W związku z Pana pismem z dnia 09.06.2004 r. działając na podstawie art. 14a § 1 ustawy z dnia 29.08.1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 z późn. zm.) Naczelnik Urzędu Skarbowego w Ostrowcu Św. informuje, co następuje:

Zgodnie z regulacją art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Nr 14, poz. 176 z 2000 r. z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodu z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych art. 23. Przepis art. 23 ust. 1 pkt 20 ustawy stanowi, że nie uważa się za koszt uzyskania przychodu wierzytelności odpisanych jako nieściągalne, z wyjątkiem takich wierzytelności nieściągalnych, które uprzednio za podstawie art. 14 zostały zarachowane jako przychody należne i których nieściągalność została uprawdopodobniona. Wykładnia tego przepisu wskazuje, że warunkiem zaliczenia w ciężar kosztów uzyskania przychodu wierzytelności odpisanych jako nieściągalne jest równoczesne spełnienie tych dwóch przesłanek.

Przepis art. 14 ust. 1 ustawy stanowi, że za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. Nieściągalność wierzytelności winna być udokumentowana w sposób określony w art. 23 ust. 2 cyt. Ustawy, a mianowicie:
1. postanowieniem o nieściągalności, uznanym przez wierzyciela jako odpowiadające stanowi faktycznemu, wydanym przez właściwy organ postępowania egzekucyjnego, albo
2. postanowieniem sądu o:
a/. oddaleniu wniosku o ogłoszeniu upadłości, gdy majątek masy nie wystarcza na zaspokojenie kosztów postępowania upadłościowego, lub
b/. umorzeniu postępowania upadłościowego, gdy zachodzi okoliczność, o której mowa w lit. a/., lub
c/. ukończeniu postępowania upadłościowego, albo
3. protokołem sporządzonym przez podatnika stwierdzającym, że przewidywane koszty procesowe i egzekucyjne związane z dochodzeniem wierzytelności byłyby równe albo wyższe od tej kwoty.

Reasumując, w przypadku, gdy kwota należnego przychodu została uprzednio zaewidencjonowana w podatkowej księdze przychodów i rozchodów jako przychód należny i której nieściągalność została uprawdopodobniona w/w dokumentami jako wierzytelność nieściągalna, a w przypadku posiadania postanowienia o nieściągalności, wydanego przez właściwy organ postępowania egzekucyjnego, podatnik jako wierzyciel rozstrzygnięcie zawarte w tym postanowieniu uznał za odpowiadające stanowi faktycznemu – kwotę wierzytelności można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu.