Dyrektor Izby Skarbowej w Rzeszowie, działając na podstawie art. 14b § 2 ustawy z dnia 29.08.1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.) oraz uwzględniając stanowisko Ministerstwa Finansów zawarte w piśmie z dnia 15.11.2004 r. (znak: PB5/AŁ-033-69-1612/04), dokonuje zmiany informacji udzielonej przez Naczelnika Urzędu Skarbowego w Dębicy pismem z dnia 20.07.2004 r. (znak: PO.V/413-21/04) w następujący sposób:

Zgodnie z zapisem art. 21 ust. 1 pkt 17 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) wolne od podatku są diety oraz kwoty stanowiące zwrot kosztów, otrzymywane przez osoby wykonujące czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych i obywatelskich – do wysokości nieprzekraczającej miesięcznie kwoty 2.280 zł.

Na podstawie art. 173 ustawy z dnia 21.07.2001 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz. U. Nr 98, poz. 1070 ze zm.) ławnicy zamieszkali poza siedzibą sądu otrzymują diety oraz zwrot kosztów przejazdu i noclegu według zasad ustalonych w tym zakresie dla sędziów. Diety te i zwrot kosztów korzystają ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Natomiast rekompensaty wypłacane ławnikom (art. 172 ustawy – Prawo o ustroju sądów powszechnych) uznać należy za przychody z działalności wykonywanej osobiście, określone w art. 13 pkt 5 powołanej wyżej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. jako przychody otrzymywane przez osoby wykonujące czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych lub obywatelskich, bez względu na sposób powoływania tych osób, nie wyłączając odszkodowania za utracony zarobek, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7. Z analizy artykułu 173 § 3 i 4 ustawy - Prawo o ustroju sądów powszechnych wynika, iż rekompensata ta nie jest wypłacana jako zwrot kosztów, ale jest świadczeniem pieniężnym mającym charakter wynagrodzenia za wykonane przez ławnika czynności.

Ustawodawca nie zwalnia od podatku dochodowego wypłat rekompensat, które uznać należy za wynagrodzenia tych osób i Sąd wypłacający te rekompensaty obowiązany jest do poboru zaliczki na podatek dochodowy na zasadach określonych w art. 41 ust. 1 i 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dyrektor Izby Skarbowej w Rzeszowie, dokonując weryfikacji informacji udzielonej przez Naczelnika Urzędu Skarbowego w Dębicy, stwierdza, iż w części dotyczącej braku możliwości pomniejszenia wypłacanych ławnikom rekompensat o koszty uzyskania przychodów - jest ona nieprawidłowa, gdyż stosownie do treści powołanego powyżej art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych płatnik jest zobowiązany do pobrania zaliczki na podatek dochodowy w wysokości 19 % należności pomniejszonej m.in. o koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 pkt 5 ww. ustawy. Informację o wysokości dochodów uzyskanych w 2004 r. oraz o pobranych zaliczkach na podatek dochodowy Sąd jako płatnik podatku dochodowego sporządza w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym na druku PIT-11/8B, zgodnie z art. 42 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Po zakończeniu roku podatkowego dochód z tytułu rekompensat podlega kumulacji w zeznaniu rocznym z innymi dochodami uzyskanymi przez podatnika w danym roku podatkowym, w celu obliczenia należnego podatku.

Reasumując: wypłacane ławnikom rekompensaty za czas wykonywania czynności w sądzie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych według wskazanych powyżej zasadach.