Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP1/443-1470/11-2/JL
z 21 grudnia 2011 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

 

Rodzaj dokumentu
interpretacja indywidualna
Sygnatura
IPPP1/443-1470/11-2/JL
Data
2011.12.21



Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie


Temat
Podatek od towarów i usług --> Wysokość opodatkowania --> Zwolnienia --> Zwolnienie od podatku


Słowa kluczowe
doskonalenie zawodowe
ratownictwo
szkolenie


Istota interpretacji
Biorąc pod uwagę, iż forma i zasady przedmiotowych kursów regulowane są przez odrębne przepisy, działalność szkoleniowa prowadzona przez Wnioskodawcę w powyższym zakresie będzie korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) ustawy o VAT.



Wniosek ORD-IN 513 kB

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 26.09.2011r. (data wpływu 04.10.2011r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku świadczonych usług – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 04.10.2011r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku świadczonych usług.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca - P - działa na podstawie ustawy, Statutu zatwierdzonego rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia xxx w sprawie zatwierdzenia statutu P oraz jest zarejestrowany w krajowym Rejestrze Sądowym prowadzonym przez Sąd Rejonowy Wydział Gospodarczy Krajowego Rejestru Sądowego. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT. Przedmiotem działalności gospodarczej P jest między innymi działalność sklasyfikowana zgodnie z Polską Klasyfikacją Działalności pod numerem 8559B - pozostałe pozaszkolne formy edukacji gdzie indziej nie sklasyfikowane. W ramach powyższej działalności P organizuje i przeprowadza kursy z zakresu kwalifikowanej pierwszej pomocy. Powyższe kursy są organizowane i prowadzone w oparciu o następujące przepisy prawne: - ustawa z dnia 8 września 2006r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym (Dz. U. Nr 191, poz. 1410 ze zm. - dalej jako „PRMU”)

- rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 19 marca 2007r. w sprawie kursu w zakresie kwalifikowanej pierwszej pomocy.

P wypełnił obowiązek wynikający z art. 13 ust. 2 PRMU, tj. zatwierdzenie programu kursu przez wojewodę właściwego ze względu na siedzibę Wnioskodawcy. Kursy skierowane są do osób będących członkami jednostek współpracujących z systemem Państwowego Ratownictwa Medycznego, o których mowa w art. 15 ust. 2 PRMU. Kurs kończy się egzaminem z zakresu wiedzy i umiejętności objętych programem kursu. Osoba, która odbyła kurs i złożyła egzamin z wynikiem pozytywnym uzyskuje zaświadczenie o ukończeniu kursu w zakresie kwalifikowanej pierwszej pomocy. Jednocześnie Wnioskodawca informuje, iż P nie jest podmiotem objętym system oświaty w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 września 1991 roku o systemie oświaty oraz w zakresie świadczenia w/w usług nie jest podmiotem, który uzyskał akredytację.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy kursy z zakresu kwalifikowanej pierwszej pomocy świadczone przez P, skierowane do osób będących członkami jednostek współpracujących z systemem Państwowego Ratownictwa Medycznego, o których mowa w art. 15 ust. 2 PRMU są zwolnione od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a VATU...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 43 ust 1 pkt 29 lit a) VATU zwalnia się od podatku od towarów i usług usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego (inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 VATU) prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach. Aby więc przedmiotowe usługi mogły korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie ww. przepisu, muszą być: a) uznane za usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, b) prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach. W art. 44 Rozporządzenia Wykonawczego Rady (UE) Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L 77/1) zdefiniowane zostało pojęcie usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, które należy rozumieć jako nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania nie ma w tym przypadku znaczenia. Biorąc powyższe pod uwagę, zdaniem Wnioskodawcy, usługi polegające na organizacji i prowadzeniu kursów z zakresu kwalifikowanej pierwszej pomocy, skierowane do osób będących członkami jednostek współpracujących z systemem Państwowego Ratownictwa Medycznego, o których mowa w art. 15 ust. 2 PRMU należy uznać za usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego.

