym trybie prowadzenia postępowania podatkowego zmierzającego do ustalenia stanu faktycznego.

Nie oznacza to zatem, iż w toku kontroli podatkowej lub w postępowaniu podatkowym prowadzonym przez właściwy organ podatkowy w celu zweryfikowania prawdziwości okoliczności faktycznych wskazanych we wniosku o wydanie interpretacji nie mogą zostać poczynione ustalenia faktyczne odmienne od przedstawionych przez podatnika we wniosku. W takiej sytuacji stwierdzenie odmiennego stanu faktycznego może stanowić podstawę do dokonania wobec podatnika wymiaru podatku akcyzowego. Przeszkodą tego wymiaru nie będzie wtedy interpretacja stwierdzająca, iż stanowisko strony jest prawidłowe, gdyż stanowisko to będzie się odnosić w istocie do innego stanu faktycznego, niż tego ustalonego przez organ podatkowy w postępowaniu wymiarowym (zob. m. in. wyrok WSA w Poznaniu z dnia 10 listopada 2009 r., sygn. akt I S.A./Po 869/09, lex nr 541931).

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.