Naczelnik Małopolskiego Urzędu Skarbowego w Krakowie, działając na podstawie art. 14 a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.) w odpowiedzi na zapytanie z zakresu podatku od towarów i usług znak: 594//04 z dnia 13.05.2004 r. (data wpływu do urzędu 14.05.2004 r.) uzupełnione pismem z dnia 15.06.2004 r. (data wpływu do urzędu 21.06.2004 r.), wyjaśnia co następuje:

Przedmiotem zapytania Wnioskodawcy jest rozstrzygnięcie kwestii czy koszt dojazdu z siedziby firmy do miejscowości przygranicznej, ponoszony przez nabywcę towarów z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów winien podwyższać wartość podstawy opodatkowania z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów. Umowa zawarta z zagranicznym dostawcą przewiduje, że towary nabywane przez Podatnika będą dostarczane tylko do miejscowości przygranicznej (...) na Słowacji. Odbiór towarów z tej miejscowości do siedziby firmy ma odbywać się transportem zamawiającego na jego koszt. Podatnik uważa, że koszt ponoszony dla celów przywozu towarów nie podwyższa podstawy opodatkowania z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

W omawianym przypadku nie występują okoliczności wymienione w art. 31, ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535), który stanowi, że podstawą opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów jest kwota, jaką nabywający jest obowiązany zapłacić. Stosownie do zapisu ust. 2, pkt 2 cyt. artykułu podstawa opodatkowania, o której mowa w ust. 1 obejmuje: wydatki dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu oraz ubezpieczenia, pobierane przez dostawcę od podmiotu dokonującego wewnątrzwspólnotowego nabycia. Zatem, poniesione przez Spółkę własne koszty w związku z organizacją transportu towarów do miejsca przeznaczenia, które nie są wpłacane dostawcy nie stanowią podstawy opodatkowania w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów.
W świetle powyższych ustaleń, stanowisko Podatnika należy uznać za prawidłowe.