Zgodnie z art. 13 ust. 1 PRMU ratownikiem może być osoba:

  1. posiadająca pełną zdolność do czynności prawnych,
  2. zatrudniona lub pełniąca służbę w jednostkach współpracujących z systemem, o których mowa w art. 15 PRMU, lub będąca członkiem tych jednostek,
  3. posiadająca ważne zaświadczenie o ukończeniu kursu w zakresie kwalifikowanej pierwszej pomocy, zwanego dalej „kursem”, i uzyskaniu tytułu ratownika,
  4. której stan zdrowia pozwala na udzielanie kwalifikowanej pierwszej pomocy.

W związku z tym, że opisane w stanie faktycznym kursy mają na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy oraz są jednym z warunków uprawniających do wykonywania czynności przez ratownika, o których mowa w art. 14 PRMU, spełniony został w ocenie Wnioskodawcy również drugi warunek uprawniający do skorzystania ze zwolnienia przedmiotowego. Reasumując, z uwagi na fakt, iż powyższe usługi świadczone przez P są usługami kształcenia zawodowego i są prowadzone na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, w ocenie Wnioskodawcy, spełniają przesłanki do objęcia ich zwolnieniem od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a VATU.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (tekst jednolity Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Co do zasady, stawka podatku VAT zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, wynosi 22%, z zastrzeżeniem art. 41 ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 146a pkt 1 ww. ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Wszelkie zaś odstępstwa od tej zasady poprzez zastosowanie obniżonej stawki lub zwolnienie z opodatkowania, należy uznać za wyjątek w stosowaniu ww. przepisu.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

  1. jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania,
  2. uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo – rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym
    - oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Zgodnie natomiast z art. 43 ust. 1 pkt 29 ww. ustawy zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

  1. prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub
  2. świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty – wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub
  3. finansowane w całości ze środków publicznych
    - oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Analizując przedstawione okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa podatkowego wskazać należy, że jak wynika z wniosku, Wnioskodawca nie jest podmiotem objętym systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, nie jest zatem podmiotem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT i nie może korzystać ze zwolnienia wskazanego w tym przepisie.

W dalszej kolejności należy przeanalizować, czy można zastosować zwolnienie z art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT. W świetle powołanych przepisów należy stwierdzić, iż dla oceny, czy określone usługi będą zwolnione na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy konieczne jest ustalenie w pierwszej kolejności, czy omawiane usługi są usługami kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, a następnie czy spełniają dodatkowe warunki wynikające z ww. przepisu.

Od dnia 1 lipca 2011r. obowiązuje rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011r., ustanawiające środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 77, s. 1). Zgodnie z art. 44 tego rozporządzenia, usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania świadczone na warunkach określonych w art. 132 ust. 1 lit. i) dyrektywy 2006/112/WE obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania nie ma w tym przypadku znaczenia.

Wnioskodawca wskazał, że organizuje i przeprowadza kursy z zakresu kwalifikowanej pierwszej pomocy. Kursy są organizowane i prowadzone w oparciu o następujące przepisy prawne:

  • ustawa z dnia 8 września 2006r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym (Dz. U Nr 191, poz. 1410 ze zm.),
  • rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 19 marca 2007r. w sprawie kursu w zakresie kwalifikowanej pierwszej pomocy.

Wnioskodawca wypełnił obowiązek wynikający z art. 13 ust. 2 ww. ustawy, tj. zatwierdzenie programu kursu przez wojewodę właściwego ze względu na siedzibę Wnioskodawcy. Kursy skierowane są do osób będących członkami jednostek współpracujących z systemem Państwowego Ratownictwa Medycznego, o których mowa w art. 15 ust. 2 ustawy. Kurs kończy się egzaminem z zakresu wiedzy i umiejętności objętych programem kursu. Osoba, która odbyła kurs i złożyła egzamin z wynikiem pozytywnym uzyskuje zaświadczenie o ukończeniu kursu w zakresie kwalifikowanej pierwszej pomocy.

Zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 8 września 2006r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym (Dz. U. Nr 191, poz. 1410 ze zm.), w celu realizacji zadań państwa polegających na zapewnieniu pomocy każdej osobie znajdującej się w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego tworzy się system Państwowe Ratownictwo Medyczne, zwany dalej "systemem".

W myśl art. 13 ust. 1 cytowanej wyżej ustawy ratownikiem może być osoba:

  1. posiadająca pełną zdolność do czynności prawnych;
  2. zatrudniona lub pełniąca służbę w jednostkach współpracujących z systemem, o których mowa w art. 15, lub będąca członkiem tych jednostek;
  3. posiadająca ważne zaświadczenie o ukończeniu kursu w zakresie kwalifikowanej pierwszej pomocy, zwanego dalej "kursem", i uzyskaniu tytułu ratownika;
  4. której stan zdrowia pozwala na udzielanie kwalifikowanej pierwszej pomocy. Podmiot prowadzący kurs, przed jego rozpoczęciem, jest obowiązany uzyskać zatwierdzenie programu kursu (ust. 2).
    Program kursu zatwierdza wojewoda właściwy ze względu na siedzibę podmiotu prowadzącego kurs (ust. 3).



Wojewoda zatwierdza program kursu po:

  1. stwierdzeniu jego zgodności z ramowym programem, o którym mowa w przepisach wydanych na podstawie ust. 8 pkt 1;
  2. przeprowadzeniu weryfikacji kwalifikacji kadry dydaktycznej w zakresie ich zgodności z przepisami wydanymi na podstawie ust. 8 pkt 2 (ust. 4).

Wojewoda odmawia zatwierdzenia albo cofa zatwierdzenie programu kursu, jeżeli program nie spełnia wymagań określonych w przepisach wydanych na podstawie ust. 8 pkt 1 lub podmiot prowadzący kurs nie zapewnia kadry dydaktycznej o kwalifikacjach określonych w przepisach wydanych na podstawie ust. 8 pkt 2 (ust. 5).

Odmowa zatwierdzenia oraz cofnięcie zatwierdzenia programu kursu następuje w drodze decyzji administracyjnej (ust. 6).

Każda zmiana programu kursu obejmująca zakres merytoryczny powoduje obowiązek ponownego uzyskania zatwierdzenia programu (ust. 7).

Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia:

  1. ramowy program kursu obejmujący założenia organizacyjno-programowe, plan nauczania zawierający rozkład zajęć, wykaz umiejętności wynikowych i treści nauczania, uwzględniając w szczególności zakres wiedzy i umiejętności niezbędnych do udzielania kwalifikowanej pierwszej pomocy;
  2. kwalifikacje kadry dydaktycznej prowadzącej kurs, mając na celu zapewnienie odpowiedniego jej poziomu;
  3. sposób przeprowadzania egzaminu kończącego kurs, skład, tryb powoływania i odwoływania komisji egzaminacyjnej, okres ważności oraz wzór zaświadczenia o ukończeniu kursu i uzyskaniu tytułu ratownika, mając na celu uwzględnienie obiektywnych kryteriów weryfikacji wiedzy i umiejętności zdobytych podczas kursu (ust. 8).

Natomiast zgodnie z art. 14 ww. ustawy zakres czynności wykonywanych przez ratownika w ramach kwalifikowanej pierwszej pomocy obejmuje:

  1. resuscytację krążeniowo-oddechową, bezprzyrządową i przyrządową, z podaniem tlenu oraz zastosowaniem według wskazań defibrylatora zautomatyzowanego;
  2. tamowanie krwotoków zewnętrznych i opatrywanie ran;
  3. unieruchamianie złamań i podejrzeń złamań kości oraz zwichnięć;
  4. ochronę przed wychłodzeniem lub przegrzaniem;
  5. prowadzenie wstępnego postępowania przeciwwstrząsowego poprzez właściwe ułożenie osób w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego, ochronę termiczną osób w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego;
  6. stosowanie tlenoterapii biernej;
  7. ewakuację z miejsca zdarzenia osób w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego;
  8. wsparcie psychiczne osób w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego;
  9. prowadzenie wstępnej segregacji medycznej w rozumieniu art. 43 ust. 2.

