Naczelnik Małopolskiego Urzędu Skarbowego w odpowiedzi na pismo - zapytanie z dnia 30.12.2003 r., które wpłynęło do tut. Urzędu 15.01.2004 r., kierując się dyspozycją art. 14 a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r.- Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.) wyjaśnia:

Przedmiotem zapytania Spółki jest rozstrzygnięcie kwestii, czy stosowanie upustu za energię elektryczną dostarczaną własnym pracownikom jest traktowane jako świadczenie usług na potrzeby własne podatnika wskazane w art. 2 ust. 3 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług i czy do opodatkowania tej sprzedaży przyjmować ma wartość po udzieleniu upustu, czy też uiszczać podatek VAT od obrotu wyliczonego bez upustu.

Podatnik nadmienia, że wspomniane stosowanie upustu jest zagwarantowane w Ponadzakładowym Układzie Zbiorowym Pracy i do jego stosowania Spółka jest zobowiązana. Zgodnie ze wspomnianym układem zbiorowym, pracownicy nim objęci mają prawo do ulgowej odpłatności za energię elektryczną dla potrzeb prowadzonego gospodarstwa domowego. Z treści skierowanego do urzędu pisma wynika, że Spółka stosując upusty (pracownicy płacili 20% wartości pobranej energi) fakturowała tą energię z uwzględnieniem przewidzianego upustu (ulgi). Do dnia 30.06.2003 r. utracone z w/w powodu przychody były w całości rekompensowane poprzez równoważny upust w kosztach zakupu energi elektrycznej od Spółki energetycznej. Od 1 lipca 2003 r. do 30.06.2004 r. zasady finansowania skutków taryfy pracowniczej zmieniłysię.
Na dotychczasowych zasadach, czyli poprzez taryfę rozliczane miały być skutki finansowania „taryfy pracowniczej" dla emerytów i rencistów oraz uprawnionych do niej pracowników zaplecza. W tym wypadku zakłady energetyczne otrzymują nadal stosowne upusty nazakupywaną energię elektryczną.

Inna sytuacja zachodzi w przypadku zawodowo czynnych pracowników. W tym wypadku przedsiębiorstwa energetyczne jako pracodawcy same finansują skutki taryfy pracowniczej. Pojawiło się przy tym pytanie, czy właśnie w tym konkretnym przypadku Spółka naliczać mapodatek należny od wartości sprzedaży z faktury (a więc 20% pobranej energii), czy od przychodu wyliczonego bez upustu. Zdaniem Podatnika upust stosowany wobec pracowników jest prawnie dopuszczalny i w związku z tym ma on prawo do obliczania podatku należnego od wartości po udzielonym rabacie (jak miało to miejsce dotychczas). Wobec istniejących wątpliwości Podatnik zwrócił się po opinię do doradcy podatkowego. Uzyskał opinię, że „upust z tytułu taryfy pracowniczej jest świadczenem usługi na potrzeby osobiste pracowników podatnika (art. 2 ust. 3 pkt 2 ustawy o VAT), a tyrn samym należałoby uiszczać podatek należny od przychodu wyliczonego bez upustu. W związku z tą opinią Spółka zdecydowała się na sporządzenie korekt deklaracji VAT- 7 i dokonała wpłat zaległego podatku wraz z odsetkami. Jednocześnie zwróciła się do urzędu o udzielenie pisemnej odpowiedzi w w/wym. kwestii stojąc na stanowisku, że opisany upust dla własnych pracowników jest prawnie dopuszczalnym, a co za tym idzie prawnie dopuszczalne jest fakturowanie energii elektrycznej sprzedawanej własnym pracownikom wg. cen z upustem.

Odpowiadając na powyższe zapytanie należy stwierdzić, że energia w myśl definicji zawartej w art. 4 pkt 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym jest towarem. Jego sprzedaż, bądź wykonanie innych czynności wymienionych w art. 2 ustawy podlega uregulowaniom w/w ustawy. W analizowanym przypadku problem dotyczy w zasadzie zakresu podstawy opodatkowania. W myśl art. 15 ust. 1 w/w ustawy podstawą opodatkowania jest obrót. Obrotem, z zastrzeżeniem art. 16 i 17 jest kwota należna z tyt. sprzedaży towarów pomniejszona o kwotę należnego podatku.W przypadku, gdy na Określenie ceny towaru miał wpływ związek pomiędzy kupującym, a sprzedawcą rozumiany też m. in. jako związek wynikający ze stosunku pracy to zgodnie z art. 17 ustawy (stanowiącym o wyłączeniu możliwości obniżania cen) organ podatkowy jest zobligowany do określenia w drodze oszacowania obrotu na podstawie przeciętnych cen stosowanych w danej miejscowości lub na danym rynku.

W ocenie tut. Urzędu uregulowanie powyższe wyklucza możliwość rozliczania podatku należnego od kwoty stanowiącej 20% ceny energii sprzedawanej na rzecz pracowników. Zastosowanie upustu przy odsprzedaży energii na rzecz pracowników mogłoby mieć miejsce jedynie w sytuacji, gdyby podobne upusty stosowane były w transakcjach z innymi odbiorcami. W świetle powyższych ustaleń w naszej ocenie stanowisko wnioskodawcy nie znajduje potwierdzenia w zacytowanych przepisach podatkowych. Nadmienia się, że podobne uregulowania z tego zakresu obowiązują w ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z 05.04.2004 r.). Zostały one zawarte w art. 29, 32 tej ustawy.