W przedmiotowym piśmie Spółka zwraca się z następującymi pytaniami:

1. Czy przywożąc do naprawy z krajów Unii Europejskiej (procedura uszlachetniania czynnego) ciągniki rolnicze oraz maszyny budowlane, Spółka ma prawo do zastosowania stawki podatku VAT w wysokości 0% i czy na fakturze sprzedaży oprócz numerów NIP VAT UE kontrahenta i swojego ma obowiązek zamieszczać adnotację, że usługa dotyczy procedury uszlachetniania ?

2. Czy przy zakupie samochodu ciężarowego z państw członkowskich Podatnik ma obowiązek zapłacić podatek VAT w wysokości 22% w ciągu 14 dni od daty wystawienia faktury i czy może ten podatek odliczyć w deklaracji VAT-7 w miesiącu, w którym nastąpił zakup?

3. Kiedy Spółka powinna wypełniać wniosek VAT-24 o wydanie zaświadczenia potwierdzającego brak obowiązku uiszczenia podatku od towarów i usług z tytułu przywozu z innego państwa członkowskiego środka transportu?

Spółka w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zajmowała się m. in. procedurą uszlachetniania czynnego. Naprawiane ciągniki wywożono do Holandii stosując stawkę podatku VAT w wysokości 0 %.

Wnioskująca formułuje stanowisko, iż przywożąc po 1 maja 2004r. do naprawy z kraju Unii Europejskiej ciągniki rolnicze i maszyny budowlane i po naprawie je wywożąc, wykonuje usługę naprawy opodatkowaną stawką w wysokości 0%. Przy założeniu, że nabywca i odbiorca posiadają Numer Identyfikacji Podatkowej Podatnika VAT UE, podatek od towarów i usług odprowadza nabywca.

Jednocześnie zdaniem Spółki, przy zakupie po 1 maja 2004r. samochodu ciężarowego z kraju Unii Europejskiej, powstaje obowiązek zapłaty podatku VAT w ciągu 14 dniu na konto urzędu skarbowego. Podatnik wystawia z tego tytułu fakturę wewnętrzną i w deklaracji VAT-7 za dany okres przysługuje mu prawo odliczenia zapłaconego podatku.

Ustosunkowując się do powyżej przedstawionej kwestii, stwierdza się co następuje:

Ad. 1.

W świetle przepisów art. 83 ust. 1 pkt 24 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535), stawkę podatku w wysokości 0% stosuje się do usług polegających na naprawie, uszlachetnianiu, przerobie lub przetwarzaniu towarów. Zgodnie natomiast z art. 83 ust. 7 przywoływanej ustawy, przez usługi o których mowa w ust. 1 pkt 24 tego artykułu, rozumie się usługi:

1) świadczone bezpośrednio przez podatnika, który sprowadził z terytorium państwa trzeciego na terytorium kraju towary objęte procedurą uszlachetniania czynnego w celu ich naprawy, uszlachetniania, przerobu lub przetworzenia, jeżeli towary te zostaną wywiezione z terytorium kraju poza terytorium Wspólnoty zgodnie z warunkami określonymi w przepisach celnych;

2) polegające na pośredniczeniu między podmiotem mającym siedzibę lub miejsce zamieszkania albo pobytu na terytorium państwa trzeciego niebędącym podatnikiem, w rozumieniu art. 15, a podatnikiem, o którym mowa w pkt 1, gdy pośrednik otrzymuje prowizję lub inne wynagrodzenie od którejkolwiek ze stron zawartego kontraktu dotyczącego usług określonych w pkt 1, pod warunkiem posiadania kopii dokumentów potwierdzających powrotny wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium Wspólnoty;

3) świadczone przez innych podatników na zlecenie podatnika, o którym mowa w pkt 1, polegające wyłącznie na naprawie, uszlachetnieniu, przerobie lub przetworzeniu towarów sprowadzonych w tym celu przez podatnika określonego w pkt 1, pod warunkiem:

a) uzyskania oświadczenia od zleceniodawcy, że towar, który powstał w wyniku wykonania tej usługi, zostanie wywieziony z terytorium kraju poza terytorium Wspólnoty,

b) posiadania szczegółowego rozliczenia tych usług zgodnie z treścią dokumentów celnych, których kopie powinny być w posiadaniu tych podatników, potwierdzających powrotny wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium Wspólnoty;

