W myśl art. 14a §1 ustawy z dnia 29.08.1997r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. Nr 137, poz. 926 ze zm.) Urząd Skarbowy stosownie do swojej właściwości, na pisemne zapytanie podatnika, płatnika lub inkasenta ma obowiązek udzielić pisemnej informacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.
Działając na podstawie cytowanego art. 14a §1 ustawy ordynacja podatkowa, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Brzegu na otrzymane w dniu xx.xx.xxr. pismo w sprawie udzielenia urzędowej interpretacji przepisów prawa wyjaśnia, co następuje:
I. W zakresie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktury wystawionej przez małego podatnika:
Zgodnie z § 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 ze zm) w przypadku nabycia towarów i usług udokumentowanych fakturą oznaczoną zgodnie z odrębnymi przepisami „FAKTURA VAT-MP", podatnik może obniżyć kwotę podatku należnego o kwotę podatku naliczonego określoną w tej fakturze, w rozliczeniu za miesiąc, w którym
1)uregulował część należności na rzecz małego podatnika, o którym mowa w art. 21 ust.1 ustawy;
2)uregulował w całości należność na rzecz małego podatnika, o którym mowa w art.21 ust. 1 ustawy;
3)przypada 90 dzień od dnia otrzymania towaru lub wykonania usługi, w przypadkach innych niż określone w pkt 1 i 2.
Przepisu tego nie stosuje się do małych podatników, o których mowa w art. 21 ust.l i art. 99 ust.3 ustawy.
Reasumując, podatek naliczony z faktury VAT-MP można odliczyć w miesiącu, w którym dokonano całości lub w części zapłaty, a jeżeli zapłata nie nastąpiła - w miesiącu, w którym przypada 90. dzień od dnia otrzymania towaru lub wykonania usługi. Z powyższego wynika, że dokonanie zapłaty w części, powoduje możliwość dokonania odliczenia w całości podatku naliczonego z faktury VAT-MP.
II.1. 2. 3. W zakresie powstania obowiązku podatkowego u małych podatników:
Zgodnie z art.21 ust. 1 w ustawie z dnia 11.03.2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535) mały podatnik może wybrać metodę rozliczeń polegającą na tym, że obowiązek podatkowy powstaje z dniem uregulowania całości lub części należności, nie później niż 90 dnia, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi, po uprzednim pisemnym zawiadomieniu naczelnika urzędu skarbowego w terminie do końca miesiąca poprzedzającego okres, za który będzie stosował tę metodę, zwaną dalej" metodą kasową". Uregulowanie należności w części powoduje powstanie obowiązku podatkowego w tej części.
Reasumując, powyższa zasada powoduje, że jeżeli podatnik wybrał np. we wrześniu metodę kasową rozliczeń, która obliguje go jednocześnie do rozliczania się z podatku za okresy kwartalne, dokonując sprzedaży usług w dniu 15 października ujmuje tę sprzedaż w deklaracji kwartalnej za okres od 1 października do 31 grudnia tylko wówczas, gdy powstanie w jej przypadku obowiązek podatkowy, tzn. gdy zapłata z tytułu tej sprzedaży zostanie do 31 grudnia uregulowana przez nabywcę. Uregulowanie należności z tytułu tej sprzedaży w okresie od 1 do 12 stycznia następnego roku lub brak w ogóle zapłaty powoduje, że obowiązek podatkowy powstaje - przy zapłacie od 1 do 12 stycznia - w dniu jej dokonania, a przy braku uregulowania należności do 12 stycznia - 90 dnia od dnia wykonania usługi, tzn. 13 stycznia. W obydwu zatem tych przypadkach podatek z tytułu tej transakcji powinien być zadeklarowany w deklaracji za kwartał od 1 stycznia do 31 marca - złożonej w urzędzie skarbowym do 25 kwietnia. Istotnym jest przy tym również, że nawet częściowe uregulowanie należności przez nabywcę powoduje u sprzedawcy powstanie obowiązku podatkowego w tej części. W przypadku świadczenia przez podatnika usług, kwota podatku należnego może być obliczana w oparciu o przepisy art. 85 ustawy o podatku od towarów i usług lub rachunkiem „stu" od kwoty brutto.
Powyższy sposób rozliczenia podatku wskazuje na konieczność rejestrowania zapisów w kwartalnej ewidencji sprzedaży małego podatnika, poprzez śledzenie 90-dniowego terminu liczonego od daty sprzedaży oraz stworzenie w tej ewidencji rubryki określającej datę uregulowania należności z wystawionej faktury. Metoda ta wymusza również przenoszenie faktur, co do których nie powstał obowiązek w danym kwartale (brak zapłaty i upływu 90­dniowego terminu), do ewidencji sprzedaży następnego kwartału oraz rejestrowania obowiązku podatkowego wynikającego z częściowego uregulowania zapłaty, z jednoczesną możliwością przenoszenia rozliczenia pozostałego podatku, również do rejestru sprzedaży kolejnego kwartału, np. 50% należności z faktury wystawionej w IV kwartale uregulowano przed jego upływem, a kolejne 50% w I kwartale następnego roku. Zwrócić także należy uwagę, że ustawodawca posługuje się w tym przypadku pojęciem „uregulowania całości lub części należności", a nie zapłaty należności. Oznacza to że obowiązek podatkowy powstaje w każdym przypadku spełnienia świadczenia przez odbiorcę na rzecz nabywcy, powodującego wygaśnięcie tegoż świadczenia w całości lub w części.
