Zgodnie z treścią art.7 ust.1 pkt 3 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. nr 54, poz.535) przez dostawę towarów rozumie się również wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej.

W myśl art.30 ust.1 ww. ustawy podstawą opodatkowania umowy komisu sprzedaży stanowi dla: 1. komisanta – kwota należna z tytułu dostawy towarów, pomniejszona o kwotę podatku, 2. komitenta – kwota należna pomniejszona o kwotę prowizji komisanta, pomniejszona o kwotę podatku.

W rozdziale 4 działu XII powołanej ustawy o VAT zawierającym szczególne procedury w zakresie dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich i antyków w art.120 ust.1 pkt 4 zdefiniowano towary używane. Dla potrzeb procedury dotyczącej opodatkowania niektórych towarów, przez towary używane rozumie się ruchome dobra materialne nadające się do dalszego użytku w ich aktualnym stanie lub po naprawie, inne niż dzieła sztuki, przedmioty kolekcjonerskie i antyki, oraz inne niż metale szlachetne lub kamienie szlachetne.

Zgodnie z art.120 ust.4 ustawy w przypadku podatnika wykonującego czynności podlegające na dostawie towarów używanych (...) nabytych uprzednio przez tego podatnika dla celów prowadzonej działalności lub importowanych w celu odsprzedaży, podstawą opodatkowania podatkiem jest marża stanowiąca różnicę między całkowitą kwotą, którą ma zapłacić nabywca towaru, a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku.

Spółka informuje, iż jest podatnikiem VAT i nabywa samochody w komis na podstawie umowy komisu od:- osób fizycznych nie prowadzących działalności gospodarczej, - podmiotów nie będących podatnikiem VAT,- firm sprzedających pojazdy używane zwolnione z VAT,- firm stosujących art.120 ust.4 ww. ustawy.

W trzech pierwszych przypadkach komitent bądź w ogóle nie wystawi faktury VAT ( bo nie jest podatnikiem podatku VAT lub jest zwolniony podmiotowo od podatku), bądź wystawi ją na sprzedaż zwolnioną z tej racji, że jest to dostawa towarów używanych ( w rozumieniu art.43 ust.1 pkt 2 ustawy). Natomiast w przypadku czwartym zostanie wystawiona faktura VAT marża.

W myśl ust.10 art.120 szczególna procedura opodatkowania marży ma zastosowanie do dostawy towarów używanych, które podatnik nabył od: podmiotu niebędącego podatnikiem VAT, podmiotu będącego podatnikiem, o ile dostawa tych towarów była zwolniona od podatku VAT, podmiotu będącego podatnikiem, o ile towary te przy dostawie zostały opodatkowane od marży.

Powyższa procedura wymaga prowadzenia przez podatnika szczegółowej ewidencji, o której mowa w art.120 ust.15 ustawy o VAT, niezbędnej do prawidłowego określenia podstawy. Ewidencja w szczególności musi zawierać kwoty nabycia towarów niezbędne do określenia kwoty marży.

Dokumentem potwierdzającym dostawę opodatkowaną na zasadzie marży jest faktura wystawiona zgodnie z przepisem § 12 ust.8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, zasad wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz.971), tj. winna zawierać dane określone w § 12 ust.1 pkt 1-5 i 12, oraz wyrazy „VAT marża”. Podatnik, który stosuje szczególną procedurę opodatkowania marży, nie może oddzielnie wykazywać na wystawionych przez siebie fakturach podatku od dostawy towarów (art.120 ust.16 ustawy). Faktura VAT marża zawiera więc kwotę należności ogółem (brutto).

Komisant nie może skorzystać z opodatkowania jedynie swojej marży, jeżeli:- nie są spełnione warunki wymienione w art.120 ust.10 ustawy lub- nabył od komitenta towary, które nie są towarami używanymi w rozumieniu art.120 ust.1 pkt 4 ustawy.

Procedura polegająca na opodatkowaniu marży ma zastosowanie do dostaw towarów nabytych po dniu 30 kwietnia 2004r.