Zgodnie z art. 14 ust 1 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) za przychód z działalności gospodarczej uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont, przy czym u podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem VAT za przychód uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Za datę powstania przychodu, zgodnie z ust. 1c ww. artykułu, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 1e-1g, dzień wystawienia faktury (rachunku), nie później jednak niż ostatni dzień miesiąca, w którym:

1. wydano rzecz, zbyto prawo majątkowe lub

2. wykonano usługę, w tym częściowo wykonano usługę, jeżeli jej częściowe wykonanie stanowi wynikający z umowy lub z odrębnych przepisów tytuł do zapłaty lub

3. otrzymano zapłatę za wykonane świadczenia – w pozostałych przypadkach

Wystawienie faktury (rachunku) za wykonaną usługę powinno odpowiadać ponadto uregulowaniom zawartym w rozdziale 12 Rachunki, w art. 87-90 ustawy z dnia 29.08.1997 r. – Ordynacja Podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 z późn. zm).

Jeżeli podatnik będący agentem ubezpieczeniowym, upoważnił – tak jak to wynika z przedstawionego materiału – towarzystwo ubezpieczeniowe do wystawienia faktur w jego imieniu, po stwierdzeniu przez nich wykonania usługi, to wystawiający fakturę obowiązany jest przestrzegać przepisów wskazanych wyżej.

Rozbieżność stanowisk wskazanych w piśmie z dnia 28.01.2004 odnosi się nie do określenia dnia uzyskania przychodu lecz do określenia dnia wykonania usługi (co z kolei zobowiązuje do wystawienia faktury w przepisowym terminie), a to powinny uregulować strony umowy nie naruszając przy tym obowiązujących w tym zakresie przepisów.