4) polegające na naprawie, uszlachetnieniu, przerobie lub przetworzeniu towarów sprowadzonych z terytorium państwa trzeciego na terytorium kraju, które zostały objęte procedurą uszlachetniania czynnego w rozumieniu przepisów celnych, świadczone przez podatników na zlecenie podmiotów mających siedzibę lub miejsce zamieszkania albo pobytu na terytorium państwa trzeciego niebędących podatnikami, w rozumieniu art. 15, w ramach kontraktów wielostronnych, jeżeli:

a) naprawiony, uszlachetniony, przerobiony lub przetworzony przez tych podatników towar został sprowadzony z terytorium państwa trzeciego na terytorium kraju przez podatnika będącego również stroną tego kontraktu,

b) podatnik posiada szczegółowe rozliczenie wykonanych usług zgodnie z dokumentami celnymi potwierdzającymi wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium Wspólnoty oraz kopie tych dokumentów celnych.

Uwzględniając powyższe unormowania, należy stwierdzić, iż opodatkowanie stawką podatku od towarów i usług w wysokości 0% wszelkich usług w ramach obrotu uszlachetniającego odnosi się do przypadków obrotu towarowego pomiędzy krajami trzecimi, czyli spoza terytorium Wspólnoty a terytorium kraju, czyli Polski.

Stosownie natomiast do przepisu art. 27 ust. 2 pkt 3 d przywoływanej ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku świadczenia usług na ruchomym majątku rzeczowym, miejscem świadczenia usługi jest miejsce, gdzie usługi są faktycznie świadczone.

Od powyższej reguły istnieje jednakże wyjątek określony w art. 28 ust. 7 ustawy z dnia 11 marca 2004 r., który stanowi, iż w przypadku usług, o których mowa w art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. c i d, świadczonych dla nabywcy, który podał wykonującemu te usługi numer, pod którym jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium państwa członkowskiego, na którym usługi są wykonywane – uznaje się, że miejscem świadczenia usług jest państwo, które nadało nabywcy ten numer. Dodatkowym warunkiem dla takiego określenia miejsca świadczenia jest wywóz tych towarów z państwa, gdzie wykonywano usługi. W Polsce warunkiem jest aby wywóz nastąpił w ciągu 30 dni od dnia wykonania usługi. W świetle bowiem przepisów art. 28 ust. 8 przywoływanej ustawy podatkowej, w przypadku gdy usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, przepis ust. 7 stosuje się, jeżeli towary po wykonaniu usług zostaną niezwłocznie, nie później jednak niż w terminie 30 dni od wykonania na nich usług, wywiezione poza terytorium kraju.

Zatem jeżeli spełnione zostaną powyższe warunki, to wykonywane usługi nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce lecz w państwie nabywcy tych usług. W takim przypadku, usługodawca obowiązany jest wystawić fakturę VAT, na podstawie regulacji art. 106 ust. 2 ustawy podatkowej i rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, zasad wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 971).

W § 30 tegoż rozporządzenia określono, że przepisy § 12 i § 14 – 26 oraz § 29 tego rozporządzenia stosuje się odpowiednio do podatników, o których mowa w art. 106 ust. 2, tzn. do ich faktur stwierdzających dokonanie dostawy towarów lub świadczenie usług, dla których miejscem opodatkowania jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju (Polski) lub terytorium państwa trzeciego, jeżeli dla tych czynności podatnicy ci nie są zidentyfikowani dla podatku od wartości dodanej lub – w przypadku terytorium państwa trzeciego – podatku o podobnym charakterze.

Wystawiona w takich przypadkach faktura, powinna zawierać dane określone w § 12 przywoływanego rozporządzenia, z wyjątkiem stawki i kwoty podatku oraz kwoty należności wraz z podatkiem. Ponadto, na takiej fakturze nie musi znajdować się numer identyfikacyjny nabywcy, z wyjątkiem przypadków świadczenia usług, o których mowa w art. 27 ust. 3 pkt 2 i w art. 28 ust. 3, 4, 6 i 7 ustawy (§ 30 ust. 3).

W przypadku bowiem świadczenia tych usług, faktura dokumentująca wykonanie tych czynności powinna zawierać oprócz nazwy nabywcy usługi także numer, pod którym nabywca usługi jest zidentyfikowany na potrzeby podatku od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego, innego niż terytorium kraju.

Ad. 2.

