INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony przedstawione we wniosku z dnia 21.08.2012 r. (data wpływu 21.08.2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dzierżawy zabudowanego gruntu rolnego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21.08.2012 r. wpłynął do tut. Organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dzierżawy zabudowanego gruntu rolnego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawione następujące stan faktyczny:

Spółka zamierza kupić gospodarstwo rolne od osoby fizycznej, które w tej chwili jest dzierżawione przez inną osobę fizyczną. Dzierżawiący wykorzystuje dzierżawione gospodarstwo rolne w całości na działalność rolniczą. Spółka zapłaciła całkowitą cenę za to gospodarstwo właścicielowi na podstawie umowy zobowiązującej do sprzedaży zawartej 23.02.2012 r. w związku z czym właściciel gospodarstwa rolnego 04.04.2012 r. udzielił zarządowi Spółki oraz samej Spółce pełnomocnictwa zawartego w formie aktu notarialnego do sprzedaży całej należącej do niego nieruchomości na rzecz Spółki (ma to nastąpić po zakończeniu umowy dzierżawy) oraz do zarządu tą nieruchomością w najszerszym tego słowa znaczeniu, w tym do nadzoru nad działaniem dzierżawcy obejmującego także pobór pożytków z dzierżawy. Zgodnie z zawartą umową dzierżawy, dzierżawca zobowiązał się płacić roczny czynsz dzierżawny za to gospodarstwo rolne (za grunty, budynki i budowle oraz urządzenia znajdujące się w tym gospodarstwie) w dwóch ratach za l-półrocze do 31 października danego roku, a za II-półrocze do 28 lutego następnego roku. 09.08.2012 r. na podstawie udzielonego pełnomocnictwa Spółka wystawiła dzierżawcy fakturę VAT na czynsz dzierżawny za okres od 04.04.2012 r. do 30.06.2012 r. z terminem płatności na 31.10.2012 r.; wyszczególniając w odrębnych pozycjach dzierżawę gruntu - jako zwolnione z opodatkowania podatkiem VAT oraz dzierżawę budynków, budowli i urządzeń - opodatkowane stawką podatku w wysokości 23%. Obowiązek podatkowy w podatku VAT Spółka określiła na miesiąc październik 2012 roku, a kwotę przychodu z tytułu sprzedaży usług dzierżawy Spółka wyłączyła z przychodów podatkowych jako przychód z działalności rolniczej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Spółka prosi o potwierdzenie, czy ustalone przez nią zasady opodatkowania do świadczonych usług dzierżawy są prawidłowe.

Zdaniem Wnioskodawcy, odpłatne świadczenie usług, w tym dzierżawa i najem gruntów oraz budynków i budowli podlega opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.). Podstawową stawką obowiązującą przy opodatkowaniu sprzedaży usług jest stawka 23%, wynikająca z art. 41 ust. 1 ww. ustawy. Zgodnie z § 13. ust. 1 pkt 4) rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4.04.2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 73, poz. 392), zwolniono od podatku dzierżawę gruntów przeznaczonych na cele rolnicze. Zdaniem Spółki zwolnieniu z opodatkowania podatkiem VAT podlega jedynie dzierżawa gruntów na cele rolnicze, natomiast dzierżawa budynków i budowli oraz urządzeń podlega opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 23%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług ( tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do brzmienia przepisów art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej, zobowiązanie do powstrzymania się od wykonywania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji; świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Podstawowa stawka podatku VAT, zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Stosownie do art. 146a pkt 1 ustawy od 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie ich z podatku od towarów i usług.

Zgodnie § 13 ust. 1 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 ze zm.), zgodnie z którym zwolniono od podatku dzierżawę gruntów przeznaczonych na cele rolnicze, a także zbycie prawa użytkowania wieczystego tych gruntów.

Tak więc o zwolnieniu dzierżawy gruntu z opodatkowania podatkiem od towarów i usług decyduje przeznaczenie gruntu na cele rolnicze.

