2013.05.23 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB4/415-218/13-4/JK4
z 23 maja 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 28.03.2013 r. (data wpływu 28.03.2013 r.) uzupełnione pismem z dnia 12.05.2013 r. (data wpływu 14.05.2013 r.) na wezwanie z dnia 07.05.2013 r. Nr IPPB4/415-218/13-2/JK4 (data nadania 07.05.2013 r., data odbioru 08.05.2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodów w latach 2009-2012 – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28.03.2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodów w latach 2009-2012.

Z uwagi na braki formalne, pismem z dnia 07.05.2013 r. Nr IPPB4/415-218/13-2/JK4 (data nadania 07.05.2013 r., data odbioru 08.05.2013 r.) tut. Organ wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia przedmiotowego wniosku poprzez uzupełnienie danych o wysokości, sposobie uiszczenia i zwrotu opłaty oraz numeru kont bankowych oraz doprecyzowanie stanu faktycznego.

Pismem z dnia 12.05.2013 r. (data wpływu 14.05.2013 r.) Wnioskodawca uzupełnił wniosek w terminie.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka, w której pracuje Wnioskodawca jest firmą doradczo – inżynierską, świadczącą kompleksowe usługi w zakresie infrastruktury, środowiska i budownictwa. Spółka zatrudnia pracowników w ramach następujących zespołów:

zespół przygotowania dokumentów przetargowych,
zespół energetyki, teletechniki i sterowania ruchem kolejowym,
zespół sanitarny i analiz środowiska,
zespół kolejowy,
zespół drogowy,
zespół kosztorysowy,
zespół konstrukcyjny,

Wśród wykonywanych przez pracowników obowiązków pracowniczych wyróżnić można takie, których efekty mają charakter twórczy i indywidualny oraz takie, których rezultat ww. cech nie posiada.

Wśród wykonywanych przez pracowników spółki prac, dających rezultaty o charakterze twórczym Wnioskodawca wskazał pracę, którą kontroluje, nadzoruje oraz uczestniczy w opracowywaniu dokumentacji, mających cechy utworu:

w zespole przygotowywania dokumentów przetargowych: opracowywanie Specyfikacji Istotnych Warunków Zamówienia, przygotowywanie referatów o najnowszych trendach w zakresie stosowanych technologii, sporządzanie komentarzy odnośnie przepisów prawa oraz wytycznych technicznych i budowlanych,
w zespole sanitarnym i analiz środowiska: opracowywanie opinii i referatów do opracowań z zakresu ochrony środowiska w drogownictwie, kolejnictwie, analiz dotyczących zanieczyszczeń powietrza, wód, hałasu oraz innych oddziaływań, przygotowywanie raportów o oddziaływaniu przedsięwzięć na środowisko; opracowywanie koncepcji i projektów technicznych odwodnienia projektowanych przedsięwzięć inwestycyjnych,
w zespole energetyki, teletechniki i sterowania ruchem kolejowym: opracowywanie koncepcji oraz dokumentacji technicznej instalacji kablowych,
w zespole kolejowym: opracowywanie projektów technicznych torowisk, projektów elektroenergetyki i trakcji kolejowej,
w zespole drogowym: opracowywanie koncepcji usprawniania przepustowości dróg, organizacji ruchu (tymczasowych, docelowych).

Spółka zatrudnia Wnioskodawcę na stanowisku kierownika biura projektowego na podstawie umowy o pracę i w ramach obowiązków pracowniczych Wnioskodawca wykonuje czynności, których efekty posiadają twórczy charakter, z czego w szczególności Wnioskodawca wskazuje tworzenie:

analiz sytuacji i funkcjonowania spółki,
planów odnośnie kierunków rozwoju, obszarów działania,
koncepcji biznesowych, prezentacji multimedialnych.

Wnioskodawca zaznaczył, iż ww. czynności nie wyczerpują katalogu czynności powierzonych czynności, a wchodzących w zakres obowiązków pracowniczych.

