W odpowiedzi na pana pismo z dnia 28.09.2004 r. w sprawie zajęcia stanowiska w kwestii czy w świetle art. 86 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535) podlega odliczeniu podatek naliczony od zakupu paliwa używanego do napędu następujących samochodów ciężarowych: „Żuk” A. 07B produkcji FS Lublin, rok produkcji 1986, którego dopuszczalna ładowność wynosi 850 kg, oraz „Mercedes” MB 100 2.4 D, rok produkcji 1994 o ładowności 970 kg, nieposiadających świadectwa homologacji producenta ani importera, w przypadku, gdy ładowność została określona na podstawie danych zawartych w dowodach rejestracyjnych ww. pojazdów. Zdaniem podatnika, w stosunku do ww. pojazdów przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego od zakupu paliw do napędu tych samochodów, pomimo braku świadectwa homologacji, gdyż na podstawie danych zawartych w dowodach rejestracyjnym pojazdów określona ładowność jest wyższa od ładowności wyliczonej wg wzoru w art. 86 ust. 3 ww. ustawy.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Brzozowie, działając na podstawie art. 14a § 1 i § 3 ustawy z dnia 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.), uprzejmie informuje:

Stosownie do art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535) obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika: paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej ładowności mniejszej niż wynikająca ze wzoru określonego w art. 86 ust. 3 ww. ustawy. Stosownie do art. 86 ust. 5 dopuszczalna ładowność oraz ilość miejsc (siedzeń) w samochodzie, powinna wynikać ze świadectwa homologacji lub odpisu decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji wydanych zgodnie z przepisami prawa ruchu drogowego. Dla potrzeb ustawy określono także, że w przypadku, gdy z wyciągu ze świadectwa homologacji lub w odpisie ww. decyzji nie ma określonej dopuszczalnej ładowności samochodu lub ilości miejsc, pojazd taki uznaje się również za samochód osobowy. Z przepisów nie wynika, aby sam brak u podatnika świadectwa homologacji lub odpisu decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji, skutkował uznaniem jego pojazdu za samochód osobowy. Istotne jest bowiem, aby z homologacji wydanej dla typu samochodu wynikało uprawnienie, którego podatnik dowodzi, tj. że ładowność tego samochodu jest wyższa niż określona wzorem podanym w art. 86 ust. 3 ww. ustawy.

Dodatkowo tut. Urząd nadmienia, że obowiązek homologacji pojazdów oraz możliwość zwolnienia z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji wprowadzono dnia 1.01.1984 r. zgodnie z art. 55 ustawy z dnia 1.02.1983 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. Nr 6, poz. 35). Pierwsze świadectwa homologacji zostały wydane przez Ministra Komunikacji z datą 31.01.1984 r. Zarówno w okresie wcześniejszym, jak i obecnie świadectwa te wydaje minister właściwy ds. transportu na podstawie wyników badań homologacyjnych. Od 1984 r. producent lub importer nowych pojazdów obowiązany był dołączyć do sprzedawanych pojazdów wyciąg ze świadectwa homologacji, będący dla organu rejestrującego źródłem informacji o jego danych technicznych.

W art. 86 ust. 1 ustawy o VAT postanowiono, że w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ww. ustawy przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy kwotę podatku naliczonego stanowi między innymi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Powyższej odpowiedzi udzielono w oparciu o przedstawiony stan faktyczny oraz obowiązujące na dzień jej datowania przepisy prawa.