Art. 15 ust. 1 ustawy o Państwowym Ratownictwie Medycznym stanowi, że jednostkami współpracującymi z systemem są służby ustawowo powołane do niesienia pomocy osobom w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego, w szczególności: jednostki organizacyjne Państwowej Straży Pożarnej, jednostki ochrony przeciwpożarowej włączone do krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego, podmioty, o których mowa w art. 55 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 18 stycznia 1996r. o kulturze fizycznej (Dz. U. z 2001 r. Nr 81, poz. 889, ze zm.), inne jednostki podległe lub nadzorowane przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych i Ministra Obrony Narodowej. Stosownie do art. 55 ust. 2 ustawy z dnia 18 stycznia 1996r. o kulturze fizycznej, organizowanie pomocy oraz ratowanie osób, które uległy wypadkowi lub są narażone na niebezpieczeństwo utraty życia lub zdrowia na wodach, należy w szczególności do Wodnego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego - specjalistycznego stowarzyszenia o zasięgu ogólnokrajowym - w zakresie określonym w statucie tej organizacji.

Jednostkami współpracującymi z systemem mogą być społeczne organizacje ratownicze, które, w ramach swoich zadań ustawowych lub statutowych, są obowiązane do niesienia pomocy osobom w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego, jeżeli zostaną wpisane do rejestru jednostek współpracujących z systemem (art. 15 ust. 2 ustawy o Państwowym Ratownictwie Medycznym).

Jednostki współpracujące z systemem udzielają kwalifikowanej pierwszej pomocy osobom znajdującym się w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego (art. 15 ust. 3).

Zgodnie z § 1 wskazanego przez Wnioskodawcę rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 19 marca 2007r. w sprawie kursu w zakresie kwalifikowanej pierwszej pomocy (Dz. U. Nr 60, poz. 408) rozporządzenie określa:

  1. ramowy program kursu w zakresie kwalifikowanej pierwszej pomocy, zwanego dalej „kursem”;
  2. kwalifikacje kadry dydaktycznej prowadzącej kurs;
  3. sposób przeprowadzania egzaminu kończącego kurs;
  4. skład, tryb powoływania i odwoływania komisji egzaminacyjnej;
  5. okres ważności i wzór zaświadczenia o ukończeniu kursu i uzyskaniu tytułu ratownika, zwanego dalej "zaświadczeniem".

§ 2 wskazanego rozporządzenia stanowi, że ramowy program kursu stanowi załącznik nr 1 do rozporządzenia.

Zgodnie z załącznikiem nr 1 ww. rozporządzenia Ministra Zdrowia program szkolenia składa się z czterech części:

  • założenia organizacyjno – programowe,
  • plan nauczania,
  • treści nauczania i umiejętności wynikowe,
  • wskazówki metodyczne i metodologiczne.

Celem kształcenia jest przygotowanie ratowników jednostek współpracujących z systemem Państwowe Ratownictwo Medyczne do realizacji zadań z zakresu ratownictwa w czasie akcji ratowniczych, w tym w szczególności udzielania osobom w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego kwalifikowanej pierwszej pomocy w miejscu zdarzenia do czasu przekazania ich personelowi zakładów opieki zdrowotnej.

Szczegółowymi celami kształcenia są:

  1. utrwalenie podstawowej wiedzy z zakresu udzielania pierwszej pomocy;
  2. zdobycie i utrwalenie wiedzy z zakresu kwalifikowanej pierwszej pomocy;
  3. kształtowanie poczucia odpowiedzialności za jakość udzielonej pomocy;
  4. kształtowanie właściwej postawy etycznej osób podejmujących czynności ratunkowe.