Wskazane powyżej efekty pracy Wnioskodawca chce uznać za utwory w rozumieniu definicji ustawowej z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 04 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 ze zm.).

Spółka w stosunku do Wnioskodawcy, jak i do innych zatrudnionych pracowników nie podjęła decyzji o podziale wynagrodzenia na dwie części, tj., kwotę wynagrodzenia ryczałtowego z tytułu dokonanego w danym miesiącu przeniesienia praw autorskich i majątkowych do utworów stworzonych przez pracowników oraz kwoty wynagrodzenia z tytułu wykonywania pozostałych obowiązków pracowniczych.

Osobistym staraniem Wnioskodawca wprowadził rejestr czasu pracy do stosowania w spółce, w którym jest prowadzona ewidencja pracy twórczej (projektowej) oraz pracy nie noszącej ww. cech (praca nietwórcza). Na podstawie ww. ewidencji spółka jest w stanie weryfikować, jaka część pracy jest związana z tworzeniem lub współtworzeniem utworu.

W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca wskazał, iż stan faktyczny dotyczy lat 2009-2012. Ponadto, z treści umowy wynika, że obowiązki obejmują działalność twórczą, a w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych Wnioskodawca jest twórcą.

Wszelkie autorskie prawa majątkowe do stworzonych przez Wnioskodawcę dzieł, powstałych w związku z wykonywaniem obowiązków pracowniczych przechodzą na pracodawcę.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy dopuszczalne jest w świetle ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zastosowanie przewidzianych w art. 22 ust. 9 pkt 3 tejże ustawy 50% kosztów uzyskania przychodów w odniesieniu do uzyskanego przez Wnioskodawcę wynagrodzenia z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych do wskazanych powyżej, stworzonych w związku z wykonywaniem obowiązków pracowniczych utworów (będących rezultatem wymienionych powyżej czynności wynikających z faktycznego wykonywania pracy Wnioskodawcy)?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych koszty uzyskania przychodów z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich i artystów wykonawców praw pokrewnych, w rozumieniu odrębnych przepisów lub rozporządzenia przez nich tymi prawami, określa się w wysokości 50% uzyskanego przychodu, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), których podstawę wymiaru stanowi ten przychód.

Wobec powyższego możliwość zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodów w odniesieniu do otrzymywanego wynagrodzenia jest prawidłowa.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy źródłami przychodów są: stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ww. ustawy stanowi, że za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Ponadto w świetle zapisu art. 10 ust. 1 pkt 7 w związku z art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłami przychodów są prawa majątkowe, za które uważa się w szczególności: przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw.

Forma stosunku prawnego, w ramach którego wykonane są prace twórcze, czy to będzie umowa o pracę czy też umowa o dzieło lub zlecenia, nie ma znaczenia dla kwalifikacji prac twórczych w zakresie normy kosztów uzyskania przychodów w wysokości 50%.

Wynagrodzenie wypłacone twórcom z tytułu praw autorskich w tym również z odpłatnego zbycia tych praw, z reguły będzie stanowiło dla tych osób przychody z praw autorskich, o których mowa w art. 18 ww. ustawy.

W myśl art. 9 ust. 2 ww. ustawy dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 ww. ustawy nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Zgodnie z treścią art. 22 ust. 1 ww. ustawy kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Osobom posiadającym status pracownika uzyskującym przychody m.in. ze stosunku pracy przysługuje co do zasady, zgodnie z przepisami art. 22 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odliczenie jednej pełnej miesięcznej normy kosztów uzyskania przychodów niezależnie od wymiaru czasu pracy.

Inaczej jednakże jest traktowana sprawa kosztów uzyskania przychodów twórców i autorów zatrudnionych na umowę o pracę czy w przypadku uzyskiwania przez twórców i autorów przychodów z tytułu wykonywania usług na podstawie umów cywilno-prawnych. O zastosowaniu 50% kosztów uzyskania przychodów z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich decyduje wyłącznie fakt uzyskania przychodu jako wynagrodzenia za wykonanie czynności (utworu), będącej przedmiotem prawa autorskiego.

