Działając na podstawie art. 14a § 1 ustawy z dnia 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa (D.U. Nr 137, poz. 926 ze zm.), w odpowiedzi na pismo z dnia 21.07.2004 r . (data wpływu 22.07.2004 r.), Naczelnik Urzędu Skarbowego w Dębicy informuje:

Zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym podatnik świadczy usługi polegające na okazjonalnym przewozie osób własnym autokarem z miejsca wyjazdu w Polsce do miejsca wyjazdu na terenie Unii Europejskiej oraz z miejsca wyjazdu na terenie Unii Europejskiej do miejsca przyjazdu w Polsce na zlecenie krajowych biur podróży. Cała trasa przebiega przez teren Polski i Unii Europejskiej. Podatnik zwrócił się z pytaniem w zakresie prawidłowego stosowania przepisu art. 27 ust. 2 ustawy VAT.

Odmiennie niż w przypadku usług transportowych dotyczących towarów, usługi polegające na międzynarodowym przewozie osób nie są objęte szczególnymi regulacjami w zakresie ustalania miejsca ich świadczenia. W związku z tym stosuje się tu ogólną zasadę wyrażoną w art. 27 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535) zgodnie, z którą w przypadku świadczenia usług transportowych miejscem świadczenia usług jest miejsce, gdzie odbywa się transport, z uwzględnieniem pokonanych odległości. Zgodnie z powyższym, określenie miejsca świadczenia dla usług przewozu osób ma zasadnicze znaczenie dla ich opodatkowania. Część usługi świadczona w Polsce jest opodatkowana w Polsce na podstawie polskich przepisów. Pozostałe części tej usługi, które zostały wykonane w innych państwach członkowskich - są tam opodatkowane, według przepisów tych państw. Tak więc zgodnie z powyższym, uwzględniając stan faktyczny przedstawiony przez podatnika opodatkowana jest w Polsce tylko ta część usługi, która odpowiada odległości przebytej w Polsce. Podlega ona opodatkowaniu VAT jak każda inna usługa krajowa ze wszystkimi tego konsekwencjami (fakturowanie, wykazanie w ewidencjach, deklaracji etc.), według stawki 7-procentowej - zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy VAT (patrz poz. 144 załącznika nr 3 do ustawy), zatem opinia pytającego w opisanym stanie faktycznym jest prawidłowa.