Przedmiotem działalności przedsiębiorstwa taksówkowego prowadzącego działalność gospodarczą w formie spółki z o.o. jest między innymi działalność taksówek osobowych. Z przedłożonych umów wynika, iż spółka zawarła umowy o świadczenie usług przewozowych z dwoma rodzajami grup kierowców, tj. osobami, które prowadzą samodzielną działalność gospodarczą w zakresie przewozu osób - taksówkami osobowymi będącymi jednocześnie wspólnikami spółki, oraz osobami które prowadzą działalność gospodarczą w zakresie przewozu osób taksówkami osobowymi, ale nie są wspólnikami spółki. W powyższych umowach spółka zobowiązała się do zorganizowania i zapewnienia prawidłowego funkcjonowania bazy wyposażonej w aparaturę telefoniczną umożliwiającą przyjmowanie całodobowych zleceń na przewóz osób, przyjmowania owych zleceń oraz zlecania kierowcom przewozu osób w kolejności wynikającej ze zgłoszeń. W umowach zawartych z „kierowcami – niewspólnikami” określono, iż tytułem wynagrodzenia za zlecanie usług przewozowych są oni zobowiązani uiszczać opłatę do 15-go dnia każdego miesiąca w wysokości ustalonej przez Spółkę. Natomiast w umowach z kierowcami będącymi wspólnikami spółki ustalono, iż są oni zobowiązani do ponoszenia wspólnie z pozostałymi wspólnikami kosztów utrzymania bazy i z tego tytułu uiszczać opłatę do 15- go dnia każdego miesiąca, w wysokości ustalonej przez Spółkę.

We własnym stanowisku spółka stwierdziła, iż składki płacone przez „wspólników-kierowców” korzystają ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług oraz poz. 10 Zał. Nr 4 stanowiącym, że „zwalnia się od podatku usługi świadczone przez organizacje członkowskie, gdzie indziej nie sklasyfikowane (wyłącznie statutowe)”, zaś przychody spółki otrzymywane od kierowców nie będących wspólnikami są opodatkowane podatkiem w wysokości 22%.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535), zwanej dalej ustawą, zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku Nr 4 do ustawy. W pozycji 10 tegoż załącznika pod symbolem PKWiU 91 wymieniono „usługi świadczone przez organizacje członkowskie, gdzie indziej nie sklasyfikowane (wyłącznie statutowe)”. Powyższe zwolnienie dotyczy usług (statutowych) świadczonych przez organizacje członkowskie. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością nie jest organizacją członkowską. Jest podmiotem prawa handlowego, działającym na podstawie Kodeksu Spółek Handlowych, której właścicielami są wspólnicy spółki w części odpowiadającej do wniesionych przez siebie udziałów.

Stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Z art. 8 ust. 1 ustawy wynika, że przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7. W myśl art. 19 ust. 1 ustawy obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem, ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 29 i art. 21 ust. 1.

W świetle przedstawionego stanu faktycznego i z załączonych umów wynika, iż spółka świadczy usługi na rzecz osób prowadzących samodzielnie działalność gospodarczą odrębną od działalności spółki. Osoby te korzystając z tych usług, wnoszą do Spółki comiesięczne opłaty. Taksówkarze z tytułu wykonywanych usług przewozowych (zarówno przez „kierowców – niewspólników”, jak również przez kierowców będących wspólnikami przedmiotowej spółki) otrzymują wynagrodzenie, które stanowi ich indywidualny przychód (nie jest to przychód spółki). Wobec powyższego przedmiotowe usługi świadczone przez spółkę na rzecz „kierowców – niewspólników”, jak również na rzecz kierowców będących wspólnikami przedmiotowej spółki, podlegają opodatkowaniu według stawki właściwej dla danej usługi.

Do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z prawidłowym zdefiniowaniem czynności oraz prawidłowym zaklasyfikowaniem tych czynności do właściwych grupowań statystycznych, obowiązany jest podatnik. Zarówno towary jak i usługi identyfikowane są zgodnie z przepisami ustawy z dnia 11 marca 2004 r. przy pomocy klasyfikacji statystycznych (art. 2 pkt 6 i art. 8 ust. 3). Ponadto informujemy, iż do wydawania opinii interpretacyjnych podstawowych standardów klasyfikacyjnych uprawniony jest Urząd Statystyczny w Łodzi - Ośrodek Interpretacji Standardów Klasyfikacyjnych.