W takim przypadku koszty uzyskania przychodów ustala się zgodnie z przepisem art. 22 ust. 9 pkt 3 ww. ustawy, który w brzmieniu obowiązującym do dnia 31.12.2012 r. stanowi, iż koszty uzyskania przychodów z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich i artystów wykonawców z praw pokrewnych, w rozumieniu odrębnych przepisów, lub rozporządzania przez nich tymi prawami określa się w wysokości 50% uzyskanego przychodu, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), których podstawę wymiaru stanowi ten przychód.

O zastosowaniu 50% kosztów uzyskania przychodów z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich decyduje wyłącznie fakt uzyskania przychodu jako wynagrodzenia za wykonanie czynności (utworu), będącej przedmiotem prawa autorskiego w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631).

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęć użytych w art. 22 ust. 9 pkt 3 ww. ustawy, takich jak np. „twórca”, „korzystanie przez twórców z praw autorskich” lub pojęć z nimi związanych jak np. „utwór”, zaś ustawodawca odsyła w tym względzie do odrębnych przepisów, przez które należy rozumieć ustawę z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 ze zm.).

W myśl art. 1 ust. 1 tej ustawy, przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

W świetle art. 1 ust. 2 ww. ustawy w szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory:

wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe);
plastyczne;
fotograficzne;
lutnicze;
wzornictwa przemysłowego;
architektoniczne, architektoniczno-urbanistyczne i urbanistyczne;
muzyczne i słowno-muzyczne;
sceniczne, sceniczno-muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne;
audiowizualne (w tym filmowe).

Ochroną objęty może być wyłącznie sposób wyrażania; nie są objęte ochroną odkrycia, idee, procedury, metody i zasady działania oraz koncepcje matematyczne (art. 1 ust. 21 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych). Utwór jest przedmiotem prawa autorskiego od chwili ustalenia, chociażby miał postać nieukończoną, a ochrona przysługuje twórcy niezależnie od spełnienia jakichkolwiek formalności (art. 1 ust. 3, ust. 4 cytowanej ustawy).

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ww. ustawy, prawo autorskie przysługuje twórcy, o ile ustawa nie stanowi inaczej. Natomiast z przepisu art. 8 ust. 2 ww. ustawy wynika, iż domniemywa się, że twórcą jest osoba, której nazwisko w tym charakterze uwidoczniono na egzemplarzach utworu lub której autorstwo podano do publicznej wiadomości w jakikolwiek inny sposób w związku z rozpowszechnianiem utworu.

Ponadto w rozumieniu prawa autorskiego jako twórczy traktowany jest taki rezultat działalności, który na tyle związany jest z osobą twórcy, by było mało prawdopodobne, aby inna osoba podejmująca identycznie skierowany wysiłek twórczy uzyskała analogiczny lub zasadniczo zbliżony rezultat.

W konsekwencji, zastosowanie kosztów uzyskania przychodów w wysokości 50% będzie możliwe wówczas, gdy dana osoba uzyska przychód za wykonanie czynności będącej przedmiotem prawa autorskiego lub pokrewnego oraz gdy twórca dokona rozporządzenia prawami autorskimi do swojego utworu, czyli gdy przejdą one na zamawiającego dzieło (zleceniodawcę) lub gdy udzieli licencji na korzystanie z nich.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca pracuje w firmie doradczo – inżynierskiej, świadczącej kompleksowe usługi w zakresie infrastruktury, środowiska i budownictwa. Spółka zatrudnia Wnioskodawcę na stanowisku kierownika biura projektowego na podstawie umowy o pracę i w ramach obowiązków pracowniczych Wnioskodawca wykonuje czynności, których efekty posiadają twórczy charakter, z czego w szczególności Wnioskodawca wskazuje tworzenie:

analiz sytuacji i funkcjonowania spółki,
planów odnośnie kierunków rozwoju, obszarów działania,
koncepcji biznesowych, prezentacji multimedialnych.