Kurs powinien trwać co najmniej 66 godzin, w tym co najmniej 25 godzin zajęć teoretycznych oraz co najmniej 41 godzin zajęć praktycznych.

W zależności od jednostki współpracującej z systemem, w której uczestnik kursu jest zatrudniony, pełni służbę lub jest członkiem, można zwiększyć maksymalnie o 50% liczbę godzin tego modułu, który jest najbardziej przydatny przy wykonywaniu zadań ratowniczych właściwych dla danej jednostki współpracującej z systemem.

Podmiot prowadzący kurs zapewnia bazę dydaktyczną dostosowaną do liczby osób uczestniczących w kursie.

Realizacja programu kursu:

  1. uwzględnia aktualną wiedzę, osiągnięcia teorii i praktyki kursu;
  2. jest dokonywana w oparciu o nowoczesne metody dydaktyczne;
  3. odbywa się na podstawie planu nauczania, zgodnie z opracowanym w formie pisemnej harmonogramem zajęć.

Zaznaczenia wymaga, iż program, kursu obejmuje również opanowanie zasad defibrylacji poszkodowanego metodą półautomatyczną i automatyczną, na co przewidziane są 2 godziny zajęć praktycznych oraz 1 godzina zajęć teoretycznych.

Plan nauczania przewiduje zapoznanie się z zasadą działania defibrylatora, wskazania i przeciwwskazania do jego użycia, obsługą defibrylatora zautomatyzowanego. (Defibrylacja jako element resuscytacji krążeniowo-oddechowej. Uruchomienie urządzenia, zasady przykładania elektrod, postępowanie zgodne z komunikatami z urządzenia, bezpieczeństwo pracy.)

W wyniku realizacji słuchacz posiada umiejętności:

  • bezpiecznej obsługi defibrylatora zautomatyzowanego,
  • wykonania, w przypadku zatrzymania krążenia, defibrylacji przy użyciu defibrylatora zautomatyzowanego.

W wyniku realizacji słuchacz posiada wiadomości dotyczące:

  • wskazań i przeciwwskazań do użycia defibrylatora zautomatyzowanego,
  • roli defibrylacji w procesie ratowania życia,
  • zagrożeń dla poszkodowanego i ratownika wynikających ze stosowania defibrylatora.

Biorąc pod uwagę przedstawione okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa podatkowego wskazać należy, iż realizowane przez Wnioskodawcę kursy z zakresu kwalifikowanej pierwszej pomocy, kierowane są do określonej grupy odbiorców, tj. do osób będących członkami jednostek współpracujących z systemem Państwowego Ratownictwa Medycznego, o których mowa w art. 15 ust. 2 ustawy. Kursy te mają na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy niezbędnej do celów zawodowych, a w tym przypadku ich odbycie jest jednym z warunków uprawniających do wykonywania zawodu. W związku z powyższym należy stwierdzić, że prowadzona przez Wnioskodawcę działalność polegająca na organizowaniu kursów z zakresu kwalifikowanej pierwszej pomocy – spełnia definicję usług kształcenia zawodowego, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku od towarów i usług. Również zasady i forma tych kursów nie są dowolne lecz zostały ściśle uregulowane w ustawie z dnia 8 września 2006r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym oraz w rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 19 marca 2007r. w sprawie kursu w zakresie kwalifikowanej pierwszej pomocy. Oznacza to, że spełniona jest też druga przesłanka umożliwiająca korzystanie ze zwolnienia od podatku tzn. kursy prowadzone są w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.

Biorąc zatem pod uwagę, iż forma i zasady przedmiotowych kursów regulowane są przez odrębne przepisy, działalność szkoleniowa prowadzona przez Wnioskodawcę w powyższym zakresie będzie korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) ustawy o VAT.

Stanowisko Wnioskodawcy należało zatem uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.



doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj