Na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. dla ustalenia w jakim kraju i przez kogo winien zostać rozliczony podatek od towarów i usług należny z tytułu świadczenia usług, podstawowe znaczenie ma określenie jak przepisy tej ustawy wskazują miejsce ich wykonania.
Generalna zasada dotycząca określenia miejsca świadczenia usług została zawarta w art. 27 ust. 1 ustawy o VAT, zgodnie z tym przepisem miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi – miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności – miejsce stałego zamieszkania.
Od wyż. cyt. reguły ogólnej ustanowiono szereg wyjątków zawartych w art. 27 ust. 2-6 oraz art. 28 ustawy o VAT, szczególne unormowania dotyczą: usług związanych z nieruchomościami, usług tarnsportowych, usług, które są opodatkowane w miejscu ich faktycznego świadczenia, ściśle określonych usług niematerialnych.
Przedmiotem zapytania są usługi polegające na sporządzeniu dokumentacji oraz zamontowaniu okablowania turbiny w państwie trzecim, tj. w Serbii. Instytut wyjaśnia, że przedmiotowa usługa została wykonania na zlecenie kontrahenta krajowego. Miejscem faktycznego wykonani usługi był teren Polski (sporządzenie dokumentacji), natomiast montaż okablowania miał miejsce na terenie Serbii – część usługi dot. montażu wykonał podwykonawca.
Stanowisko podatnika zawarte w pytaniu wskazuje na rozdział usługi na prace projektowe wykonywane w kraju objęte 22% stawką VAT i czynności montażowe wykonywane poza granicami jako usługa na ruchomym majątku rzeczowym, z miejscem świadczenia poza terytorium kraju. Nie wskazano istnienia bezpośredniego i koniecznego związku i zależności między czynnościami, tj. opracowaniem dokumentacji a montażem okablowania turbiny. Czy mamy więc do czynienia z jedną czy wieloma usługami. Wyjaśnienie wątpliwości co do charakteru świadczenia jest istotne przy ocenie, która z norm dotyczących miejsca świadczenia znajduje zastosowanie. Za prawidłowe zakwalifikowanie usługi do symbolu statystycznego odpowiada podatnik, który w przypadku wątpliwości może wystąpić do organów opiniujących w tym zakresie.
Zarządzeniem Nr 5 z dnia 05.11.2002 r. (Dz. Urz. GUS Nr 12, poz. 67) Prezes GUS postanowił, że od dnia 01.01.2003 r. do wydawania opinii interpretacyjnych podstawowych standardów klasyfikacyjnych (PKWiU, PKOB, PCN) właściwy jest tylko jeden organ statystyczny – Urząd Statystyczny w Łodzi - Ośrodek Interpretacji Standardów Klasyfikacyjnych, 97-176 Łódź, ul. Suwalska 29.
Jeżeli wykonywane czynności są uznawane na podstawie kwalifikacji statystycznych jako jedna usługa, wówczas taki rozdział jak proponuje Podatnik jest niemożliwy, gdyż miejsce świadczenia usługi nie może ulegać zmianie w zależności od charakteru czynności cząstkowych składających się na nią.