Z wyjaśnień podatnika wynika, iż w ramach wykonywanej osobiście działalności gospodarczej świadczy usługi opisane w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług według symbolu 73.10.13.00 – grupowanie „Usługi badawczo-rozwojowe w dziedzinie techniki i technologii”. Odbiorcą przedmiotowych usług jest zleceniodawca z Włoch tj. z terytorium innego państwa członkowskiego.

Zgodnie z zapisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zasady którymi należy kierować się przy określeniu miejsca świadczenia przy świadczeniu usług precyzują postanowienia art. 27 oraz art. 28 zawarte w rozdziale 3 ustawy o VAT oraz § 4 i 4a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 ze zm.).

W myśl postanowień art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. w przypadku świadczenia usług w dziedzinie nauki, miejscem świadczenia usług jest miejsce, gdzie usługi są faktycznie świadczone.

Ponieważ opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega wyłącznie świadczenie usług na terytorium kraju, stosownie do przytoczonego przepisu art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. a ustawy, opodatkowaniu podatkiem VAT będą podlegały usługi badawcze wyłącznie wykonywane przez Wnioskodawcę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Usługi naukowo-badawcze ujęte w grupowaniu 73 PKWiU, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. jako wymienione w poz. 5 załącznika Nr 4 do ustawy, korzystają ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Te same usługi wykonywane na terytorium innych państw członkowskich oraz państw nie należących do Wspólnoty Europejskiej, nie będą podlegały regulacji ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Zasady opodatkowania tego rodzaju usług będą normowały odpowiednio ustawodawstwa państw, na terytorium, których zostaną one wykonane. W takiej sytuacji podatnik na mocy postanowień art. 106 ust. 2 ustawy o VAT ma jedynie obowiązek wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży oraz inne elementy wymienione w § 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, zasad wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 971) z wyjątkiem stawki i kwoty podatku oraz kwoty należności wraz z podatkiem. Przedmiotowe faktury mogą nie zawierać również danych określonych w § 12 ust. 1 pkt 2, dotyczących nabywcy (§ 30 rozporządzenia).

W odniesieniu do drugiej części zapytania dotyczącego prawa do odliczenia podatku naliczonego przez podmioty gospodarcze niebędące podatnikami podatku od towarów i usług, nieposiadające siedziby, stałego miejsca prowadzenia działalności lub stałego miejsca zamieszkania na terytorium kraju, tut. organ podatkowy wyjaśnia, że stosownie do postanowień art. 86 ust. 1 ustawy o VAT prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje jedynie podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy. Zatem „zagraniczny” podmiot gospodarczy może skorzystać z tego uprawnienia tylko wówczas, gdy zarejestruje się na terytorium RP jako podatnik VAT czynny zgodnie z art. 96 ust. 4 ustawy.