Interpretacja Pierwszego Urzędu Skarbowego w Gliwicach
IUSIPD1/1/415/49/04
z 23 lipca 2004 r.
Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Rodzaj dokumentu
informacja o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego
Sygnatura
IUSIPD1/1/415/49/04
Data
2004.07.23
Autor
Pierwszy Urząd Skarbowy w Gliwicach
Temat
Podatek dochodowy od osób fizycznych --> Koszty uzyskania przychodów
Słowa kluczowe
koszty uzyskania przychodów
sprzedaż majątku
ustalanie dochodu
Pytanie podatnika
Sposób ustalenia kosztu uzyskania przychodu i dochodu przy sprzedaży samochodu osobowego, którego wartość początkowa (cena nabycia) przekraczała 20 000 EURO.
Przy ustalaniu dochodu ze sprzedaży środka trwałego - samochodu osobowego, którego cena nabycia przekraczała 20 000 EURO znajdują zastosowanie przepisy ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jednolity Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.): Art. 24 ust. 2 pkt 1 ustawy - dochodem z odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, wykorzystywanych na potrzeby działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej, jest przychód z odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. b), a w pozostałych przypadkach dochodem lub stratą jest różnica między przychodem z odpłatnego zbycia a: - wartością początkową wykazaną w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem pkt 2, powiększona o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od tych środków i wartości . Art. 23 ust. 1 pkt 1 lit. b/ ustawy - za koszty uzyskania przychodów nie uważa się wydatków na: - nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a) środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części,
Zgodnie z powyższymi przepisami dochód ze sprzedaży samochodu osobowego, którego wartość początkowa przekracza 20 000 EURO, oblicza się przyjmując: - przychód z odpłatnego zbycia pomniejszony o koszt uzyskania przychodu, którym są wydatki poniesione na nabycie samochodu zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami pomniejszone o sumę odpisów, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1 ww. u.p.d.o.f. W art. 22h ust. 1 pkt. 1 ww. ustawy określono, iż; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których zgodnie z art. 23 ust. 1, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów. Ponieważ w omawianym przypadku, znajduje również zastosowanie przepis art. 23 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy, który stanowi, iż nie uważa się za koszt uzyskania przychodu odpisów z tytułu zużycia samochodu osobowego, dokonywanych według zasad określonych w art. 22a-22o, w części ustalonej od wartości samochodu przewyższającej równowartość 20.000 EURO przeliczonej na złote według kursu średniego EURO ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia przekazania samochodu do używania, sumę odpisów amortyzacyjnych stanowić będą odpisy amortyzacyjne naliczone od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym samochód wprowadzono do ewidencji do końca tego miesiąca, w którym nastąpiła zbycie, które: - były zaliczone do kosztów uzyskania przychodów - odpisy z tytułu zużycia samochodu osobowego w części ustalonej od wartości samochodu stanowiącej równowartość 20.000 EURO, - nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów - odpisy z tytułu zużycia samochodu osobowego, w części ustalonej od wartości samochodu przewyższającej równowartość 20.000 EURO. Zatem, przedstawiony przez Pana, w stanowisku II, sposób ustalenia dochodu z odpłatnego zbycia samochodu osobowego, stanowiącego środek trwały, jest prawidłowy. Przedstawiając powyższe, zwracam uwagę, iż zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 1 przy ustalaniu przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą składników majątku będących środkami trwałymi, przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio: - art. 14, ust.1 stanowi - za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług,
|
doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.