Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 tej ustawy. A zatem, przesłanką uznania danego wydatku za koszt uzyskania jest cel jego poniesienia, tj. osiągnięcie (lub powiększenie) przychodów.

Kosztami uzyskania przychodu są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów. Aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów należy ocenić jego związek z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz możliwość osiągnięcia przychodu. Z oceny związku z prowadzoną działalnością winno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu z danego źródła. Jeśli podatnik nie wykaże, że poniesione wydatki mogą mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu lub nie przedstawi rzeczowych argumentów wskazujących na celowość wydatków z punktu widzenia zabezpieczenia źródła przychodów, to wydatek nie może zostać uznany za koszt uzyskania przychodów.

Sfinansowanie kursu językowego przez przedsiębiorstwo dla części pracowników mieści się w zakresie przychodów ujętych szeroko w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (j.t. Dz. U. z 2000 Nr 14, poz. 176 ze zm.). Przepis ten uznaje za przychody ze stosunku pracy nie tylko wszelkiego rodzaju wpłaty pieniężne oraz wartość świadczeń pieniężnych w naturze bądź ich ekwiwalentów, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń (...), lecz także, świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych. Nie ulega wątpliwości, że w ocenianym przypadku przedsiębiorstwo, płacąc za kurs językowy spełniać będzie świadczenie pieniężne za swoich pracowników, w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy.

Skoro więc przedsiębiorstwo wykona zobowiązanie za swoich pracowników, płacąc za kurs językowy, po stronie zobowiązanego - pracownika wystąpi przychód, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy.

Art. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zawierający tzw. katalog zwolnień od tego podatku zalicza w ust. 1 pkt. 90 tego typu świadczenie do przychodu nie podlegającego opodatkowaniu.