Szczególnym regulacjom w obrocie między państwami członkowskimi poddany został handel nowymi środkami transportu. Szczegółowe warunki kwalifikowania środków transportu do nowych środków transportu zawierają przepisy art. 2 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług. Przywóz z innego państwa członkowskiego nowego środka transportu na terytorium Polski co do zasady zawsze podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium Polski jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów.

Zatem podmiot polski (podatnik podatku od towarów i usług lub konsument), który dokona nabycia w innym państwie członkowskim samochodu, czy innego środka transportu, uznawanego za nowy środek transportu, od podmiotu w innym państwie członkowskim, zobowiązany jest do odprowadzenia podatku od towarów i usług w Polsce, według stawki obowiązującej dla danego towaru.

Jeżeli nabywcą nowego środka transportu jest podatnik, który prowadzi działalność gospodarczą, wymieniony w art. 15 przywoływanej ustawy, zarejestrowany jako czynny podatnik VAT, podatek należny z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia nowego środka trwałego rozlicza w ramach składanych przez siebie deklaracji dla podatku od towarów i usług (VAT-7 lub VAT-7K), wykazując w nich w danym okresie rozliczeniowym podatek należny z tego tytułu oraz jednocześnie, w tej samej wysokości, podatek naliczony obniżający podatek należny (art. 86 ust. 2 pkt 4 ustawy), z zastrzeżeniem co do wysokości określenia podatku naliczonego w przypadku gdy przedmiotem tego nabycia jest samochód osobowy (art. 86 ust. 3-5 ustawy).

W przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia nowych środków transportu obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania tych towarów, nie później jednak niż z chwilą wystawienia faktury przez podatnika podatku od wartości dodanej (art. 20 ust. 9 ustawy).

Istotnym jest, iż wykazując wewnątrzwspólnotowe nabycie nowego środka transportu w deklaracjach, jeżeli ten środek transportu ma być przez nabywcę zarejestrowany na terytorium kraju lub jeżeli nie podlega rejestracji – użytkowany na terytorium kraju, podatnik zobowiązany jest, bez wezwania naczelnika urzędu skarbowego - do obliczenia i wpłacenia w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego, podatku należnego od tej transakcji, wynikającego z deklaracji, na rachunek urzędu skarbowego (art. 103 ust. 4 w związku z ust. 3 ustawy). Jednocześnie w przypadkach, o których mowa w art. 103 ust. 3 i 4 ustawy, podatnicy są obowiązani przedłożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgodnie z ustalonym wzorem (VAT-23) informację o nabywanych środkach transportu. Do informacji dołącza się kopię faktury potwierdzającej nabycie środka transportu przez podatnika (art. 103 ust. 5 ustawy).

Ad.3.

Informacja, o której mowa w art. 103 ust. 5 przywoływanej ustawy o podatku wraz z kopią faktury potwierdzającej nabycie środka transportu i dowodem zapłaty, stanowią podstawę do wydania zaświadczenia, o którym mowa w art. 105 ust. 1 pkt 1 (art. 103 ust. 6 ustawy).

W świetle bowiem art. 105 ust. 1 przywoływanej ustawy, naczelnicy urzędów skarbowych dla celów związanych z rejestracją środków transportu są obowiązani do wydania zaświadczeń potwierdzających:

1) uiszczenie przez podatnika podatku – w przypadkach, o których mowa w art.103 ust. 3 i 4, lub

2) brak obowiązku uiszczenia podatku z tytułu przywozu nabywanych z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju pojazdów, które mają być dopuszczone do ruchu na terytorium kraju (tzn. gdy nie są to nowe środki transportu w rozumieniu art. 2 pkt 10 ustawy).

W przypadkach, o których mowa w ust. 1 pkt 2, zaświadczenie wydaje się na wniosek zainteresowanego. Wniosek zawiera w szczególności:

1) dane identyfikujące pojazd;

2) datę pierwszego dopuszczenia pojazdu do użytku;

3) przebieg pojazdu;

4) cenę nabycia pojazdu przez wnioskodawcę;

5) dane dotyczące podmiotu dokonującego dostawy pojazdu na rzecz wnioskodawcy.

Do wniosku tego, załącza się umowę lub fakturę stwierdzającą nabycie pojazdu przez wnioskodawcę oraz inne dokumenty, z których jednoznacznie wynika, że nie zachodzi w tym przypadku wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów. Załączone do wniosku dokumenty, urząd skarbowy zwraca, przy wydawanym zaświadczeniu, wnioskodawcy. Powyższe regulują przepisy art. 105 ust. 2 – 4 ustawy o VAT .