Działając na podstawie art. 14 a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.) w odpowiedzi na pismo z dnia 1 marca 2004 r. w sprawie udzielenia informacji o zakresie stosowania przepisów podatkowych Naczelnik Urzędu Skarbowego w Dąbrowie Tarnowskiej wyjaśnia.

Zgodnie z art. 22 ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Nr 14 poz. 176 z 2000 r. - t.j. ze zm.) - podatnikom, którzy uzyskują (w 2004 r.) przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej przysługują koszty uzyskania przychodów w wysokości 102,25 zł. miesięcznie gdy podatnik uzyskuje przychody od jednego zakładu pracy. Jeżeli natomiast miejsce stałego lub czasowego zamieszkania podatnika jest położone poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy, a podatnik nie uzyskuje dodatku za rozłąkę koszty uzyskania przychodów wynoszą 127,82 zł. miesięcznie. Z powyższego wynika więc, że koszty uzyskania przychodów przy dochodzie pochodzącym z wynagrodzenia otrzymywanego z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy są sztywno ustalone przez ustawodawcę.

Jak wynika z treści złożonego pisma wykonuje Pan pracę kuratora sądowego i z tego tytułu otrzymuje Pan "dodatek terenowy", którego wysokość przyznaje pracodawca na podstawie obowiązujących przepisów tj. ustawy z dnia 27.07.2001 r. o Kuratorach Sądowych (Dz. U. Nr 98, poz. 1071 ze zm.). Zauważyć należy, iż otrzymywany przez Pana dodatek terenowy wynika z charakteru pracy i jest składnikiem wynagrodzenia, które w świetle ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi przychód i podlega opodatkowaniu na zasadach ogólnie stosowanych, zaś pracodawca będący zarazem płatnikiem potrąca i odprowadza zaliczki na podatek do właściwego organu skarbowego.

W związku z powyższym stanowisko Pana odnośnie zaliczenia "dodatku za pracę w terenie" do kosztów uzyskania przychodów wyrażone w piśmie z dnia 1 marca 2004 r. nie jest prawidłowe, gdyż wysokość kosztów uzyskania przychodów wynikających ze stosunku pracy została dokładnie określona w art. 22 ust. 2 wyżej cytowanej ustawy, a ustawodawca w tym zakresie nie wprowadza żadnych wyłączeń, czy też możliwości zwiększania tych kosztów.