Rozpatrując przedstawione zagadnienie należy stwierdzić, że zgodnie z art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr. 54, poz. 535) obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86 ust. 3 i 5.
W art. 86 ust. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, określono formułę do wyliczenia dopuszczalnej ładowności w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych.
Przepis art. 86 ust. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług stanowi o możliwości dokonania odliczenia, w przypadku nabycia samochodów osobowych lub innych pojazdów samochodowych o ładowności nie mniejszej niż określona tym wzorem.Stosownie do przepisu art. 86 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, dopuszczalną ładowność pojazdów oraz ilość miejsc (siedzeń) przyjmuje się na podstawie wyciągu ze świadectwa homologacji lub odpisu decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji, wydawanych zgodnie z przepisami prawa o ruchu drogowym.
Z przepisu art. 86 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług wynika również, że pojazdy samochodowe, które w wyciągu ze świadectwa homologacji lub odpisu decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji nie mają określonej dopuszczalnej ładowności lub liczby miejsc, uznaje się również za samochody osobowe o dopuszczalnej ładowności mniejszej niż określona według wzoru.
Ciągniki rolnicze, zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług, nie są pojazdami samochodowymi (PKW i U 34.1) a maszynami rolniczymi (PKW i U 29.3). W myśl art. 2 pkt 33 i 44 ustawy z dnia 20 czerwca 1997r. – Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2003r. Nr 58, poz.515 z późn. zm.) nie są one również pojazdami samochodowymi w rozumieniu tej ustawy.
Ograniczenie, o którym mowa w art. 86 ust. 3 i 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług nie ma zastosowania do ciągników rolniczych.
Zatem kwota podatku naliczonego zawartego w cenie paliw do napędu ciągników rolniczych podlega odliczeniu na ogólnych zasadach określonych w ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
Ponadto tutejszy organ podatkowy uprzejmie wyjaśnia, że z przepisów nie wynika, aby sam brak u podatnika odpisu świadectwa homologacji lub odpisu decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji skutkował uznaniem tego pojazdu za samochód osobowy lub inny pojazd samochodowy. Istotne bowiem, aby z homologacji wydanej dla danego typu samochodu wynikało uprawnienie, z którego podatnik dowodzi, że ładowność tego samochodu jest wyższa niż określona wzorem o którym mowa w art. 86 ust. 3 ustawy.
Należy przy tym zaznaczyć, że z dodatkowych informacji załączonych do pisma przez Spółkę, wynika, że pojazd samochód Star 200 , którego dotyczy zapytanie jest samochodem „bezspornie ciężarowym”.Wobec powyższego uznaje się stanowisko Spółki za słuszne, iż w przypadku braku świadectwa homologacji w stosunku do w/w samochodów zarejestrowanych jako samochód ciężarowy oraz pojazdy specjalne stosuje się obniżenie podatku naliczonego przy zakupie paliw do tych samochodów, pod warunkiem, że faktura dokumentująca ten zakup zawiera wszystkie dane określone w § 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27.04.2004r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, zasad wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług ( Dz. U. nr 97 poz. 971).
Obowiązek homologacji pojazdów oraz możliwości zwolnienia z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji wprowadzono dnia 1 stycznia 1984r. zgodnie z art. 55 ustawy z dnia 1 lutego 1983r. Prawo o ruchu drogowym ( Dz. U. nr 6 poz. 35). Pierwsze świadectwa homologacji typu zostały wydane przez Ministra Komunikacji z datą 31 stycznia 1984r. Zarówno w okresie wcześniejszym jak i obecnie świadectwa te wydaje minister właściwy ds. transportu na podstawie wyników badań homologacyjnych. Świadectwa te są przechowywane w Ministerstwie Infrastruktury oraz przez podmiot ( producenta, importera) dla którego zostało ono wydane.
Od 1984r. producent lub importer nowych pojazdów obowiązany był dołączyć do sprzedawanych pojazdów wyciąg ze świadectwa homologacji, będący dla organu rejestracyjnego źródłem informacji o jego danych technicznych.
W sytuacji, kiedy podatnik posiada używany samochód ciężarowy z państw członkowskich Unii Europejskiej, należy wyjaśnić, że np.: europejskie świadectwa homologacji przechowują odpowiednie władze homologacyjne państw członkowskich, które te świadectwa wydały oraz producent danego typu pojazdu.