Zgodnie z art. 13 pkt 6 ww. ustawy, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 uważa się przychody osób, którym organ władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, sąd lub prokurator, na podstawie właściwych przepisów, zlecił wykonanie określonych czynności, a zwłaszcza przychody biegłych w postępowaniu sądowym, dochodzeniowym i administracyjnym oraz płatników z zastrzeżeniem art. 14 ust. 2 pkt 10, i inkasentów należności publicznoprawnych, a także przychody z tytułu udziału w komisjach powoływanych przez organy władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 9.

Pojęcie przychodu z działalności wykonywanej osobiście zawarte jest w art. 11 ust. 1: są to otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Natomiast zgodnie z art. 2 1 ust. 1 pkt 16 b cytowanej ustawy wolne od podatku dochodowego są diety i inne należności za czas podróży służbowej pracownika i podróży osoby nie będącej pracownikiem – do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub w przepisach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju, z zastrzeżeniem ust. 13.

W związku z powyższym wolna jest od podatku dochodowego od osób fizycznych kwota otrzymana za czas podróży służbowej poza jazdami lokalnymi, jak również nie stanowi przychodu zwrot poniesionych kosztów związanych z zużyciem produktów leczniczych, weterynaryjnych i wyrobów medycznych. Oznacza to, że płatnik powinien obliczyć zaliczkę po uwzględnieniu zryczałtowanych kosztów uzyskania od przychodu, który stanowi wynagrodzenie podstawowe.