Na podstawie art. 14b § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. Nr 137, poz. 926 z późn. zm.) – po zweryfikowaniu informacji Naczelnika Urzędu Skarbowego w Tomaszowie Lubelskim zawartej w piśmie z dnia 2 czerwca 2004 r. Nr PP/443-19/04 oraz z dnia 19 sierpnia 2004 r. Nr PP/443-46/04 na złożone zapytania wyjaśniam, co następuje.

Zgodnie z art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535) obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 86 ust. 1 i 5 cyt. ustawy. Pojazdami do których stosuje się powyższy przepis są – zgodnie ze wspomnianym art. 86 ust. 3 i 5, samochody osobowe oraz inne pojazdy samochodowe o dopuszczalnej ładowności mniejszej niż określona wg wskazanego w tym przepisie wzoru. Parametry wskazane we wzorze (dopuszczalna ładowność oraz ilość siedzeń) określa się na podstawie wyciągu ze świadectwa homologacji lub odpisu decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji, wydawanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym. Ograniczeń, o których mowa powyżej nie stosuje się jednak do odliczenia kwot podatku zawartego w cenie paliw wykorzystanych do napędu samochodów będących bezsprzecznie samochodami ciężarowymi. Należy też zauważyć, że z powołanych przepisów nie wynika, aby sam brak u podatnika odpisu świadectwa homologacji lub odpisu decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji skutkował uznaniem pojazdu za samochód osobowy. Istotnym jest bowiem, aby z homologacji wydanej dla danego typu samochodu wynikało uprawnienie, którego podatnik dowodzi (że ładowność tego samochodu jest wyższa od określonej wg wzoru).

Stosownie zaś do przepisów art. 126 ust. 1 powołanej ustawy o podatku od towarów i usług osoby fizyczne nie mające stałego miejsca zamieszkania na terenie Wspólnoty zwane dalej „podróżnymi” mają prawo do otrzymania zwrotu podatku zapłaconego przy nabyciu towarów na terytorium kraju, które w stanie nie przetworzonym zostały wyniesione przez nie poza terytorium Wspólnoty w bagażu osobistym podróżnego z zastrzeżeniem ust. 3 oraz art. 127 i 128. W myśl postanowień art. 56 ust. 2 cyt. ustawy o podatku od towarów i usług przez „bagaż osobisty” rozumie się cały bagaż, który podróżny jest w stanie przedstawić organom celnym wjeżdżając na terytorium kraju jak również bagaż, który przedstawi on później organom celnym. Wobec powyższego należy uznać, że potwierdzenie przez urząd celny wywozu towaru w ramach procedury TAXFREK przy spełnieniu przez podatnika pozostałych warunków wynikających z przepisów art. 127 i art. 128 cyt. ustawy o podatku od towarów i usług daje prawo do dokonania zwrotu podróżnemu.