Należy w tym miejscu zwrócić uwagę, iż przepisy ustawy nie definiują pojęcia „cele rolnicze”. W art. 2 pkt 15 ustawy sformułowano wyłącznie pojęcie działalności rolniczej. Przez działalność rolniczą rozumie się produkcję roślinną i zwierzęcą, w tym również produkcję materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcję warzywniczą, gruntową, szklarniową i pod folią, produkcję roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadowniczą, chów, hodowlę i produkcję materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcję zwierzęcą typu przemysłowego lub fermowego oraz chów i hodowlę ryb i innych organizmów żyjących w wodzie, a także uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin „in vitro”, fermową hodowlę i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowlę i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, chów i hodowlę dżdżownic, entomofagów i jedwabników, prowadzenie pasiek oraz chów i hodowlę innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym oraz sprzedaż produktów gospodarki leśnej i łowieckiej, z wyjątkiem drewna okrągłego z drzew tropikalnych (PKWiU 02.01.13) oraz bambusa (PKWiU 02.01.42-00.11) a także świadczenie usług rolniczych.

Biorąc pod uwagę zapis powyższej definicji uznać należy, że gruntem przeznaczonym na cele rolnicze jest grunt, który może być wykorzystywany do wyżej wymienionej działalności rolniczej.

Przeznaczenie dzierżawionych gruntów na cele rolnicze może również wynikać z planu zagospodarowania przestrzennego lub z decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, wydanej przez wójta, burmistrza lub prezydenta miasta. W sytuacji, gdy dla danego terenu miasto lub gmina nie posiada aktualnego planu zagospodarowania przestrzennego, ani też decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowaniu terenu, stawka podatku od towarów i usług lub ewentualne zwolnienie z opodatkowania podatkiem od towarów i usług dzierżawy gruntu zależy od obecnego charakteru działki.

W świetle powyższego, o przeznaczeniu dzierżawionego gruntu na cele rolnicze decyduje zapis miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego albo ich aktualne wykorzystanie w działalności rolniczej.

Ze złożonego wniosku wynika, że Spółka zamierza kupić gospodarstwo rolne od osoby fizycznej, które w tej chwili jest dzierżawione przez inną osobę fizyczną. Dzierżawiący wykorzystuje dzierżawione gospodarstwo rolne w całości na działalność rolniczą. Spółka zapłaciła całkowitą cenę za to gospodarstwo właścicielowi na podstawie umowy zobowiązującej do sprzedaży zawartej 23.02.2012 r. w związku z tym właściciel gospodarstwa rolnego w dniu 04.04.2012 r. udzielił zarządowi Spółki oraz samej Spółce pełnomocnictwa zawartego w formie aktu notarialnego do sprzedaży całej należącej do niego nieruchomości na rzecz Spółki (ma to nastąpić po zakończeniu umowy dzierżawy) oraz do zarządu tą nieruchomością w najszerszym tego słowa znaczeniu, w tym do nadzoru nad działaniem dzierżawcy obejmującego także pobór pożytków z dzierżawy. Zgodnie z zawartą umową dzierżawy, dzierżawca zobowiązał się płacić roczny czynsz dzierżawny za to gospodarstwo rolne (za grunty, budynki i budowle oraz urządzenia znajdujące się w tym gospodarstwie) w dwóch ratach za l-półrocze do 31 października danego roku, a za Ił-półrocze do 28 lutego następnego roku. Na podstawie udzielonego pełnomocnictwa Spółka wystawiła dzierżawcy fakturę VAT na czynsz dzierżawny za okres od 04.04.2012 r. do 30.06.2012 r. z terminem płatności na 31.10.2012 r.; wyszczególniając w odrębnych pozycjach dzierżawę gruntu - jako zwolnione z opodatkowania podatkiem VAT oraz dzierżawę budynków, budowli i urządzeń - opodatkowane stawką podatku w wysokości 23%.

Dokonując analizy przedstawionego stanu faktycznego w kontekście wyżej powołanych przepisów stwierdzić należy, iż dzierżawa gruntu wykorzystywanego do celów rolniczych korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie wyżej powołanego § 13 ust. 1 pkt 4 wyżej powołanego rozporządzenia. Natomiast dzierżawa budynków i budowli urządzeń na tych gruntach posadowionych podlega opodatkowaniu 23% stawka podatku godnie z art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a ustawy o VAT, gdyż żaden przepis ustawy ani wydanych na jej podstawie nie przewiduje dla tej czynności stawki obniżonej lub zwolnionej z podatku VAT.

Tak więc stanowisko Spółki w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku VAT dla dzierżawy gruntów rolnych wykorzystywanych na cele rolnicze oraz opodatkowania podstawową stawką podatku budynków, budowli i urządzeń na tym gruncie się znajdujących uznać należy za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

W zakresie podatku dochodowego od osób prawnych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – tekst jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.