Działając na podstawie art. 14b par. 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku - Ordynacja podatkowa ( Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm. ) Dyrektor Izby Skarbowej po sprawdzeniu informacji Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego Warszawa-Śródmieście stanowiącej odpowiedź na zapytanie podatnika w przedmiocie ograniczenia wysokości comiesięcznych zaliczek na podatek dochodowy, wyjaśnia co następuje.

Rację ma organ podatkowy pierwszej instancji wywodząc w treści wyjaśnienia, że decyzja w sprawie ograniczenia poboru zaliczek na podatek ma charakter uznaniowy. Rozważenia wymaga natomiast stwierdzenie Naczelnika Urzędu Skarbowego zawarte w końcowej treści wyjaśnienia, iz sam fakt dokonania rozliczenia rocznego wspólnie z małżonką, która nie osiąga żadnych dochodów, nie oznacza, iż spełniony został wymóg przewidziany w art. 22 par. 2a ustawy Ordynacja podatkowa. Zdaniem Dyrektora Izby Skarbowej, pogląd taki nie znajduje oparcia w treści art. 22 par. 2a Ordynacji podatkowej i jest wyrazem jego zawężającej interpretacji. Omawiany przepis stwarza możliwość ograniczenia poboru zaliczek na podatek, jeśli podatnik uprawdopodobni, iż zaliczki obliczone wg zasad określonych w ustawach podatkowych byłyby niewspółmiernie wysokie w stosunku do podatku należnego od dochodu przewidywanego na dany rok podatkowy.

Zawarte w przedmiotowym przepisie pojęcie "podatku należnego" oznacza podatek, o którym mowa w art. 45 ust. 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych ( tekst jednolity: Dz. U. z 2000 roku Nr 14, poz. 176 ze zm. ), a więc podatek wynikający albo z zeznania albo decyzji wymiarowej organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej. Za takim rozumieniem art. 22 par. 2a Ordynacji podatkowej przemawia fakt, iż także w zapisie art. 45 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych użyte jest pojęcie podatku należnego w kontekście podatku zeznanego albo też określonego przez organ skarbowy lub organ kontroli skarbowej. Skoro zatem ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych dopuściła możliwość preferencyjnego łącznego opodatkowania małżonków we wspólnym zeznaniu rocznym ( art. 6 ust. 2 ) to zasadny staje się wniosek,że pojęcie "podatku należnego" o którym mowa w art. 22 par. 2a Ordynacji podatkowej obejmuje także podatek wynikający ze wspólnego rozliczenia małżonków.

W związku z powyższym udzielona przez Naczelnika Urzędu Skarbowego informacja w części dotyczącej stwierdzenia, że roczne rozliczenie wspólnie z małżonką która nie osiąga dochodów, nie oznacza spełnienia wymogu przewidzianego w art. 22 par. 2a ustawy Ordynacja podatkowa jest zawężającą jego interpretacją i z tego też względu wymagała sprostowania.