Do opisanego stanowiska faktycznego mają zastosowanie następujące normy prawa podatkowego: art. 27 ust. 1, ust. 2 pkt 3 lit. d, art. 28 ust. 7 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535).

Zastosowanie powołanych norm skutkuje dokonaniem powyższej oceny prawnej stanowiska podatnika, uzasadnionej w następujący sposób:

W przypadku wykonywania usług ważne jest ustalenie miejsca ich świadczenia.

Podstawową regułą przy opodatkowaniu usług jest opodatkowanie usług w kraju, w którym świadczący usługę ma siedzibę lub stałe miejsce prowadzenia działalności, z którego świadczy usługę, a w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności – miejsce stałego zamieszkania (art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535).

W przypadku gdy miejscem opodatkowania jest Polska, oznacza to, że polski usługodawca musi naliczyć VAT z tytułu świadczonej usługi zgodnie z regulacjami obowiązującymi w Polsce.

Wartość takiej usługi jest wykazywana w ewidencji i deklaracji VAT jako transakcja krajowa.

Jednakże od tej ogólnej zasady ustawodawca przewidział szereg odstępstw, które w zależności od rodzaju usługi definiuje miejsce jej opodatkowania. Przepisy te zostały sprecyzowane w art. 27 ust. 2 - 6 oraz w art. 28 ustawy o podatku od towarów i usług.

Pytający wykonuje swoje usługi w Holandii na rzeczowym majątku ruchomym na rzecz kontrahenta z Polski. Opodatkowanie tych usług następuje więc zgodnie z art. 27 ust. 2 pkt. 3 lit. d ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535) , który stanowi, iż w przypadku świadczenia usług na ruchomym majątku rzeczowym, miejscem świadczenia usług jest miejsce, gdzie usługi są faktycznie świadczone z zastrzeżeniem art. 28.

Wyjątkiem jest sytuacja, gdy nabywca usługi poda usługodawcy numer, pod którym jest zidentyfikowany na potrzeby podatku od towarów i usług lub podatku od wartości dodanej nadany mu przez kraj UE inny niż ten, w którym usługa została wykonana, a towary zostaną wywiezione z kraju wykonania usługi. W takiej sytuacji usługa będzie opodatkowana w kraju, który nadał nabywcy ten numer.

Oznacza to, że polski usługodawca nie będzie zobowiązany do rejestracji dla celów VAT w tym kraju. Uniknięcie rejestracji dla celów VAT w innym kraju jest również możliwe, gdy usługi są wykonane w kraju, który zarejestrował na VAT nabywcę tych usług i regulacje tego kraju przewidują możliwość samonaliczenia VAT przez nabywcę usługi. W takim wypadku również nabywca usługi rozliczy podatek. Dla polskiego usługodawcy jest to transakcja nieobjęta VAT.

W pozostałych przypadkach polski usługodawca będzie musiał zarejestrować się dla celów VAT w kraju UE wykonania usługi i rozliczyć podatek zgodnie z obowiązującymi tam przepisami. W polskiej ewidencji VAT transakcja taka powinna być traktowana jako niepodlegająca polskiemu podatkowi VAT. Usługę dokumentuje się w Polsce fakturą handlową (bez kwot i stawek podatku) i nie wykazuje się jej w deklaracji VAT-7.

Reasumując, jeżeli podatnik świadczy usługi polegające na remoncie i budowie jednostek pływających wymienionych w klasie PKWiU ex. 35.11 na rzecz kontrahenta z Polski, a miejscem wykonywania tych usług jest Holandia, to wyżej wymienione usługi będą opodatkowane w kraju ich fizycznego wykonania wg zasad tam obowiązujących.