IX. W zakresie wewnątrzwspólnotowego nabycia środka transportu na własne potrzeby osobiste:
Podmiotem zobowiązanym do odprowadzenia podatku od towarów i usług z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia nowego środka transportu w innym kraju Wspólnoty jest zawsze nabywca, niezależnie od jego statusu podatkowego, a więc nawet jeżeli jest to ostateczny konsument, np. osoba fizyczna. W cytowanej wyżej ustawie o podatku od towarów i usług zasada taka znajduje oparcie w art.9 ust.3 ustawy, która stanowi, że wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów, będącym czynnością opodatkowaną, jest również przypadek gdy przedmiotem nabycia - od dostawcy, który nie jest podatnikiem VAT prowadzącym działalność gospodarczą lub podatnikiem podatku od wartości dodanej - są nowe środki transportu, a nabywcą nie jest podatnik prowadzący działalność gospodarczą, ani osoba prawna niebędąca podatnikiem. Stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 3 ustawy podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne dokonujące wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, a zatem również wewnątrzwspólnotowego nabycia nowych środków transportu w rozumieniu art.9 ust. 3 ustawy.
Osoba fizyczna sprowadzająca z krajów Unii samochód uznany za nowy środek transportu ma obowiązek złożyć w urzędzie skarbowym deklarację dla podatku od towarów i usług przy wewnątrzwspólnotowym nabyciu środków transportu (VAT-10). W myśl art. 103 ust. 3 cytowanej wyżej ustawy o podatku od towarów i usług deklarację tę należy złożyć w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego. W tym terminie należy również dokonać zapłaty podatku VAT wynikającego z ww. deklaracji na rachunek urzędu skarbowego.
W myśl art. 103 ust.5,6 ustawy, w przypadkach o których mowa w ust. 3 art. 103, podatnicy są obowiązani złożyć w urzędzie skarbowym informację o wewnątrzwspólnotowym nabyciu środków transportu (VAT-23). Do informacji dołącza się kopię faktury potwierdzającej nabycie środka transportu przez podatnika. Informacja, o której mowa w ust.5 wraz z kopią faktury potwierdzającej nabycie środka transportu i dowodem zapłaty, stanowią podstawę do wydania zaświadczenia, o którym mowa w art. 105 ust. 1 pkt.1.
Zgodnie z art. 105 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, Naczelnicy urzędów skarbowych dla celów związanych z rejestracją środków transportu są obowiązani do wydawania zaświadczeń potwierdzających uiszczenie przez podatnika podatku - w przypadkach, o których mowa w art. 103 ust.3.
Zgodnie z art. 2 pkt 10 cytowanej wyżej ustawy o podatku od towarów i usług za nowe środki transportu uwala się między innymi:
1)pojazdy lądowe wymienione w poz. 1-4,9,10 i 15-20 załącznika nr 1 do ustawy, napędzane silnikiem o pojemności skokowej większej nil 48 centymetrów sześciennych lub o mocy większej nil 7,2 kilowatów, jeżeli przejechały nie więcej niż 6.000 kilometrów lub od momentu dopuszczenia ich do użytku upłynęło nie więcej nil 6 miesięcy : (...).
W przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia przez osobę fizyczną środków transportu na cele osobiste, które nie spełniają warunku niezbędnego do uznania za nowy środek transportu w postaci przebiegu lub okresu, który upłynął od dopuszczenia takiego środka do użytku, obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług nie powstaje .
Zgodnie z art. 105 ust.lpkt2, cytowanej wyżej ustawy, Naczelnicy urzędów skarbowych dla celów związanych z rejestracją środków transportu są obowiązani do wydawania zaświadczeń potwierdzających brak obowiązku uiszczenia podatku z tytułu przywozu nabywanych z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju pojazdów, które mają być dopuszczone do ruchu na terytorium kraju. W myśl art. 105 ust.2,3 ustawy, w przypadku o którym mowa w ust.1 pkt2, zaświadczenie wydaje się na wniosek zainteresowanego. (...).
Do wniosku, o którym mowa w ust. 2, załącza się umowę lub fakturę stwierdzającą nabycie pojazdu przez wnioskodawcę oraz inne dokumenty, z których jednoznacznie wynika, że nie zachodzi w tym przypadku wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów.