Podstawowa zasada wyrażona w art. 90 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535) stanowi, że w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określania kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.
Zgodnie z ust. 2 powołanego powyżej artykułu, jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części ww. kwot podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.
Proporcję o której mowa ustala się zgodnie z art. 90 ust. 3 jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo. Proporcję określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego ustalana jest proporcja.
Stosownie do art. 90 ust. 7 do obrotu uzyskanego z czynności, w stosunku do których nie przysługuje podatnikowi prawo do obniżenia podatku należnego, wlicza się kwotę otrzymanych subwencji (dotacji) innych niż określonych w art. 29 ust. 1.

Biorąc pod uwagę zapis art. 29 ust. 1 podstawą opodatkowania jest obrót.
Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę podatku należnego. Kwota należna obejmuje całość świadczenia od nabywcy. Obrotem jest także dotacja, subwencja i inna dopłata o podobnym charakterze.
Zatem w sytuacji, gdy podatnik w związku z konkretną dostawą lub świadczeniem usług otrzymuje od innego podmiotu jakiekolwiek dofinansowanie stanowiące dopłatę do ceny towaru lub usługi, tego rodzaju dofinansowanie stanowi obok ceny, uzupełniający ją element podstawy opodatkowania z tytułu tej dostawy lub świadczenia usług.
Z treści uregulowań zawartych w art. 90 ust. 7 ustawy wynika, że do obrotu uzyskanego z czynności, w stosunku do których nie przysługuje podatnikowi prawo do obniżenia podatku należnego, wlicza się kwotę otrzymanych subwencji (dotacji), innych niż określonych powyżej czyli takich dotacji (subwencji), które nie mają bezpośredniego związku z konkretnymi dostawami czy świadczeniami., np. dotacje budżetowe otrzymane na pokrycie bieżących kosztów działalności.
Jednakże otrzymana przez podatnika premia pieniężna nie stanowi elementu dotacji (subwencji), jest dobrowolną formą nagradzania podatnika przez hurtownika z tytułu „dobrej współpracy” dotyczącej np. zamówień określonej ilości towarów, czy też terminowości zapłat.
Reasumując, przy wyliczeniu proporcji, o której mowa w art. 90 ustawy nie należy uwzględniać otrzymanej przez Spółkę premii pieniężnej.