Dnia 23 czerwca 2004 r. wpłynęło do tut. Urzędu Skarbowego zapytanie w trybie art. 14 a Ordynacji Podatkowej, złożone przez XXX Sp. z o. o., dotyczące kwestii:

Czy spółka wnosząca o udzielenie informacji jest zobowiązana do obliczenia i odprowadzenia jako płatnik podatku dochodowego pobieranego u źródła w Polsce, w imieniu duńskiej spółki, której należy się wynagrodzenie z tytułu świadczonych przez nią usług doradczych, czy też wynagrodzenie to nie podlega opodatkowaniu w Polsce na podstawie przepisów Konwencji między Rzecząpospolitą Polską, a Królestwem Danii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku z dnia 6 grudnia 2001 roku.

Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego zważył, co następuje:

Zagadnienie obowiązku podatkowego dla podmiotów nie mających na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu reguluje ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych i dwustronne umowy międzynarodowe o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Zgodnie z artykułem 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 2000 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 665 ze zm.) Podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej.

Jednocześnie zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt. 2a w/w ustawy Podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2 przychodów z tytułu między innymi usług doradczych ustala się w wysokości 20% przychodów.

Przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Biorąc pod uwagę dualizm regulacji przedmiotowej kwestii należy mieć na uwadze Konwencję polsko-duńską w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobieganiu uchylaniu się od podatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku z dnia 6 grudnia 2001 r. (weszła w życie 1 stycznia 2003 r.)

Wynagrodzenie wypłacane na rzecz podmiotu duńskiego z tytułu świadczenia usług doradczych należy zakwalifikować do art. 7 przedmiotowej konwencji do kategorii "zyski przedsiębiorstw". Zgodnie z art. 7 ust. 1 Konwencji polsko-duńskiej Zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi w drugim Umawiającym się Państwie działalność gospodarczą poprzez położony tam zakład.

Zgodnie z pismem Ministerstwa Finansów z 9 maja 2001 r. (Nr PB - 7/033/561/2001) podmioty wypłacające podmiotom zagranicznym należności, o których mowa w art. 21 i 22 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych są obowiązane jako płatnicy do poboru podatku.

Jeżeli chcą zastosować stawki wynikające z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub nie pobierać podatku zgodnie z umową mogą uczynić to tylko i wyłącznie po uzyskaniu od podatnika zaświadczenia o jego miejscu zamieszkania lub siedzibie wydanego do celów podatkowych przez właściwą administrację podatkową (tzw. certyfikat rezydencji).

Biorąc pod uwagę powyższe i fakt, że wnioskodawca otrzymał od duńskiego kontrahenta certyfikat rezydencji podatkowej wystawiony przez duńskie organa administracji państwowej w niniejszej sprawie znajdują zastosowanie przepisy Konwencji polsko-duńskiej.

Zdaniem Naczelnika Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego wynagrodzenie za świadczone przez duński podmiot usługi podlega opodatkowaniu w Danii i spółka XXX nie ma obowiązku pobrania jako płatnik przy wypłacie wynagrodzenia podatku dochodowego w Polsce.