Naczelnik Urzędu Skarbowego w L. działając na podstawie art. 14 a § 1 ustawy z dnia 29.08.1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137 z 1997 r., poz. 926 ze zm.) w odpowiedzi na pismo podatnika w sprawie udzielenia pisemnej informacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego wyjaśnia co następuje:
Zgodnie z art. 16 g ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (j. t. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) za wartość początkową środków trwałych z uwzględnieniem ust. 2 – 14, uważa się w razie odpłatnego nabycia – cenę ich nabycia.
Cena nabycia zdefiniowana została w art. 16 g ust. 3 ww. ustawy i brzmi, cyt.: „Za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku importu cena nabycia obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników majątku”.

Ponadto w ust. 5 i 6 wyżej wymienionego artykułu postanowiono:
„5. Cenę nabycia, o której mowa w ust. 3, oraz koszt wytworzenia, o którym mowa w ust. 4, koryguje się o różnice kursowe, naliczone do dnia przekazania do używania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej.
6. Wartość początkową składników majątku nabytych w sposób określony w ust. 1 pkt 3 i 4, wymagających montażu, powiększa się o wydatki poniesione na ich montaż”.
Z analizy cytowanych powyżej przepisów wynika, iż w cenie nabycia nowej maszyny nie należy uwzględniać wartości netto „starej” maszyny ani kosztów jej demontażu. Katalog kosztów powiększających cenę nabycia wymieniony w art. 16 g ust. 3 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, co prawda nie jest zamknięty, jednak wymienia on koszty związane z zakupem i przystosowaniem do używania danego środka trwałego. Nie wymienia kosztów z tytułu demontażu „starej” (wymienianej) maszyny ani jej wartości netto. Stratę powstałą w wyniku likwidacji „starej” maszyny oraz koszty jej demontażu należałoby zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów. Zgodnie bowiem z art. 16 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów strat powstałych w wyniku likwidacji nie w pełni umorzonych środków trwałych, jeżeli środki te utraciły przydatność gospodarczą na skutek zmiany rodzaju działalności. W omawianym przypadku likwidacja – jak wskazuje podatnik - nastąpiła z przyczyn ekonomicznych i z tego też względu przytoczony powyżej przepis nie będzie miał zastosowania.
Ewentualne przychody związane z likwidacją „starych” maszyn, np. sprzedaż złomu, stanowić będą przychody dla celów podatkowych.