W odpowiedzi na pismo z dnia 20.07.2004 r., Naczelnik Urzędu Skarbowego w Tarnobrzegu, działając na podstawie art. 14a § 1 ustawy z dnia 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.), uprzejmie informuje:

Z przedstawionego w piśmie stanu faktycznego wynika, iż jest pan właścicielem samochodów marki „Żuk”, rok produkcji 1990 oraz „Star” z 1984 r., które nie posiadają świadectwa homologacji. Nadmienia pan, iż samochody te zostały ujęte w ewidencji środków trwałych.

Zgodnie z art. 88 ust. 1, pkt 3 ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535), obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86 ust. 3 i 5. Powyższe unormowanie wyłącza możliwość odliczenia podatku naliczonego od paliwa do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów, które nie spełniają warunku dopuszczalnej ładowności wynikającego ze wzoru określonego w art. 86, ust. 3 ww. ustawy, tj. Dł = 357 kg + n x 68 kg (gdzie: Dł. - oznacza dopuszczalną ładowność, n - ilość miejsc (siedzeń) łącznie z miejscem dla kierowcy) oraz pojazdów samochodowych, które co prawda spełniają warunek dopuszczalnej ładowności, ale nie posiadają homologacji lub odpisu decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania takiego świadectwa. Stosownie bowiem do art. 86 ust. 5 wyżej powołanej ustawy dopuszczalna ładowność pojazdów oraz ilość miejsc (siedzeń), o których mowa w ust. 3, określona jest na postawie wyciągu ze świadectwa homologacji lub odpisu decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji, wydawanych zgodnie z przepisami prawa o ruchu drogowym. Pojazdy, które w wyciągu ze świadectwa homologacji lub w odpisie decyzji, o której mowa wyżej, nie mają określonej dopuszczalnej ładowności lub ilości miejsc, uznaje się również za samochody osobowe, o których mowa w ust. 3. Należy jednak zaznaczyć, iż z przepisów o podatku od towarów i usług nie wynika, aby sam brak u podatnika odpisu świadectwa homologacji lub odpisu decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji skutkował uznaniem jego pojazdu za samochód osobowy. Istotne jest bowiem, aby z homologacji wydanej dla danego typu samochodu wynikało uprawnienie, z którego podatnik dowodzi, że ładowność tego samochodu jest wyższa niż określona powyższym wzorem. Jeżeli więc jest pan w stanie dowieść, że z homologacji wydanej dla tego typu samochodów, tj. „Żuk” i „Star”, wynika, że ładowność jest większa niż ładowność określona według wzoru określonego w art. 86 ust. 3. to wówczas przysługuje panu prawo do pomniejszenia podatku należnego o podatek naliczony od nabywanych paliw do ich napędu.

Jednocześnie tut. organ informuje, że obowiązek homologacji pojazdów oraz możliwość zwolnienia z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji wprowadzono 1.01.1984 r. zgodnie z art. 55 ustawy z 1.02.1983 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. Nr 6, poz. 35). Zarówno w okresie wcześniejszym, jak i obecnie świadectwa te wydaje minister właściwy do spraw transportu na podstawie wyników badań homologacyjnych. Świadectwa te są przechowywane w Ministerstwie Infrastruktury oraz przez podmiot (producenta, importera), dla którego zostało ono wydane. Od 1984 r producent lub importer nowych pojazdów obowiązany był dołączyć do sprzedawanych pojazdów wyciąg ze świadectwa homologacji, będący dla organu rejestracyjnego źródłem informacji o jego danych technicznych.