Zgodnie z przepisem art. 20 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535), obowiązek podatkowy w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów powstaje 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru, będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia. Jeżeli jednak przed tym terminem podatnik podatku od wartości dodanej wystawił fakturę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury (art. 20 ust. 6). Przepis ten stosuje się odpowiednio do faktur wystawianych przez podatnika podatku od wartości dodanej potwierdzających otrzymanie przez niego od podatnika całości lub części należności przed dokonaniem dostawy towaru będącego przedmiotem nabycia towarów na terytorium kraju (art. 20 ust. 7). Jeśli więc dostawy dokonano np. 30 czerwca 2004 r., faktura została zaś wystawiona w lipcu, obowiązek podatkowy powstanie 15 lipca 2004 r. Gdyby jednak faktura została wystawiona jeszcze w czerwcu, obowiązek podatkowy powstanie w tym miesiącu. Nie ma przy tym znaczenia, w którym miesiącu podatnik otrzymał fakturę; liczy się jedynie data jej wystawienia. Jeśli więc podatnik otrzymał towar, będący przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy, w dniu 30 czerwca 2004 r., z fakturą wystawioną w dniu 28 maja 2004 r., obowiązek podatkowy powstanie z chwilą wystawienia faktury (tj. 28 maja 2004 r.). Jeżeli podatnik otrzymał fakturę już po złożeniu deklaracji za dany okres rozliczeniowy, musi dokonać jej korekty. Powstanie obowiązku podatkowego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia z chwilą wystawienia faktury wiąże się z faktem powstania w tej samej chwili obowiązku podatkowego z tytułu wewnątrzwspólnotowej dostawy u dostawcy i opodatkowaniu przez niego dostawy stawką w wysokości 0%.
Otrzymanie faktury od podatnika podatku od wartości dodanej, obliguje podatnika do wystawienia faktury wewnętrznej, zgodnie z art. 106 ust. 7 ustawy o VAT. Za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentującą wszystkie czynności z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dokonane w tym okresie.
Odnośnie przeliczania na złote kwot wyrażonych na fakturach w walutach obcych, zastosowanie znajdują przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970). Zgodnie z § 37 ust. 1 ww. rozporządzenia, kwoty wyrażone w walucie obcej wykazywane na fakturze przelicza się na złote według wyliczonego i ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski bieżącego kursu średniego waluty obcej na dzień wystawienia faktury, jeżeli faktura jest wystawiana w terminie, w którym podatnik obowiązany jest do jej wystawienia. W przypadku jednak, gdy na dzień wystawienia faktury bieżący kurs średni waluty obcej nie został wyliczony i ogłoszony, do przeliczenia stosuje się kurs wymiany ostatnio wyliczony i ogłoszony (§ 37 ust. 2). W przypadku natomiast niewystawienia faktury w terminie, w którym podatnik obowiązany jest do jej wystawienia, kwoty wyrażone w walucie obcej przelicza się na złote według wyliczonego i ogłoszonego przez NBP bieżącego kursu średniego waluty obcej na dzień powstania obowiązku podatkowego (§ 37 ust. 3).
Powyższe przepisy rozporządzenia stosuje się odpowiednio do przeliczania kwot wykazywanych na fakturze wystawionej przez podatnika podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze, jeżeli dokumentują one czynności, które u podatnika stanowią wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów (§ 37 ust. 4).