Wnioskodawca zaznaczył, iż ww. czynności nie wyczerpują katalogu czynności powierzonych czynności, a wchodzących w zakres obowiązków pracowniczych.

Osobistym staraniem Wnioskodawca wprowadził rejestr czasu pracy do stosowania w spółce, w którym jest prowadzona ewidencja pracy twórczej (projektowej) oraz pracy nie noszącej ww. cech (praca nie twórcza). Na podstawie ww. ewidencji spółka jest w stanie weryfikować, jaka część pracy jest związana z tworzeniem lub współtworzeniem utworu.

Ponadto, z treści umowy wynika, że obowiązki obejmują działalność twórczą, a w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych Wnioskodawca jest twórcą.

Wszelkie autorskie prawa majątkowe do stworzonych przez Wnioskodawcę dzieł, powstałych w związku z wykonywaniem obowiązków pracowniczych przechodzą na pracodawcę.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że tylko wówczas, gdy:

praca wykonywana przez stronę tej umowy jest twórcza tzn. niepowtarzalna, ma indywidualny charakter oraz spełnia przesłanki utworu określone w ww. ustawie o prawie autorskim i prawach pokrewnych,

strona umowy jest twórcą bądź artystą wykonawcą w rozumieniu tej ustawy,

do przychodów osiągniętych z tego źródła mogą być zastosowane, zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych 50% koszty uzyskania przychodu.

Mając powyższe na uwadze, należy stwierdzić, że do przychodów osiągniętych w latach 2009-2012 z tytułu wynagrodzenia za pracę twórczą mogą być zastosowane 50% koszty uzyskania przychodu tylko wówczas, gdy praca ta jest twórcza, tzn. niepowtarzalna, ma indywidualny charakter, spełnia przesłanki utworu określone w ww. ustawie o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oraz „podatnik” jest twórcą bądź artystą wykonawcą w rozumieniu tej ustawy, do ustalenia czego Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie nie jest uprawniony.

Uwzględniając powyższe, wskazać należy, iż 50% koszty uzyskania przychodów, o których mowa w art. 22 ust. 9 pkt 3 ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym do dnia 31.12.2012 r., mogą zostać zastosowane do przychodów uzyskiwanych w ramach umowy o pracę. W przedstawionym stanie faktycznym koszty te znajdą zastosowanie do tej części wynagrodzenia, która przysługiwała Wnioskodawcy za pracę twórczą wykonywaną przez niego w ramach obowiązków pracowniczych, o ile istotnie, jak stwierdza Wnioskodawca, efekty jego pracy stanowiły utwory w rozumieniu art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Natomiast do pozostałych składników wynagrodzenia ze stosunku pracy należy zastosować zryczałtowane koszty, wynikające z przywołanego art. 22 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych; będą to bowiem składniki wynagrodzenia ze stosunku pracy nie pozostające w uchwytnym związku przyczynowo - skutkowym z działaniami twórczymi kreującymi utwory w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Należy jednak podkreślić, iż przedmiotu niniejszej interpretacji nie stanowi ocena prawidłowości stanowiska Wnioskodawcy w kwestii uznania efektów pracy za utwory w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Ocena stanowiska Wnioskodawcy została dokonana jedynie na podstawie przepisów prawa podatkowego. Definicja prawa podatkowego zawarta jest w art. 3 pkt 2 Ordynacji podatkowej, w świetle której, ilekroć w ustawie jest mowa o przepisach prawa podatkowego – rozumie się przez to przepisy ustaw podatkowych, postanowienia ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską umów o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską innych umów międzynarodowych dotyczących problematyki podatkowej, a także przepisy aktów wykonawczych wydanych na podstawie ustaw podatkowych.

Stosownie do tej definicji przepisy ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych nie są przepisami prawa podatkowego.

W trybie wydawania interpretacji określonym w art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa, Minister właściwy do spraw finansów publicznych nie ma uprawnień do interpretowania tych przepisów.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin