Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Zgodnie zaś z ust. 2 ww. artykułu, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa wyżej, nie uznaje się jednak, zgodnie z art. 15 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług, czynności:

1) z tytułu, których przychody zostały wymienione w art. 12 ust. 1-6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176, ze zm.);
2) wykonywanych przez osobę fizyczną na podstawie umowy agencyjnej, umowy zlecenia lub innej umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące umowy zlecenia, albo umowy o dzieło, jeżeli umowę taką zawarła z pracodawcą, z którym pozostaje w stosunku pracy, lub jeżeli w ramach takiej umowy wykonuje pracę na rzecz pracodawcy, z którym pozostaje w stosunku pracy;
3) z tytułu, których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2-8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli z tytułu wykonania tych czynności osoby te są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności.

W świetle powyższych regulacji prawnych organ podatkowy stwierdza, iż czynności wykonywane przez pracowników na rzecz pracodawcy, pozostające poza zakresem czynności wykonywanych w ramach stosunku pracy, nie maja charakteru usług wykonywanych w ramach działalności gospodarczej bowiem bez znaczenia pozostaje okoliczność, iż pracownicy prowadzą samodzielną działalność gospodarczą a wykonywane czynności są innego rodzaju niż wynikające ze stosunku pracy. Ustawodawca nie zawarł w normie ww. art. 15 ust. 3 pkt 2 ustawy żadnych dodatkowych ograniczeń wyłączających czynności wymienione w tym przepisie spoza zakresu przedmiotowego ww. ustawy o podatku od towarów i usług a więc tym samym przedmiotowych czynności nie można traktować jako samodzielniej działalności gospodarczej.