Naczelnik Urzędu Skarbowego w Przeworsku, działając na podstawie art. 14a § 1 ustawy z dnia 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.), po rozpatrzeniu pana zapytania z dnia 7.06.2004 r. (data wpływu do tut. organu 9.06.2004 r.) w sprawie udzielenia pisemnej informacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego odnośnie pytania: czy będzie stanowiło koszt uzyskania przychodów 30 % podatku naliczonego przy zakupie towarów i usług, o równowartość którego utracono prawo do obniżenia podatku należnego z uwagi na nieterminowe rozpoczęcie ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących,

informuje, że zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 43 lit. a ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.): nie uważa się za koszty uzyskania przychodów podatku od towarów i usług, z tym, że jest kosztem uzyskania przychodów podatek naliczony:
- jeżeli podatnik jest zwolniony od podatku od towarów i usług lub nabył towary lub usługi w celu utworzenia albo odsprzedaży towarów lub świadczenia usług zwolnionych od podatku od towarów i usług,
- w tej części, w której zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług - jeżeli naliczony podatek od towarów i usług nie powiększa wartości środka trwałego.

Żadna z wymienionych sytuacji uprawniających do zaliczenia podatku od towarów i usług naliczonego do kosztów uzyskania przychodów z prowadzonej działalności gospodarczej w przedmiotowej sprawie nie występuje.

Wskazane w art. 23 ust. 1 pkt 43 lit. a ustawy okoliczności nie mają miejsca w przedstawionym przez podatnika przypadku, ponieważ utrata przez podatnika prawa do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynika z art. 29 ust. 2 ustawy z dnia 08.01.1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 ze zm.) według stanu prawnego obowiązującego do 30.04.2004 r., co ma analogiczne odzwierciedlenie w art. 111 ust. 2 ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535) – według stanu prawnego obowiązującego od 1.05.2004 r. - jest sankcją za naruszenie ustawowego obowiązku prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy pomocy kas rejestrujących. Wobec czego w sytuacji, gdy podatnikowi przysługiwało uprawnienie do obniżenia kwoty podatku należnego, lecz uprawnienie to utracił na skutek nieprzestrzegania rygorów przewidzianych w ustawie o podatku od towarów i usług, brak jest podstaw prawnych do zaliczenia tego podatku do kosztów uzyskania przychodów.

Powyższe stanowisko znajduje swoje odzwierciedlenie w jednolitym orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego, gdzie ugruntowany jest pogląd, że w przypadku utraty przez podatnika prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, jako konsekwencji nieprzestrzegania zasad wynikających z ustawy o podatku od towarów i usług, podatek naliczony nie stanowi kosztu uzyskania przychodu. Przepis bowiem art. 23 ust. 1 pkt 43 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dotyczy podatnika, któremu prawo obniżenia podatku należnego nie przysługuje a nie sytuacji, gdy prawo to z różnych powodów traci (wyrok NSA z dnia 23.02.2000 r., sygn. akt SA/Sz 1876/98, wyrok z dnia 18.10.2002 r., sygn. akt I SA/Łd 190/01, wyrok z dnia 20.09.2000 r., sygn. akt SA/Sz 1622/99).

Wobec powyższego stwierdzić należy, że stanowisko podatnika zawarte w przedmiotowej sprawie jest nieprawidłowe.